• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حفظ چهل حدیث

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: چهل حدیث، حفظ.
پرسش: آیا روایت حفظ چهل حدیث از پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ صحیح است؟ و مصادیق چهل حدیث را بیان کنید؟

پاسخ:



پیامبر گرامی اسلام ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ در حدیث معروف «اربعین» ـ که در منابع شیعه و برخی منابع سنی
[۳] سیوطی، جلال‌الدین، الدرالمنثور فی تفسیر المأثور، ج ۵، ص ۳۴۳ ؟؟؟، ناشر کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی، قم، ۱۴۰۴ ق.
[۴] عسقلانی، ابن حجر، ‌الإصابة فی تمییز الصحابة، ج ۶، ص ۳۸۱، دارالکتب العلمیة، بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۵ق.
به عبارت‌های مختلف ذکر شده است ـ سفارش زیادی به حفظ چهل حدیث فرموده است؛ مانند عبارتِ مَنْ‌ حَفِظَ مِنْ‌ أُمَّتِی‌ أَرْبَعِینَ حَدِیثاً مِمَّا یَحْتَاجُونَ إِلَیْهِ مِنْ أَمْرِ دِینِهِمْ بَعَثَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فَقِیهاً عَالِما؛ از میان امت من هرکس چهل حدیث از احادیثی که مردم در دین خود بدان نیازمندند حفظ کند، خداوند او را در روز قیامت فقیه و عالِم محشور خواهد کرد».


این حدیث دارای تواتر معنوی بوده و صحیح است.


این حدیث، محور اصلی «اربعین‌نگاری» و مهم‌ترین عامل و انگیزه دانشمندان در نگارش کتاب‌های اربعین بوده است. در این کتاب‌ها، چهل حدیث از احادیث معصومان ـ علیهم‌السلام ـ در موضوع‌های مختلف اعتقادی و اخلاقی گردآوری شده و گاهی مورد شرح و توضیح قرار می‌گرفته است. بنابراین روایت مزبور، شامل مصداق مشخصی نیست؛ بلکه هر حدیثی را که یادگیری و عمل به معارف آن برای انسان در دنیا و آخرت سودمند است، شامل می‌شود.


علامه مجلسی «حفظ کردن حدیث» در روایت مزبور را دارای مراتب و پایه‌هایی می‌داند که خلاصه آن چنین است:

۴.۱ - اول

«حفظ کردن حدیث»، به معنای حفظ و نگهداری لفظ آن حدیث است؛ مانند حفظ و نگهداری در دل، در نوشته، تصحیح لفظ حدیث و ... .

۴.۲ - دوم

حفظ و نگهداری حدیث، به معنای توجه به معانی حدیث، تفکر بادقت در آن، استنباط احکام و معارف اسلامی از آن است.

۴.۳ - سوم

حفظ و نگهداری حدیث، به معنای عمل و رفتار نمودن بر طبق آن است.


۱. شیخ صدوق، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ص ۱۳۴، دارالشریف الرضی للنشر، قم، چاپ دوم، ۱۴۰۶ق.    
۲. شیخ حرّ عاملی، محمدبن حسن، وسائل‌الشیعة، ج ۲۷، ص ۹۴، مؤسسه آل البیت (ع)، قم، چاپ اول، ۱۴۰۹ق.    
۳. سیوطی، جلال‌الدین، الدرالمنثور فی تفسیر المأثور، ج ۵، ص ۳۴۳ ؟؟؟، ناشر کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی، قم، ۱۴۰۴ ق.
۴. عسقلانی، ابن حجر، ‌الإصابة فی تمییز الصحابة، ج ۶، ص ۳۸۱، دارالکتب العلمیة، بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۵ق.
۵. شیخ صدوق، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ص ۱۳۴، دارالشریف الرضی للنشر، قم، چاپ دوم، ۱۴۰۶ق.    
۶. شیخ حرّ عاملی، محمدبن حسن، وسائل‌الشیعة، ج ۲۷، ص ۹۴، مؤسسه آل البیت (ع)، قم، چاپ اول، ۱۴۰۹ق.    
۷. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج ۲، ص ۱۵۶ ۱۵۸، مؤسسة الوفاء، بیروت، ۱۴۰۴ق.    



پایگاه اسلام کوئست.    


رده‌های این صفحه : تفسیر حدیث | حدیث شناسی




جعبه ابزار