بلند همتی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه:
همت، بلندهمتی،
علو همت،
دونهمتی،
کمهمتی.
پرسش: همت بلند به چه معناست؟
پاسخ: بدون
تردید همت بلند یکی از نشانههای روح بزرگ آدمی است. برنامههای اسلامی، انسانها را
تشویق میکند که روح بلند داشته و خود را محدود به امور پست نکنند.
همت در
لغت از ریشهی «
همّ» به معنای
عزم قوی است.
راغب همت را
غم و
اندوهی دانسته که
انسان را ذوب و ضعیف میکند
و در
اصطلاح علوّ همت عبارت است از
سعی و کوشش در تحصیل
سعادت و
کمال و طلب کردن کارهای بزرگ و عالی، بدون درنظر گرفتن سود و زیان دنیا، بهطوری که به سبب دست یافتن به منافع دنیوی شادمان نشود و از فقدان آن
اندوهگین نگردد بلکه در طریق
طلب ، از
مرگ و کشتهشدن و مانند آنها باک نداشته باشد.
حضرت علی (ع) میفرماید: بهترین همتها، بلندترین آنها است.
ضد آن دونهمتی است؛ به معنای پستی
طبع و قصور همت از طلب کارهای بزرگ و قناعت نمودن به اعمال جزئی که این صفت خبیثه نتیجه کمدلی و ضعف
نفس است.
نشانه بلندهمتی را میتوان در رفتارهای شخص پیدا کرد و نشانههای آن را میتوان در موارد زیر برشمرد:
ایمان یک شخص گواهی است بر همت بلند او چنانچه از
امام علی (ع) نقل شده است: بلندهمّتی از ایمان است.
انفاق ، از سه جهت باعث
تکامل فردی و
رشد آدمی است:
نخست: موانع تکامل نفسی و رشد انسانی را از میان برمیدارد.
دوم: روح
انسانیّت را در آدمی آشکار میسازد، و نهال گذشت و بلندهمّتی را در
روح مینشاند.
سوم: در آدمی روح
تربیت اسلامی را
رشد میدهد.
امام علی(ع) میفرمایند: «
بذل و
بخشش آدمی نشانه بلندهمتی اوست.»
شخصی که دارای همت بلند است، در امور خود تمام دقت را به کار میبرد وسعی برآن دارد که کار را به نحو احسن به پایان برساند.
حضرت علی(ع) میفرماید: «کردار
زیبا خبر از بلندی همت میدهد.»
امام علی(ع) میفرمایند: فرمانبری از خداوند همت زیرکان است. نافرمانی از خدا همت
پلیدان است.
امام علی(ع) میفرمایند: شریفترین همتها نگهداری
حق و حرمتها و رعایت
عهد و پیمانهاست.
طمع نداشتن به آنچه در نزد مردم است، (نشان) بلندهمتی است.
- پایبندی به
قناعت ، از والایی همت است.
- بینیازی از مردم و فرمودهاند:
عزت بینیازی از مردم را با بلندی و بزرگی همت جلب نما.
-
اخلاق نیکو ثمره بلند همتی است.
امام علی(ع) میفرمایند: بهترین خویها برتری همّتها است.
انسان
مؤمن باید بلندهمت باشد و تمام همت خود را در مسیر
آخرت قرار دهد که بنابر کلام امیرالمؤمنین علی(ع): هر کس که
آخرت همتش باشد، از خیر به نهایت آرزویش میرسد.
ایشان همچنین میفرمایند: همت و تلاش خود را صرف آخرتت کن
و همگی همّت و سعی خود را از برای رهائی از جایگاه بدبختی و
عقاب و
رستگاری از محلّ
بلا و
عذاب بگردان؛
زیرا هر که دنیا
عزم او باشد
بدبختی و
غم او در روز
قیامت طولانی شود
و اگر عزم و
قصد او آنچه نزد خدای سبحان است نباشد، به آرزوهای خود نمیرسد.
همچنین ایشان توصیه میفرمایند که همت خود را صرف چیزهایی کن که به آن نیاز داری و آنچه را به کار تو نمیآید پیگیری مکن.
آری، انسان باید در تمام شئون زندگی، بلندهمت باشد و این بلندهمتی را در همه جنبههای زندگی خود بکار گیرد؛ بدینصورت که در تمام زمینهها از جمله کسب
علم ، انجام
عبادات ، تأمین معاش و امور دیگری چون
صلهرحم ،
خوشاخلاقی در برابر مردم، دوری از هرگونه
گناه ، پرداختن به کار
خیر و هر امری که شایسته یک انسان مومن است؛ همت عالی را سرلوحه کار خود قرار دهد.
دستیابی به آرمانهای بلند نیاز به همتی بلند دارد؛ زیرا همتهای بلند است که میتواند موانع را بردارد و آدمی را در مسیر خود، به اوج والایی برساند و آثار نیکویی نصیب انسان نماید که از جمله آن آثار عبارتند از:
- خشنودی خداوند متعال در کارهایی است که نشانگر همت عالی فرد باشد.
پیامبر اکر م(ص) میفرماید:
«خداوند متعال از کارهای بزرگ و امور عالی خوشنود میگردد.»
- تلاش برای
اطاعت الهی ، چونکه شخص بلند همت، به کمتر از
بهشت راضی نمیشود.
- شرافت نصیب کسی میشود که همت خود را صرف امور ناچیز نگرداند. حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) میفرمایند:
شرف و بلندی مرتبه به همّتهای بلند است نه به استخوانهای کهنه شده.
امام محمد باقر(ع) فرمودند: هیچ شرفی همانند بلندهمتی نیست.
- همت عالی صاحبش را به عظمت و بزرگی میرساند. حضرت علی(ع) میفرماید: هر که از نردبان همت بلند بالا رود؛ جهانیان او را به دیده تعظیم بنگرند
و نیز میفرمایند: هیچ چیز مانند همت بلند انسان را بزرگ نکرد.
در کلام دیگر ایشان بزرگواری و آقایی را نتیجه داشتن همت بلند دانستهاند.
- هر که توان خود را برای رسیدن به هدف خود به کار گیرد به تمام خواستههایش خواهد رسید.
- ارزش آدمی به اندازه همتش است.
- همت بلند، قناعت همیشگی همراه دارد.
-
شجاعت مرد به اندازه همت اوست.
-
بردباری : امام علی(ع) فرمود: بردباری و درنگ هم آهنگ هستند و نتیجه آن بلند همّتی است.
- از نشانههای مؤمن:
حضرت صادق (ع) فرمود: مؤمن به ایمان نمیرسد مگر اینکه عقلش کامل باشد و عقلش به کمال نخواهد رسید مگر اینکه در او ده
خصلت باشد: خیرش به همه برسد و مردم از شرش در امان باشند، کارهای نیک را از خود اندک بداند و کارهای اندک دیگران را بسیار بشمارد.... هر گاه با کسی که از او متقیتر است ملاقات کرد در برابر او
تواضع کند.
کارهای پست نشانه بیهمتی است. همانطور که همت بلند آدمی را رشد میدهد و به
کمالات میرساند، همت کوتاه و بیتفاوتی، به سقوط انسان میانجامد و آثاری از خود برجای میگذارد که میتوان به موارد ذیل اشاره کرد:
• کسی که همتش کوچک باشد
فضائل او از دست میرود.
• محروم شدن از همنشینی با دیگران. امام علی(ع) میفرمایند: با آدم
کوتاههمت همصحبت مشو (که تو را نیز ساقط میکند.)
• کمارزش بودن؛ امام علی(ع) میفرمایند: کسی که همتی جز پر کردن
شکم ندارد قیمت او نیز همان است که از شکم او بیرون میآید
و نیز میفرمایند: آدمیّتی برای کسی که در او همّتی نباشد، نیست.
• کمخیر بودن؛ امام علی(ع) میفرمایند: چه بیخیر است کسی که فکری جز
شکم و
شهوت ندارد.
• کسی که همتی جز دنیا ندارد هنگام مردن غصه او بسیار خواهد بود.
• زیانکار نیست مگر کسی که همّت او
نفس او باشد.
•
حسادت به دیگران؛ امام علی(ع) میفرمایند: حسادت
دوست بر نعمتی از کمی همّت اوست.
سایت پژوهه.