• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جمع‌آوری قرآن کریم در زمان ابوبکر

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، امام علی (علیه‌السّلام)، ابوبکر بن ابی‌قحافه، جمع‌آوری قرآن، زید بن ثابت، ابی بن کعب.

پرسش: چه افرادی در کمیسیون جمع‌آوری قرآن کریم در زمان خلیفه اول (ابوبکر) شرکت داشتند؟

پاسخ اجمالی: طبق گزارش‌ها نخستین اقدام رسمی در مورد جمع‌آوری قرآن کریم توسط ابوبکر انجام شد و اصلی‌ترین شخصی را که ابوبکر برای این کار مامور کرد، زید بن ثابت بود؛ همچنین ابن ابی‌داود روایت کرده که ابیّ بن کعب نیز در جمع‌آوری قرآن در خلافت ابوبکر مشارکت داشته‌است.



اصطلاح جمع قرآن ‌گاه به حفظ و ضبط قرآن در سینه‌ها اطلاق می‌شود و گاه به کتابت و ثبت تمامی قرآن. اصطلاح اول به جمع در قلب‌ها و سینه‌ها اختصاص دارد؛ و اصطلاح دوم مخصوص جمع قرآن در قالب اوراق و نوشته‌هاست.
جمع قرآن به معنای کتابت در صدر اسلام در سه مرحله صورت پذیرفته است:

۱.۱ - زمان حیات پیامبر

مرحله اول در زمان حیات پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)؛ مرحله دوم در دوره خلافت ابوبکر؛ و مرحله سوم در دوران خلافت عثمان و تنها در مرحله اخیر بود که قرآن‌ها نسخه‌برداری و به سرزمین‌های اسلامی فرستاده شد.
جمع و گردآوری قرآن مجید در زمان رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) توسط عده‌ای انجام گرفته بود.
[۳] سیوطی، عبد‌الرحمن، الاتقان فی علوم القرآن، ج‌۱، ص۲۴۶-۲۴۹، بیروت، دار الکتاب العربی، چاپ دوم، ۱۴۲۱ق.
اما این‌که جریان نزول وحی همچنان ادامه داشت و نیز دلایل متعدد دیگری موجب گشت که قرآن در زمان رسول خدا به صورت مجموعه‌ای مانند کتابی در یک جلد تدوین نگردد. از جمله، آن انگیزه و ضرورتی که در زمان ابوبکر موجب تدوین قرآن به صورت کتابی واحد شد، یا عثمان را بر آن داشت تا با نسخه‌برداری از قرآن مصاحفی فراهم آورد، در زمان رسول خدا وجود نداشت. مسلمانان در آن زمان با مشکل چندانی مواجه نبودند؛ شمار قاریان فراوان بود و اسلام هنوز گسترش چندانی نیافته بود و فتنه‌ها سربرنیاورده بودند و همچنان بر حفظ قرآن بیش از کتابت اعتماد می‌شد.

۱.۲ - دوره خلافت ابوبکر

پس از رحلت رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نیز عده‌ای بدین‌کار اشتغال ورزیدند که در راس آنها نام امام علی (علیه‌السّلام) قرار دارد؛ زیرا پس از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، علی (علیه‌السّلام) ردا به دوش نگرفت تا این‌که قرآن را جمع کرد. ولی قرآن تهیه شده توسط حضرتشان از سوی حکومت وقت مورد استقبال قرار نگرفت و به هر انگیزه‌ای که بود
[۱۲] رامیار، محمود، تاریخ قرآن، ص۲۹۷، تهران، امیر کبیر، چاپ سوم‌، ۱۳۶۹ش.
نخستین اقدام رسمی را در این‌باره ابوبکر به عمل آورد.
[۱۵] صابر حسن، محمد‌، اضواء البیان فی تاریخ القرآن، ص۳۷، ریاض، دار عالم الکتب‌، چاپ اوّل‌، ۱۴۲۰ق.
[۱۶] عبیدی‌، خالد فائق، الاقتصاد و الاجتماع، ص۱۰۴، بیروت، دارالکتب العلمیة، چاپ اوّل‌، ۱۴۲۶ق.
اهل‌سنت از حضرت علی (علیه‌السّلام) چنین نقل کرده‌اند: «خداوند ابوبکر را رحمت کند. او نخستین کسی است که [قرآن را] میان دو جلد جمع کرد».
به هر حال، ابوبکر برای تدوین و کتابت قرآن، اصلی‌ترین شخصی را که برای این کار مامور کرد، زید بن ثابت بود.
ابن ابی‌داود روایتی نقل می‌کند که قسمتی از روش زید بن ثابت را در جمع‌آوری قرآن توضیح می‌دهد. او روایت می‌کند که ابوبکر به عمر بن خطاب و زید بن ثابت گفت: «بر در مسجد بنشینید، هرکس بر چیزی از کتاب خدا دو شاهد بیاورد، آن‌را بنویسید». طبق این روایت، دومین نفر برای تدوین قرآن، عمر بن خطاب بود.
همچنین ابن ابی‌داود روایت می‌کند که ابیّ بن کعب نیز در جمع‌آوری قرآن در خلافت ابوبکر مشارکت داشت.


۱. زرقانی، محمد عبد‌العظیم‌، مناهل العرفان فی علوم القرآن، ج‌۱، ص۲۴۶.    
۲. نک:باقلانی، محمد بن الطیب‌، الانتصار للقرآن، ج‌۱، ص۶۴، عمان، بیروت‌، دار الفتح، دار ابن حزم‌، چاپ اوّل‌، ۱۴۲۲ق.    
۳. سیوطی، عبد‌الرحمن، الاتقان فی علوم القرآن، ج‌۱، ص۲۴۶-۲۴۹، بیروت، دار الکتاب العربی، چاپ دوم، ۱۴۲۱ق.
۴. زرکشی، محمد بن عبدالله‌، البرهان فی علوم القرآن، ج‌۱، ص۲۳۹، بیروت، دار المعرفة، چاپ اوّل‌، ۱۴۱۰ق.    
۵. زرقانی، محمد عبد‌العظیم‌، مناهل العرفان فی علوم القرآن، ج‌۱، ص۲۴۰.    
۶. نک:قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، ‌ ج‌۲، ص۴۵۱، محقق، موسوی جزائری، سید طیب، قم، دار الکتاب، قم، چاپ سوم، ۱۴۰۴ق.    
۷. ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق‌، الفهرست، ص۴۱-۴۲، بیروت، دار المعرفة، چاپ اول.    
۸. مقریزی، تقی‌الدین‌، امتاع الاسماع بما للنبی من الاحوال و الاموال و الحفدة و المتاع‌، ج‌۴، ص۲۸۷، محقق، نمیسی، محمد عبد الحمید، بیروت، دار الکتب العلمیة، بیروت، چاپ اول، ۱۴۲۰ق.    
۹. ابن عساکر، علی بن حسن‌، تاریخ مدینة دمشق، ج‌۴۲، ص۳۹۸، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، ۱۴۱۵ق.    
۱۰. ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ج‌۲، ص۴۰، قم، علامه، چاپ اول، ۱۳۷۹ق.    
۱۱. معرفت، محمد‌هادی، علوم قرآنی، ص۱۲۳، قم، مؤسسه فرهنگی التمهید، چاپ چهارم‌، ۱۳۸۱ش.    
۱۲. رامیار، محمود، تاریخ قرآن، ص۲۹۷، تهران، امیر کبیر، چاپ سوم‌، ۱۳۶۹ش.
۱۳. سیوطی، عبد‌الرحمن، الاتقان فی علوم القرآن، ج‌۱، ص۱۶۳.    
۱۴. سیوطی، عبد‌الرحمن، الاتقان فی علوم القرآن، ج‌۱، ص۱۶۴.    
۱۵. صابر حسن، محمد‌، اضواء البیان فی تاریخ القرآن، ص۳۷، ریاض، دار عالم الکتب‌، چاپ اوّل‌، ۱۴۲۰ق.
۱۶. عبیدی‌، خالد فائق، الاقتصاد و الاجتماع، ص۱۰۴، بیروت، دارالکتب العلمیة، چاپ اوّل‌، ۱۴۲۶ق.
۱۷. ابن ابی‌داود، ابوبکر، کتاب المصاحف، ص۴۸، قاهره، الفاروق الحدیثة، چاپ اول، ۱۴۲۳ق.    
۱۸. سخاوی، علی بن محمد، جمال القراء و کمال الاقراء، ج‌۱، ص۱۶۰.    
۱۹. سیوطی، عبد‌الرحمن، البرهان فی علوم القرآن، ج‌۱، ص۲۳۹.    
۲۰. ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل ابی‌طالب (علیه‌السّلام)، ج‌۲، ص۴۲.    
۲۱. سیوطی، عبد‌الرحمن، الاتقان فی علوم القرآن، ج‌۱ص، ۱۶۳.    
۲۲. باقلانی، محمد بن الطیب‌، الانتصار للقرآن، ج‌۱، ص۶۴.    
۲۳. ابن ابی‌داود، ابوبکر، کتاب المصاحف، ص۵۵.    
۲۴. ابن ابی‌داود، ابوبکر، کتاب المصاحف، ص۵۷.    
۲۵. ابن ابی‌داود، ابوبکر، کتاب المصاحف، ص۵۱.    
۲۶. ابن ابی‌داود، ابوبکر، کتاب المصاحف، ص۵۱.    



پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «جمع‌آوری قرآن کریم در زمان ابوبکر»، تاریخ بازیابی۱۴۰۰/۲/۱۵.    






جعبه ابزار