حضرت آدم

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

کلیدواژه: بهشت، عصمت حضرت آدم، عصمت، عصمت نبی.

پرسش: حضرت آدم مگه معصوم نبود پس چرا گناه کرد و از بهشت رانده شد؟

پاسخ: پیامبران عظیم‌الشأن نه تنها از گناه معصوم هستند بلکه از سهو و نسیان نیز معصوم بوده و محال است مرتکب گناه شودند.

---

در ابتدا باید بدانیم بهشتی که حضرت آدم (علیه‌السلام) از درخت ممنوعه خورد، بهشت برزخی بود نه بهشت دنیوی، در بهشتی که آدم (علیه‌السلام) حضور داشت تکلیف نبود فلذا امر و نهی در این بهشت تکلیف آور نیست؛ (امر به دو نوع: امر مولوی و امر ارشادی؛ امر مولوی الزام آور است فلذا اطاعت از آن واجب و سرپیچی از آن معصیت است، اما امر ارشادی الزام آور نیست. مثل اینکه کسی به دیگری بگوید اگر به آتش دست بزنی خواهی سوخت. چنین امری الزام آور نیست می‌تواند اطاعت کند و می‌تواند اطاعت نکند. اما دست زدن به آتش اثر وضعی دارد و آن سوختن است)
وقتی خداوند به آدم و حوا (علیهما‌السلام) امر می‌کند « و لا تقربا هذه الشجره فتکونا من الظالمین» از اینکه به درخت ممنوعه نزدیک بشوند نهی می‌کند، اما باید توجه داشت که در بهشت برزخی امر و نهی معنی ندارد زیرا هنوز آدم و حوا مکلف نشده بودند تا امر و نهی بر آنها تعلق بگیرد.
فلذا با خوردن میوه ممنوعه هیچ گناهی مرکتب نشده‌اند (چون گناه در صورتی متصور است که شخص مکلف باشد) اما خوردن میوه ممنوعه اثر وضعی را به دنبال داشت، و اثر آن این بود که.« فَلَمَّا ذاقَا الشَّجَرَةَ بَدَتْ لَهُما سَوْآتُهُما؛ و هنگامی که از آن درخت چشیدند، اندامشان‌( عورتشان‌) بر آنها آشکار شد.»

---

در قرآن کریم علت اصلی خروج آدم و حوا از بهشت را نه خوردن از درخت ممنوعه بلکه آشکار شدن عورات آنها معرّفی نموده است، که خود همین امر معلول خوردن از درخت ممنوعه بوده است. امّا اینکه چرا ظهور عورات آنها باعث خروج آنها از بهشت شد؟ در آیات و روایات توضیح چندانی درباره آن داده نشده است. مفسرین نیز احتمالات گوناگونی درباره آن داده‌اند از جمله این که گفته‌اند آن دو بزرگوار تا آن زمان از اعضاء و قوای جنسی خود بی‌خبر بودند؛ لذا شیطان آنها را با فریب تشویق به خوردن از درخت ممنوعه کرد تا به این سبب لباس بهشتی آنها فرو ریزد و اعضاء جنسی آنها آشکار شود. و شاید خوردن از این درخت باعث شده که آن دو ، از مرتبه وجودی خویش تنزل کرده و به مرز عالم ماده نزدیک‌تر شوند؛ و همین امر باعث شده است که آنها به اعضاء دنیایی خود واقف شوند. چون موجودات هر چه به مراتب پایین‌تر وجود تنزل می‌کنند کثرت در آنها قویتر شده و اجزاء و اعضاء بیشتری پیدا می‌کنند.

---