تاثیر برخورد فیزیکی در مبارزه با تهاجم فرهنگی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: جمع آوری
ماهواره ، محدودیت
اینترنت ، مقابله با
تهاجم فرهنگی .
پرسش: محدودیت‌ها و برخودهای فیزیکی مثل جمع کردن ماهواره و یا محدود کردن اینترنت چگونه است؟
پاسخ: سؤال شما در واقع به یکی از مهم‌ترین موضوعات
فرهنگی کشور یعنی «
راه‌های مقابله با تهاجم فرهنگی » اشاره دارد که از دیرباز مورد توجّه و اهتمام مسئولان فرهنگی واقع شده امّا در مقام اجرا و عمل نتائج مطلوبی حاصل نشده است.
و امّا در پاسخ به سؤال یاد شده باید توجّه شما را به این نکته جلب نمایم که:
رسالت اصلی مسئولان فرهنگی مصون‌سازی افراد به‌خصوص
جوانان و
نوجوانان در برابر هجوم بیگانگان و بالا بردن قدرت
مقاومت و مقابله با آنان است نه ایجاد محدودیت و برخوردهای فیزیکی. مصون‌سازی نیز در صورتی حاصل می‌شود که
برنامه ریزی هماهنگ و درازمدت در راستای فرهنگ‌سازی
دینی در جامعه و گسترش شناخت معارف الهی و تعمیق باورهای اصیل مذهبی انجام شود تا افراد جامعه با مرور زمان به خود آگاهی و
خود باوری برسند.
به بیان دیگر نوجوانان باید به‌گونه‌ای تربیت شوند که آگاهانه و با اختیار کامل از آلودگی و
گناه پرهیز نمایند امّا برخوردهای فیزیکی و ایجاد محدودیت در مورد ماهواره و اینترنت و... تنها به عنوان برنامه تکمیلی و یکی از راه‌های ایجاد مصونیت می‌تواند مورد استفاده واقع شود امّا اگر برنامه‌ریزی فرهنگی در راستای تحقق اهداف متعالی
تعلیم و تربیت اسلامی انجام شود و از برخوردهای فیزیکی و ایجاد محدودیت‌ها به‌عنوان حربه اصلی در اصلاح و تربیت جامعه مورد استفاده واقع شود، قطعاً نتیجه بخش نخواهد بود.
اگر دیده می‌شود برخوردهای فیزیکی و ایجاد محدودیت در استفاده از ماهواره اینترنت... نه تنها جوانان را از
فحشاء و
منکرات باز نداشته بلکه باعث حساسیت بیشتر آن‌ها شده است به‌خاطر عدم وجود هماهنگی در برنامه‌های فرهنگی و عدم رعایت مکانیزم صحیح مطلوب در مبارزه با نمودها و عوامل تهاجم فرهنگی است. و چون این دو عامل اساسی مورد اهتمام مسئولان واقع شده، برخوردهای فیزیکی و گاه ایجاد محدودیت‌ها نتیجه‌بخش نبوده است و شاید همین مسئله باعث شده که عده‌ای اصل ایجاد محدودیت و برخوردهای فیزیکی با
انحرافات اجتماعی را زیر سؤال برند. در حالی‌که اگر در تدوین و اجرای برنامه‌های کلان فرهنگی کشور بین کلیه ارگان‌ها و نهادهای فرهنگی هماهنگی و هم‌سویی وجود داشته باشد و همت و
تلاش اصلی بر مصون‌سازی و تقویت باورهای
دینی باشد، استفاده از مکانیزم صحیح در برخوردهای فیزیکی و برنامه‌های کوتاه مدّت نیز مفید و مؤثر و نتیجه‌بخش خواهد بود.
پس از بیان این مقدّمه، توجّه شما را به چند نکته جلب می‌نمایم:
جمع کردن ماهواره و محدود کردن اینترنت در شرایط فعلی لازم و ضروری است امّا کافی نیست. رسالت اصلی، فرهنگ‌سازی دینی و
تربیت جوانان و نوجوانان است.
مبارزه با انحرافات اجتماعی و استفاده‌های نامشروع از ماهواره و اینترنت، مستلزم تدوین و تصویب
قوانین متقن و استوار می‌باشد. و تا این خلأ قانونی پر نشود و فعالیت‌های نیروهای مبارزه با منکرات و فحشاء با پشتوانه قانونی محکم همراه نگردد، توفیق حاصل نخواهد شد. بدیهی است که قوانین مبارزه با انحرافات باید جامع و فراگیر باشد. به‌گونه‌ای که برای تمام موارد کوچک و بزرگ خلاف‌کاری، مجازات‌های لازم پیش‌بینی شده باشد.
پس از رفع خلأ قانونی و تصویب قوانین جامع و فراگیر، وجود یک تشکیلات قوی جهت اجرای قوانین مزبور ضروری است.
یکی از آفت‌های بزرگ مبارزه با انحرافات و جلوه‌های
تهاجم فرهنگی ، فصلی و مقطعی برخورد کردن با این پدیده‌ها است. اگر قرار باشد هر چند یک‌بار به‌دلیل شدّت یافتن
فساد و
گناه در جامعه، هشداری بدهیم و به‌دنبال آن در مواردی ایجاد محدودیت کنیم، و پس از مدتی دوباره دست از فعالیت بکشیم و شاهد شکل‌گیری مجدد کانون‌های فساد باشیم، این نوع برخورد دوگانه و موقتی، هیچ‌گاه نتیجه‌بخش نخواهد بود بلکه جوانان و نوجوانان را در ترویج فرهنگ غربی جری‌تر می‌نماید.
تجربه نشان داده است که مترقی‌ترین قوانین و مقررات آن‌گاه که مجری مناسب و
متعهد و مقید نداشته باشد محکوم به شکست است. لذا باید مسئولان فرهنگی در انتخاب مجریان قانون و نیروهای مبارزه با منکرات، کمال دقّت و
وسواس را از خود نشان دهند تا این‌که اقدامات فرهنگی تأثیر مناسب خود را در افراد جامعه بگذارد.
مأموران اجرایی نیاز به آموزش و
تبلیغ لازم جهت تحقق
فرهنگ دینی در جامعه و جلوگیری از انحرافات اجتماعی دارند. باید ماهیت آموزش‌ها و برنامه‌های توجیهی به‌گونه‌ای باشد که مأمور اجرای قانون هیچ امری را بر اجرای صحیح آن ترجیح ندهد.
همراه و همگام با قانون قوی و بازوی اجرایی و تشکیلات منسجم و فعال برای نظارت و کنترل و دستگیری عوامل مختلف، رسیدگی قضایی نیز باید به نحو احسن انجام پذیرد دستگاه قضایی باید طبق قوانین مصوّبه عوامل فساد را در اسرع وقت محاکمه نماید و پرونده‌های فساد را معطّل و بلاتکلیف نگذارد زیرا اهمیّت این کار کمتر از اهمیّت رسیدگی به پرونده‌های
مواد مخدر نیست، همان‌گونه که
اعتیاد به مواد مخدّر، ویرانگر بنیادهای
اخلاقی و
خانوادگی و اجتماعی است، استفاده از برنامه‌های ماهواره‌ای مخرّب نیز ارزش‌های اخلاقی و خانوادگی و اجتماعی را به شدّت تهدید می‌کند. بسیاری از جوانان وقت زیادی از شبانه روز را صرف تماشای برنامه‌های ضد اخلاقی ماهواره، اینترنت نموده و از همین راه به انحرافات و آلودگی‌ها کشیده می‌شوند و باعث آلودگی و انحراف دیگر جوان‌ها نیز می‌شوند. اگر چند مورد برخورد جدّی و قاطع شود، قطعاً برای دیگر متخلفان نیز جنبه
عبرت‌آموزی خواهد داشت.
در کنار مبارزه قاطع و مستمر با انحرافات اجتماعی از آن جمله استفاده‌های غیر مجاز از ماهواره و اینترنت، باید اقدامات لازم جهت رشد
فرهنگی اسلامی در جامعه انجام شود. تبلیغ ارزش‌ها و شاخص نمودن این‌ها، عمل به ارزش‌های مکتبی و ملّی از جانب مسئولین نظام، رفع محدودیت‌های غیر ضروری در زمینه‌های مختلف تا آن‌جا که به رواج ضد ارزش نیانجامد، تهیه فیلم‌هایی با موضوعات متناسب با تعلیم و تربیت اسلامی، ارایه برنامه‌های مناسب از طریق تلویزیون، تهیه نوارهای ویدئویی مجاز و... می‌تواند جایگزین برنامه‌های مخرّب ماهواره و اینترنت شده و اوقات فراغت جوانان و نوجوانان را پر نماید. امّا اگر ایجاد محدودیت در استفاده از برنامه‌های ماهواره و اینترنت، بدون جایگزین کردن برنامه‌های مفید و سازنده و مورد علاقه جوانان باشد، نتیجه مورد انتظار حاصل نخواهد شد و جوانان به انحرافات و مشکلات دیگری مبتلا خواهند شد.
• دفتر عقیدتی سیاسی فرماندهی معظم کل قوا، ستیز با تهاجم فرهنگی غرب، رامین، ۱۳۷۵.
• ویدئو، کارکردها و راه‌حل‌ها، معاونت پرورشی اداره کل آموزش و پرورش خراسان، ۱۳۷۱.
• منصور میرزایی، شبیخون فرهنگی، احرار تبریز، ۱۳۷۷ فصل۶.
اندیشه قم.
