شیخ مفید در کتاب الفصول المختارة پس از آن که به امامت رسیدن امام مهدی (علیه‌السّلام) را در کودکی بیان کرده، می‌نویسد: عالمان شیعه عقیده دارند که پدر امام مهدی (علیه‌السّلام) از دنیا نرفت تا این‌که خداوند، عقل مهدی را کامل کرد و به او حکمت و فصل الخطاب آموخت و او را با این ویژگی‌ها از سایر انسان‌ها ممتاز ساخت؛ چرا که او خاتم حجّت‌ها و جانشین اولیا و برپادارنده دوران است.
آنان برای درستی این نظریه به دلیل عقلی استناد جسته‌اند؛ زیرا این امر از نگاه عقل، امری محال نیست و قدرت، بِدان تعلّق می‌گیرد. آنان همچنین به سخن خداوند در داستان عیسی: «وَيُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلًا وَمِنَ الصَّالِحِينَ؛
شیخ مفید در این عبارت، از یک سو امکان عقلی رهبری الهی در کودکی را مطرح می‌سازد و این که عقل، آن را محال نمی‌داند و از دیگر سو، تحقّق آن را طبق خبر دادن قرآن بیان می‌کند که در تاریخ انبیای الهی، دو پیامبر (یحیی (علیه‌السّلام) و عیسی (علیه‌السّلام) ) در کودکی به مقام نبوّت رسیده‌اند. درباره امام مهدی (علیه‌السّلام) نیز ادلّه اثبات اصل مهدویت و ادلّه اثبات ولادت ایشان، تحقّق امامت آن حضرت را در خردسالی نتیجه می‌دهند.
[۳]ر.ک: محمدی ری‌شهری، محمد، دانش نامه امام مهدی (علیه‌السّلام) بر پایه قرآن و حدیث و تاریخ، ج۳، ص۴۱-۴۴.
[۴]باقری‌زاده اشعری، محمد، از امام مهدی (علیه‌السلام) بیشتر بدانیم، ص۲۵.
