إخبار ائمه از غیبت امام مهدی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: غیبت امام مهدی،
ایمان،
دین،
عدالت،
طاغوت،
امامت.
پرسش: کدام یک از معصومان از غیبت امام مهدی (علیه‌السّلام) خبر داده‌اند؟
پاسخ:
غیبت امام مهدی (علیه‌السّلام) یکی از موضوعاتی است که به خاطر اهمّیت داشتن آن،
پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و همه
امامان (علیهم‌السّلام) درباره آن سخن گفته‌اند. نمونه‌ای از سخنان هر یک از معصومان بدین شرح است:
پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) درباره غیبت امام مهدی (علیه‌السّلام) می‌فرماید:
سوگند به کسی که مرا بشارت‌دهنده به حق بر انگیخت، قائم از میان فرزندانم با عهدی که از من به او رسیده است، غایب می‌شود، تا آن‌جا که بیشتر مردم می‌گویند: خدا را با خاندان محمّد، کاری نیست! و برخی در تولّد او نیز
شک می‌کنند. پس هر کس به روزگار او می‌رسد، دینش را محکم نگاه دارد و به
شیطان اجازه نفوذ ندهد که او را به شک اندازد و از
دین و آیینم، بیرونش ببرد، که پیش‌تر نیز پدر و مادرتان (
آدم و
حوّا) را از
بهشت بیرون برد و
خداوند عزّ و جلّ شیاطین را اولیای کسانی قرار داده که
ایمان نمی‌آورند.
امام علی (علیه‌السّلام) درباره غیبت امام مهدی (علیه‌السّلام) می‌فرماید:
در اندیشه مولودی از نسل خودم هستم که یازدهمین فرزند من است. او همان مهدی است که زمین را از
عدالت پر می‌کند، همان‌گونه که از
ظلم و ستم پر شده است. او حیرت و غیبتی دارد که گروه‌هایی در آن، گمراه و گروه‌هایی دیگر، رهنمون می‌شوند.
و در حدیثی دیگر می‌فرماید:
هان! چنان غیبتی می‌کند که نادان می‌گوید: خدا را با خاندان محمّد، کاری نیست.
امام حسن (علیه‌السّلام) درباره غیبت امام مهدی (علیه‌السّلام) می‌فرماید:
آیا نمی‌دانید هیچ یک از ما [
اهل بیت
] نیست، جز آن که بیعتی با
طاغوت روزگارش به گردنش می‌افتد، مگر قائم که
عیسی بن مریم پشت سرش
نماز می‌گزارد و خداوند، ولادتش را پنهان و او را از دیده‌ها نهان می‌کند تا
بیعت کسی را هنگام قیام، به گردن نداشته باشد؟ او نهمین نفر از نسل برادرم حسین و پسر سَرور کنیزان است. خداوند، عمر او را در غیبتش طولانی می‌کند. سپس با
قدرت خویش او را در هیئت جوانی کمتر از چهل سال، ظاهر می‌سازد تا دانسته شود که خداوند بر هر کاری تواناست.
در حدیثی دیگر آمده است:
شنیدم که حسن بن علی (علیه‌السّلام) می‌فرماید: «این امری (قیام) را که انتظار می‌کشید، واقع نمی‌شود، تا آن‌که از همدیگر بیزاری بجویید و برخی از شما، برخی دیگر را
نفرین کنند و به صورت یکدیگر، آب دهان بیندازید و حتّی برخی از شما، بعضی دیگر را
کافر بخوانند». گفتم: پس در آن، خیری نیست؟ فرمود: «همه خیر، در آن است. آن هنگام، قائمِ ما قیام می‌کند و همه این کارهای نادرست را بر می‌اندازد».
امام حسین (علیه‌السّلام) درباره غیبت امام مهدی (علیه‌السّلام) می‌فرماید:
از میان ما، دوازده ره‌یافته است که نخستینِ آنها، امیر مؤمنان، علی بن ابی‌طالب است و آخرینِ ایشان، نهمین نفر از نسل من و امام قیام‌کننده به حق است. خدا به دست او، زمین مرده را زنده می‌کند و دین حق را بر همه دین‌ها چیره می‌سازد، هر چند مشرکان را ناخوش آید. او غیبتی دارد که گروه‌هایی در آن از دین باز می‌گردند و گروهی دیگر بر دین باقی می‌مانند و این دسته، آزار می‌بینند و به آنان گفته می‌شود: «این وعده (قیام)، کِی محقّق می‌شود، اگر راست می‌گویید؟». هان! شکیبا بر آزار و انکار در روزگار غیبت او، مانند مجاهدی است که با شمشیرش در پیش روی پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌جنگد.
امام زین‌العابدین (علیه‌السّلام) درباره غیبت امام مهدی (علیه‌السّلام) می‌فرماید:
غیبت ولی خدای عزّ و جلّ که دوازدهمین نفر از اوصیای پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و امامانِ پس از اوست، استمرار می‌یابد. ای ابوخالد! باورمندان به
امامت و منتظرانِ ظهور او در روزگار غیبتش، از مردم هر زمان دیگری برترند؛ زیرا خدای ـ‌تبارک و تعالی‌ـ چنان
عقل و فهم و شناختی به آنان داده که غیبت نزد آنان همچون شهود است و آنان را در آن روزگار، به سان مجاهدان با شمشیر در پیش روی پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) قرار داده است. آنان، مخلصان حقیقی و شیعیان راستین ما و دعوت‌گران پیدا و نهان به دین خدای عزّ و جلّ هستند.
امام باقر (علیه‌السّلام) درباره غیبت امام مهدی (علیه‌السّلام) می‌فرماید:
هنگامی که روزگار بچرخد و مردم بگویند: «قائم مُرد یا هلاک شد و معلوم نیست کجا رفته است» و آن که در پی اوست بگوید: «کِی قیام می‌کند؟! استخوان‌هایش نیز فرسوده شده است!»، آن هنگام، به [
آمدن
] او امیدوار باشید و چون خبرش را شنیدید، به سویش بشتابید، حتّی اگر ناگزیر به خزیدن بر روی یخ باشید.
امام صادق (علیه‌السّلام) درباره غیبت امام مهدی (علیه‌السّلام) می‌فرماید:
قائم، دو غیبت دارد. در یکی از آنها، در موسم‌های حج حاضر می‌شود و مردم را می‌بیند؛ ولی مردم او را نمی‌بینند.
و در حدیثی دیگر می‌فرماید:
صاحب این امر (قیام)، دو غیبت دارد که در دومی
ظهور می‌کند. پس اگر کسی نزد تو بیاید و بگوید که دستش را از خاک قبر او تکانده است [
و تردیدی ندارد که او درگذشته است
]، تصدیقش مکن.
امام کاظم (علیه‌السّلام) درباره غیبت امام مهدی (علیه‌السّلام) می‌فرماید:
هنگامی که پنجمین نفر از فرزندان هفتمین [
امام
]، ناپیدا شود، خدا را، خدا را در دین‌هایتان! مبادا که کسی شما را از آن جدا کند. پسر عزیزم! صاحب این امر (قیام) را ناگزیر از غیبتی است، تا آن‌جا که [
برخی
] معتقدان به آن، از نظرشان باز می‌گردند و این، آزمونی سخت از سوی خدای عزّ و جلّ برای بندگانش است. [
از دینتان دست نکشید که
] اگر پدران و نیاکانتان، دینی را درست تر از این می‌دانستند، از آن پیروی می‌کردند.
امام رضا (علیه‌السّلام) درباره غیبت امام مهدی (علیه‌السّلام) می‌فرماید:
قائم، همان کسی است که در سنّ پیران، امّا در چهره جوانان، خروج می‌کند و پیکرش چنان نیرومند است که اگر دست به بزرگ‌ترین درخت روی زمین ببرد، آن را از ریشه بیرون می‌آورد و اگر میان کوه‌ها فریاد بر آورد، صخره‌ها خُرد می‌شوند.
عصای موسی و
انگشتر سلیمان را همراه دارد و او چهارمین نفر از نسل من است. خداوند، او را در پرده غیب خود، هر اندازه بخواهد، نگاه می‌دارد و سپس او را آشکار می‌کند تا زمین را با او از
عدل و داد پر کند، همان‌گونه که از ظلم و ستم پر شده است.
امام جواد (علیه‌السّلام) درباره غیبت امام مهدی (علیه‌السّلام) می‌فرماید:
قائم ما، همان مهدی است که لازم است در غیبتش، منتظر او باشند و در ظهورش اطاعتش کنند و او نسل سوم من است. سوگند به کسی که محمّد را به
نبوّت بر انگیخت و ما را به امامت ویژه ساخت، اگر از دنیا تنها یک روز بماند، خداوند، آن روز را طولانی می‌نماید تا در آن، قیام کند و زمین را از عدل و داد پر کند، همان‌گونه که از ظلم و ستم پر شده است.
امام هادی (علیه‌السّلام) درباره غیبت امام مهدی (علیه‌السّلام) می‌فرماید:
جانشین پس از من، فرزندم حسن است؛ امّا با جانشین او چگونه‌اید؟... شما پیکرش را نمی‌بینید و بردن نامش برایتان روا نیست.... [
برای یاد کردن از او
] بگویید: حجّت خاندان محمّد.
امام عسکری (علیه‌السّلام) درباره غیبت امام مهدی (علیه‌السّلام) می‌فرماید:
پسرم محمّد، امام و حجّت پس از من است. هر کس بمیرد و او را نشناسد، به مرگ جاهلی مرده است. هان! او غیبتی دارد که نادانان در آن، حیران می‌مانند و باطل‌گرایان، در آن، هلاک می‌گردند و وقت‌گذاران [
برای ظهورش
]، دروغ می‌گویند. او [
پس از غیبتش
] قیام می‌کند و من گویی پرچم‌های سپید برافراشته در بالای سرش را بر بلندی‌های کوفه می‌بینم.
و در حدیثی دیگر می‌فرماید: بنی‌امیه و بنی‌عبّاس به دو علّت به روی ما شمشیر کشیدند:
یکی، چون می‌دانستند که حقّی در خلافت ندارند و از ادّعای ما برای خلافت و این که خلافت در جایگاهش قرار بگیرد، می‌ترسیدند.
دوم، آنها از طریق اخبار متواتر، مطّلع شدند که نابودی حکومت زورگویان و ستمگران، به دست قائم ماست و تردیدی هم نداشتند که خودشان از زورگویان و ستمگران‌اند. از این‌رو، تلاش در کشتن
اهل بیت پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و نابودی نسل ایشان داشتند، به امید این که جلوی تولّد قائم را بگیرند، یا او را بکشند؛ امّا خداوند نخواست که راز او را حتّی برای یکی از آنان بر ملا کند، تا آن‌گاه که نورش را کامل نماید، هر چند کافران را خوش نیاید.
حدیث‌نت، برگرفته از مقاله «إخبار ائمه از غیبت امام مهدی» تاریخ بازیابی ۱۳۹۷/۱۲/۲۲.
