انتخاب کار متناسب با علایق فردی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: انتخاب کار مناسب، علاقه، افزایش تحمل، قدرت تصمیم‌گیری.
پرسش: به کارهای مختلفی پرداختم و نیمه‌کاره رها کرده‌ام. الان در اطراف اصفهان دانش‌جو هستم، همین راه را نمی‌توانم تحمل کنم، پدرم هم نمی‌تواند از عهده مخارج دانشگاه برآید، حال باید چه کنم، سردرگم مانده‌ام، آیا انصراف دهم؟ آیا از اهداف و آرزوهایم دست بردارم؟ خیلی احساس سردرگمی می‌کنم. نمی‌دانم برای چه زنده هستم و زندگی می‌کنم.
پاسخ:
به نظر می‌رسد مشکل شما به یکی از چهار چیز مربوط می‌شود:
۱. کارهایی که انتخاب می‌کنید، متناسب با علایق شما نیست؛
۲. میزان تحمل شما در انجام کارها پایین است؛
۳. قدرت
تصمیم‌گیری شما در انجام کارها ضعیف است؛
۴. پدر شما نمی‌تواند مخارج دانشگاه را تأمین کند.
افراد از نظر
شخصیت، ویژگی‌ها و علایق متفاوت هستند. هر فردی به کار خاصی
علاقه دارد. اگر کسی کاری انتخاب کند که متناسب با شخصیت، علاقه و نیاز او باشد، نه‌تنها از انجام آن احساس ملال و خستگی نمی‌کند، بلکه هر
روز با انجام آن احساس
پیشرفت و نشاط به او دست می‌دهد.
ممکن است کارهایی که شما تا حالا انتخاب کرده باشید، با علایق شما هماهنگی نداشته باشد. حتی رشته تحصیلی شما متناسب با علایق شما نباشد؛ لذا شما از درس خواندن احساس خستگی و کسالت می‌کنید.
اگر مشکل شما به این مسئله برمی‌گردد، علایقتان را مشخص کنید، ببینید به چه کاری بیش از کارهای دیگر علاقه دارید، ویژگی‌های شخصیتی خود را بشناسید؛ مثلاً اگر آدم برون‌گرا هستید، در این صورت کاری انتخاب کنید یا
رشته تحصیلی برگزینید که با مردم سروکار داشته باشد. اگر فرد درون‌گرا هستید، کار یا رشته تحصیلی انتخاب کنید که بیش‌تر تنها و در جای خلوت باشد. اگر شخصیت شما از سنخ فکری است، بیش‌تر کاری انتخاب کنید که با فکر سروکار داشته باشد. اگر شخصیت شما هیجان‌خواه است، بیش‌تر کاری برگزینید که
هیجان آن زیاد باشد. اگر خودتان نتوانستید ویژگی‌های شخصیتی خود را تشخیص دهید، می‌توانید با مراجعه با
مشاور و پاسخ به آزمون استعدادسنج تحصیلی و شغلی این کار را انجام دهید یا در کتاب‌های مربوط به
انتخاب شغل به آزمون‌های خودسنجی مراجعه کرده و ویژگی‌های شخصیتی خود را به دست آورید.
ممکن است شما کار متناسب با علایق خود یا رشته تحصیلی متناسب با شخصیت خود انتخاب کرده باشید، اما هر کاری و هر رشته‌ای مشکلات خاص خود را دارد. هر کاری و هر درسی نیاز به تلاش و کوشش دارد؛ اما میزان تحمل شما نسبت به کار و تلاش کم است.زود خسته می‌شود و دست از کار می‌کشید.
در این صورت شما نخست نگاه خود نسبت به کار و تلاش را تغییر دهید و بدانید که کار و تلاش به اندازه لازم نه‌تنها خسته‌کننده و ملال‌آور نیست، بلکه سبب سرگرمی فرد و ایجاد
آرامش در او می‌گردد.
انسان موجودی است که برای رسیدن به
کمال آفریده شده است. باید به سوی کمال حرکت کند و به کمال حقیقی خودش که همان
قرب به خداوند می‌باشد، نائل شود. حال در مسیر کمال ممکن است به پیچ‌های تندی برسد که باید با احتیاط و آرامش آن‌ها را پشت سر بگذارد و به راه خود ادامه دهد و نباید پیچ‌در‌پیچ بودن راه او را از حرکت نگه دارد. باید با
ایمان و
توکل عمیق به
خداوند از این پیچ‌ها بگذرد و بداند که در این پیچ‌و‌خم‌ها نباید بماند و باید به حرکت خود ادامه دهد و به آن مقصد نهایی خود برسد.
انسان اگر به این حرکت و هدف آن اعتقاد راسخ داشته باشد، دیگر هیچ مشکلی او را زمین‌گیر نخواهد کرد و باید دانست که تمام مشکلات راه‌حل‌های مختلفی دارد که می‌توان با
تدبیر و تلاش حل کرد. حال با توجه به مقدمه فوق، نکاتی را خدمتتان عرض می‌کنیم؛ باشد که مقبول نظر افتد و مشکل‌گشا باشد.
در قدم دوم با تمرین، میزان تحمل خود را افزایش دهید. در این امر می‌توانید ورزش‌کاران وزنه‌بردار را الگو قرار دهید. آنان ابتدا با وزنه‌های سبک تمرین می‌کنند و به تدریج وزنه‌ها را سنگین‌تر می‌کنند. تا در نهایت می‌توانند وزنه‌های چند صد کیلویی را بردارند. شما نیز چند ساعت کار در روز را که برایتان راحت است، تمرین کنید و به‌تدریج میزان ساعات کار خود را افزایش دهید.
اگر شما نمی‌توانید تصمیمی خاصی اتخاذ کنید، دائماً مردد می‌شوید. یا تصمیم می‌گیرید، اما نمی‌توانید آن را پیاده کنید، در این صورت پیش‌زمینه‌های
وسواس فکری احتمالاً در شما وجود دارد. در این صورت توصیه می‌شود به نکات زیر توجه کنید.
بدانید که هر کاری یا هر درسی مزایا و مشکلاتی دارد؛ یعنی کار کاملاً خوب و بی‌نقص و هم‌چنین کار کاملاً بد وجود ندارد؛ اما آن‌چه مهم است نحوه توجه شما به مسئله است. احتمالاً شما زمانی که هنوز به کاری مشغول نشده‌اید، کاملاً به مزیت‌ها و خوبی‌های آن فکر می‌کنید و در این صورت یک تصویر رویایی از آن برای خود می‌سازید؛ اما زمانی که به آن کار مشغول هستید، آهسته‌آهسته به مشکلات آن پی می‌برید و ذهنتان متوجه مشکلات آن کار می‌شود و به‌تدریج این مشکلات به نظرتان آن‌قدر بزرگ می‌شود که دیگر مزایای آن را فراموش می‌کنید.
برای رفع این مشکل توصیه می‌شود هنگام انجام یک کار سعی کنید تا می‌توانید به خوبی‌های آن فکر کنید و هر چه می‌توانید برای آن مزیت و خوبی پیدا کنید با بتراشید. در این صورت احساس شما نسبت به آن کار عوض شده و از انجام آن زود دلسرد نمی‌شوید.
تلاش کنیم در کارهای خود با برنامه حرکت کنید. شما اگر برای کارهایتان
هدف معین و دقیق و قابل دسترس داشته باشید که راهکارهای اجرایی برای رسیدن به آن کاملاً مشخص شده باشد و زمان‌بندی مناسبی برای آن صورت گرفته باشد؛ در این صورت هیچ‌وقت
سردرگم و سست نمی‌شوید. برای این کار بهتر است خیلی واقع‌بین باشید و توانایی‌های خود را در نظر بگیرید و از طرفی با یک مشاور عاقل و دوراندیش و با
تقوا مشورت کنید.
ذره‌بین را دیده‌اید چگونه چیزی را می‌سوزاند؟ رمز سوزاندن ذره‌بین این است که در یک نقطه متمرکز می‌شود، حال اگر
انسان نیز بتواند در کارهایش یک رشته را انتخاب نماید و روی آن استمرار و
استقامت به خرج دهد و سخت بر روی آن متمرکز شود، موفق می‌شود آن را به پایان برساند و فردی شایسته و متخصص در آن رشته شود. حال با توجه به این نکته، رمز اصلی حل مشکل شما این است که فقط در یک رشته درسی و ورزشی متمرکز شوید و دیگر به رشته دیگر فکر نکنید و با
برنامه‌ریزی در آن رشته پیش‌روی کنید. البته در انتخاب رشته تمام شرایط را در نظر بگیرید. بهتر است به یک مشاور حضوری نیز رجوع کنید تا با دقت بیش‌تری مسائل شما را بررسی کند و راهکار ارائه دهد.
اگر می‌بینید در رشته‌ای که درس می‌خوانید می‌توانید
پیشرفت خوبی داشته باشید و
علاقه و استعداد آن را دارید، در وسط راه رهایش نکنید و آن را تا آخر ادامه دهید. این ادامه تحصیل از چند جهت می‌تواند به نفع شما باشد: اولاً، باعث می‌شود
اعتماد به نفس خود را به دست بیاورید؛ ثانیاً، تلاشی که تا به حال در این رشته انجام داده‌اید به هدر نمی‌رود. در واقع در این رشته هم قبول شده‌اید و هم قسمتی از راه را آمده‌اید و زودتر می‌توانید فارغ‌التحصیل شوید. اگر شما در این رشته تلاش زیادی به خرج دهید و به
خانواده خودتان نیز این موفقیت‌ها را نشان دهید، آن‌ها نیز خود‌به‌خود از شما حمایت خواهند کرد و مشکلات تحصیلی شما حل می‌شود؛ البته اگر بتوانید یک کار فرهنگی پاره‌وقت (مثل تحقیق یا کار در کتاب‌خانه) پیدا کنید، تا قسمتی از هزینه تحصیل خود را بپردازید، سنگینی مخارج برای پدرتان کم‌تر خواهد شد.
انسان در
زندگی خود باید سعی کند تا به
تکلیف خود
عمل کند. اگر این‌گونه عمل کند، باعث می‌شود مسیر خود را پیدا کند و احساس
آرامش نماید. به یاد داشته باشید انجام وظیفه مهم است نه موفقیت ظاهری؛ بنابراین به تلاش خود ادامه دهید و به خدا
توکل کنید. سعی کنید رشته و کارهای شما متناسب با ظرفیت شما باشد، در این صورت به هرچه که برای انسان پیش بیاید راضی است و آن را خواست خدا می‌داند، چون خداوند
خیر و صلاح او را می‌خواهد. چه‌بسا خیر و صلاح انسان در مسیری نیست که خودش به آن مسیر نگاه خوبی دارد؛ بلکه اگر آن مسیر را برود، ممکن است به گمراهی بینجامد؛ ولی خود انسان نمی‌داند و فکر می‌کند اگر آن مسیر را برود، به خوش‌بختی و
کمال می‌رسد. بله ممکن است مسیری برای شخصی خیر و صلاح باشد، ولی برای دیگری نه. پس بهتر است خودتان را با این افکار اذیت و آزار ندهید و به وسوسه‌ها گوش فرا ندهید؛ چون عمر محدود است و شما اگر امروز و فردا کنید، به جایی نخواهید رسید و از طرفی
سن ازدواج شما هم نزدیک است و باید یک عده کارها را یاد بگیرید، از قبیل مدیریت خانه، شوهرداری، کارهای خانه، آشپزی،
تربیت فرزند، ... تا در آینده در زندگی‌تان بیش‌تر موفق باشید.و این کارها مستلزم یک برنامه‌ریزی و تمرکز فکر می‌باشد تا با حوصله به صورت علمی و عملی پیشرفت نمایید.
در آخر باید گفت که شما از نظر اجتماع یک فرد موفق و در حال پیشرفت هستید؛ گرچه خودتان فکر می‌کنید چنین نیستید. اگر کمی به داشته‌های خودتان بیش‌تر ارزش دهید، چنین افکاری نیز از شما دور خواهد شد. امیدواریم
امید و نشاط و
موفقیت در زندگی خودتان را بیش‌تر ببینید و هر
روز به طرف کمال حقیقی خود گام بردارید. ان‌شاء‌الله.
شما بهتر است به بازسازی معنوی خودتان بپردازید. در این راه روابط خودتان را با خودتان، خداوند، دیگران مورد بررسی قرار دهید و برای تقویت این روابط هر روز تلاش کنید. هر قدر در این رابطه موفق‌تر باشید، بهتر با مشکلات روبه‌رو می‌شوید و در مشکلات هیچ‌وقت سردرگم و مضطرب نخواهید شد.
در سؤال مطرح‌شده که پدرم نمی‌تواند مخارج دانشگاه را تأمین کند. این مسئله نیز دو حالت پیدا می‌کند: یکی این‌که پدر شما با تحمل زحمت می‌تواند مخارج را تأمین کند؛ اما شما از این بابت احساس ناراحتی می‌کنید، توصیه می‌شود که این ناراحتی را به خود راه ندهید؛ زیرا زمان دانشگاه موقت است. تحمل زحمت پدر شما در این مدت موقت سبب آسایش و راحتی طولانی‌مدت شما و
خانواده شما می‌گردد؛ اما اگر واقعاً پدر شما حتی با تحمل زحمت و فشار نمی‌تواند مخارج دانشگاه شما را تأمین کند، در این صورت شما می‌توانید با کمک گرفتن از افراد دیگر یا نهادهای خاص، مخارج دانشگاه را تکمیل کنید یا می‌توانید با گرفتن کارهای ساعتی و نیمه‌وقت به پدرتان کمک کنید و خود را از سردرگمی نجات دهید.
۱. به سوی خودسازی، استاد مصباح یزدی، مؤسسه امام خمینی.
۲. جوان و نیروی چهارم زندگی، محمدرضا شرفی، انتشارات سروش.
۳. مهارت‌های اساسی زندگی سالم، خسرو امیرحسینی، انتشارات عارف کاملی.
۴. تکنولوژی موفقیت، حیدر محمدی، نشر هستی‌نما.
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «انتخاب کار متناسب با علایق فردی»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۷/۰۷/۲۷.
