نماز به صورت فعلي آن كه ما مسلمانان مي خوانيم در شب معراج به پيمبر آموخته شد و پیامبر آن را به امت خود آموخت در مجموع چنان كه آیت الله سبحاتی تاكيد نموده نماز در شب معراج بر امت پيمبر واجب شده است و قبل از آن نماز به عنوان يك تکلیف واجب بر مردم مطرح نبوده است.
از امام صادق نقل شده كه فرمود رسول خدا در شب معراج با آبي كه در سمت راست عرش بود وضو نمود و به نماز ايستاد بعد از خواندن سوره حمد و توحید به او خطاب شد دست هايت را فرود آور و بر زانوهايت بگذار و به سوي عرش من نگاه كن. رسول خدا گفت: وقتي نگاه كردم عظمتي را ديدم كه از هيبت آن از هوش رفتم و حالت مدهوشي به من دست داد آن گاه به من الهام شد كه بگويم سبحان ربي العظيم و بحمده. پس از گفتن آن ذكر به هوش آمدم بعد به من گفته شد به سوي بالا نگاه كن. نگاه كردم حقيقتي را ديدم كه از هيبت وعظمتش به رو افتادم. سپس به من الهام شد كه بگويم: سبحان ربی الاعلی وبحمده. پس از گفتن اين ذکر به هوش آمدم و نشستم. دو باره در پي ديدن آن عظمت با صورت افتادم. ولي بعد از خواندن ذکر ياد شده دوباره برخواستم و پس از لختي نشستن به پا ايستادم. در اين حال به من گفته شد سوره حمد و سوره قدر را بخوان. آنگاه مثل نوبت اول رکوع و سجده بجا آوردم. بعد به من گفته شد برخود و اهل بیت خويش درود فرستد. آنگاه ديدم كه عده اي از انبیاء در برابر من ايستاده اند به من گفته شد بر آنها سلام نمايم.
[۴]شيخ صدوق، علل الشرايع، نشر دار الحجه، بيروت ۱۴۱۶ ق، ج۱، ص ۹
