مدفن امام حسن
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: امام حسن علیه‌السلام، مدفن.
پرسش: چرا دشمنان امام حسن ـ علیه‌السلام ـ اجازه ندادند که بدن مبارک آن حضرت بعد از
شهادت کنار مرقد
پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌و‌آله ـ دفن شود؟
پاسخ: یکی از امامان معصوم و نوه بزرگ پیامبر اسلام ـ صلی‌الله‌علیه‌و‌آله ـ حضرت امام حسن مجتبی است که مورد
ظلم بنی‌امیه و دیگر دشمنان واقع شده و با زهر
کینه به شهادت رسیده و بعد از شهادت نیز، جنازه مطهر آن حضرت مورد حمله و
تیرباران واقع شد.
این دشمنان چه کسانی بودند؟ و چرا با امام حسن مجتبی که به گفته پیامبر سید جوانان
اهل بهشت بود، این‌گونه برخورد کردند؟ و هدفشان چه بود؟
به گفته
مورخین یکی از این افراد که در آزار و اذیت امام حسن علیه‌السلام، چه در حال
حیات و چه بعد از شهادت آن حضرت نقش مؤثری داشت،
معاویه، پسر
ابی‌سفیان است که از طرف امام حسن احساس خطر می‌کرد و لذا با حیله و فریب
جعده که همسر امام حسن بود، آن حضرت را به شهادت رساند.
فرد دیگر که امام حسن را خیلی اذیت می‌کرد و حتی در جلوگیری از دفن جنازه امام حسن در کنار مرقد پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌و‌آله ـ نقش مؤثری داشت، مروان پسر
حکم بود. همان کسی که پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌و‌آله ـ او و پدرش را به‌خاطر کارهای خلاف و دشمنی‌هایشان نسبت به
اسلام از
مدینه بیرون کرده بود؛ اما عثمان در زمان خلافتش، آنها را به شهر آورد و
مروان را
داماد خود کرد؛ لذا مروان نسبت به خاندان پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌و‌آله ـ
بغض و کینه شدیدی داشت و هیچ زمانی از آزار و اذیت اهل‌بیت دریغ نمی‌کرد.
فرد دیگری که در جلوگیری از
دفن امام در کنار مرقد پیامبر نقش داشت،
عایشه دختر ابی‌بکر و همسر پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌و‌آله ـ بود که به تحریک مروان
و همچنین به‌خاطر عداوتی که از امام علی ـ علیه‌السلام ـ و فرزندان آن حضرت داشت، از دفن امام در روضه پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌و‌آله ـ جلوگیری کرد.
علت ممانعت آنها از دفن حضرت این بود که مروان پسر حکم که داماد عثمان بود، عضو اصلی مخالفین بود و در تحریک عایشه هم نقش مؤثری داشت و می‌گفت: که چرا
عثمان باید بیرون مدینه دفن شود و حسن ـ علیه‌السلام ـ در کنار پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم. در این میان نیز
آل‌امیه و آل‌ابی‌سفیان و فرزندان عثمان با او هم‌صدا شدند و از این کار جلوگیری کردند. عایشه نیز به فرزندان امام علی ـ علیه‌السلام ـ مخصوصاً به امام حسن ـ علیه‌السلام ـ بدبین بود و نسبت به او کینه داشت.
عایشه در جریان دفن امام حسن ـ علیه‌السلام ـ گفت: می‌خواهید کسی را که من دوست ندارم، به خانه من داخل کنید.
و البته ادعای عایشه هم مانند ادعای سایرین بهانه بود؛ چون عایشه از خانه پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌و‌آله ـ سهم کمی داشت و نمی‌توانست ادعا کند که خانه همه‌اش
مال اوست؛ اما چون از حضرت علی ـ علیه‌السلام ـ و فرزندان آن حضرت به‌خاطر وقایعی که پیش از این جریان اتفاق افتاده بود کینه و
عداوت داشت، لذا با این بهانه از دفن امام جلوگیری کرد.
مسلمان شدن بنی‌امیه و
آل‌ابی‌سفیان از روی ناچاری بود، برای اینکه آنها زمانی
مسلمان شدند که
مسلمانان قدرت حاکم شده بود و آنها نتوانستند با آن مقابله کنند، آنها مسلمان شدند تا جانشان حفظ شود؛ لذا هیچ وقت با
خلوص نیت مسلمان نشدند و از هر فرصتی استفاده می‌کردند و به اسلام ضربه می‌زدند. آنها به گفته‌های پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم ـ و دستورات حضرت اعتنایی نداشتند.
در جریان دفن امام حسن ـ علیه‌السلام ـ وقتی که
ابوسعید خدری (از اصحاب پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم) به مروان گفت: آیا از دفن حسن در کنار جدش ممانعت می‌کنی، در‌حالی‌که رسول خدا او را سیدجوانان
اهل بهشت نامید؛ مروان با
تمسخر به او گفت: اگر امثال تو
حدیث پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم ـ را روایت نمی‌کردند، ضایع شده و از بین می‌رفت.
با توجه به روایت می‌فهمیم که مروان و امثال او چقدر به اسلام پایبند بودند! و حتی سعی داشتند احادیث و سفارشات پیامبر گفته نشود و مردم آنها را فراموش کنند. بنی‌امیه از
اسلام به‌عنوان سپری برای پیشبرد اهداف خود استفاده می‌کردند.
دلیل دیگری که در رابطه با مروان در جلوگیری از دفن امام حسن ـ علیه‌السلام ـ گفته شده عبارت از این است که چون مروان آن زمان از حکومت مدینه
عزل شده بود، با این اقدام می‌خواست معاویه را از خودش راضی کند و به این وسیله، خوش‌خدمتی خود را به معاویه نشان دهد و دوباره به
حکومت مدینه برسد و به همین خاطر بعد از اینکه از دفن امام جلوگیری کرد، آن را با آب‌و‌تاب برای معاویه گزارش کرد.
بدون شك مروان يكی از كثيف ترين چهره‌های بنی‌اميه است كه در تمام مدتی كه حاكم مدينه بود، با زبان تند خود امام علی ـ عليه‌السلام ـ و
بنی‌هاشم را
دشنام می‌داد و اينها همه به‌خاطر عداوت و بغض و كينه‌ای بود كه از اسلام و پيامبر و خاندان آن حضرت داشت و حتی در جلوگيری از دفن امام حسن ـ عليه‌السلام ـ در كنار پيامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌و‌آله ـ به هدف پليد خود رسيد.
اما هدف دشمنان اهل‌بيت از اين اقدام اين بود كه می‌خواستند اهل‌بيت پيامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌و‌آله ـ را از پيامبر دور كنند و خودشان را در ظاهر به آن حضرت نزديك‌تر جلوه دهند تا خاندان پيامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌و‌آله ـ در اذهان مردم به فراموشی سپرده شود؛ غافل از اينكه مردم عموماً، علاقه و
محبت شديدی به خاندان
رسالت داشتند و اين محبت خدادادی بود و با هيچ ترفندی نمی‌شد آن را از بين برد. دشمنان اسلام و خاندان پيامبر سعی كردند كه اين محبت بين مردم و خاندان پيامبر را كمرنگ كنند؛ ولی اين محبت روز‌به‌روز بيشتر شد و آنها به‌خاطر اعمال زشت خود هميشه مورد
لعن و
نفرت دوستداران خاندان پيامبر هستند و تا ابد هم خواهند بود.
بنابراين دشمنان خاندان پيامبر به‌خاطر عداوت و كينه و
دشمنی كه با اسلام و اهل‌بيت پيامبر و
اولاد علی ـ عليه‌السلام ـ داشتند، مانع از همجواری امام حسن ـ عليه‌السلام ـ با پيامبر اسلام شدند.
سایت اندیشه قم
