• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اعتبار حدیث سبق اسلام

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: حدیث سبق اسلام، امام علی، اسلام.

پرسش: حدیث سبق اسلام در چه پایه‌ای از اعتبار قرار دارد؟



حدیثی است که حکایت از آن دارد امام علی (علیه‌السّلام) نخستین کسی است که اسلام آورد.


حدیث سبق اسلام امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) نزد شیعه متواتر است و راویان آن، محدثان مورد اعتمادند. علمای اهل سنت نیز صحت و اعتبار آن را پذیرفته‌اند. به علاوه کتب تاریخ و سیره نیز از قدیم‌ترین ایام تاکنون آن را به صورت حدیث قطعی الصدور روایت می‌کنند. علامه امینی در الغدیر
[۱] اميني، عبدالحسين، الغدير، ج۳، ص۲۱۹-۲۴۷.
صد و یک حدیث در این باره از طرق اهل سنت نقل نموده و اتفاق نظر علمای اسلام را در این باره به اثبات رسانده است.
[۲] جعفری، محمدمهدی، دایره المعارف تشیع، ج۶، ص۱۶۸.


۲.۱ - چند روایت از منابع اهل سنت

چند حدیث را به عنوان نمونه از منابع اهل سنت می‌آوریم:
«رسول اللّه (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم): اوَّلُکم وارِدا عَلَی الحَوضِ اوَّلُکم اسلاما؛ عَلِی بنُ ابی‌طالِبٍ؛ پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم): اوّلین کس از شما که بر حوض [کوثر] وارد می‌گردد، اوّلینِ شما در اسلام آوردن، [یعنی] علی بن ابی‌طالب است.»

«رسول اللّه (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم): عَلِی اوَّلُ مَن آمَنَ بی و صَدَّقَنی؛ پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم): علی، اوّلین کسی بود که به من ایمان آورد و مرا تصدیق کرد.»

«المعجم الکبیر عن ابی‌ذرّ و سلمان: اخَذَ رَسولُ اللّهِ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بِیدِ عَلِی (علیه‌السّلام) فَقالَ: انَّ هذا اوَّلُ مَن آمَنَ بی، و هُوَ اوَّلُ مَن یصافِحُنی یومَ القِیامَةِ، و هذَا الصِّدِّیقُ الاَکبَرُ، و هذا فاروقُ هذِهِ الامَّةِ یفَرِّقُ بَینَ الحَقِّ وَ الباطِلِ، و هذا یعسوبُ المُؤمِنینَ، وَ المالُ یعسوبُ الظّالِمِ؛ المعجم الکبیر به نقل از ابو‌ذر و سلمان: پیامبر خدا، دست علی (علیه‌السّلام) را گرفت و فرمود: «این، اوّلین کسی است که به من ایمان آورد و نخستین کسی است که در روز واپسین، با من دست خواهد داد؛ این، صدّیق اکبر است؛ این، فاروق این امّت است که بین حق و باطل، جدایی خواهد افکند؛ این، رئیس مؤمنان است و مال، رئیس ظالمان».

«رسول اللّه (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم): انَّ المَلائِکةَ صَلَّت عَلَی و عَلی عَلِی سَبعَ سِنینَ قَبلَ ان یسلِمَ بَشَرٌ؛ پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم): فرشتگان، هفت سال پیش از آن که کسی مسلمان شود، بر من و بر علی درود می‌فرستادند.»

«رسول اللّه (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم): صَلّی عَلَی المَلائِکةُ و عَلی عَلِی بنِ ابی‌طالِبٍ (علیه‌السّلام) سَبعَ سِنینَ، و لَم یصعَد او تَرتَفِع شَهادَةُ ان لا الهَ الَا اللّهُ مِنَ الاَرضِ الَی السَّماءِ الّا مِنّی و مِن عَلِی بنِ ابی‌طالِبٍ؛ پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم): فرشتگان، هفت سال بود که بر من و بر علی بن ابی‌طالب، درود می‌فرستادند و بانگ شهادت «لا اله الّا اللّه»، جز از سوی من و علی بن ابی‌طالب، به سوی آسمان نمی‌رفت.»

«المناقب للخوارزمی عن ابن‌عبّاس: قالَ رَسولُ اللّهِ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم): صَلَّتِ المَلائِکةُ عَلَی و عَلی عَلِی بنِ ابی‌طالِبٍ سَبعَ سِنینَ.
قالوا: وَ لِمَ ذلِک یا رَسولَ اللّهِ؟
قالَ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم): لَم یکن مَعی مَن اسلَمَ مِنَ الرِّجالِ غَیرَهُ، و ذلِک انَّهُ لَم تُرفَع شَهادَةُ ان لا الهَ الَا اللّهُ الَی السَّماءِ الّا مِنّی و مِن عَلِی؛ المناقب، خوارزمی به نقل از ابن‌عبّاس: پیامبر خدا فرمود: «فرشتگان بر من و بر علی بن ابی‌طالب، هفت سال درود فرستادند».
گفتند: برای چه، ‌ای پیامبر خدا؟
فرمود: «چون از بینِ مردان، جز او کسی که اسلام آورده باشد، همراه من نبود و به همین جهت، شهادت به «لا اله الّا اللّه»، جز از من و از علی بن ابی‌طالب، به آسمان بلند نمی‌شد.»


۱. اميني، عبدالحسين، الغدير، ج۳، ص۲۱۹-۲۴۷.
۲. جعفری، محمدمهدی، دایره المعارف تشیع، ج۶، ص۱۶۸.
۳. نیشابوری، محمد بن عبدالله، المستدرک علی الصحیحین، ج۳، ص۱۴۷، ح۴۶۶۲.    
۴. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۲، ص۷۹ الرقم ۴۵۹ و فیه «واردة» بدل «واردا».    
۵. ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۴۲، ص۴۰، ح۸۳۶۷.    
۶. ابن‌عبدالبر، یوسف‌ بن‌ عبدالله، الاستیعاب فی معرفه الاصحاب، ج۳، ص۱۹۸ الرقم ۱۸۷۵ کلّها عن سلمان.    
۷. ابن‌ابی‌الحدید، ابوحامد عبد‌الحمید، شرح نهج البلاغة، ج۱۳، ص۲۲۹.    
۸. ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۴۲، ص۳۶، ح۸۳۶۲ عن ابن عبّاس.    
۹. ابن‌ابی‌الحدید، ابوحامد عبد‌الحمید، شرح نهج‌ البلاغه، ج۱۳، ص۲۲۵ عن الشعبی.    
۱۰. ابن‌ابی‌الحدید، ابوحامد عبد‌الحمید، شرح نهج‌البلاغه، ج۱۳، ص ۲۲۸.    
۱۱. طبری‌، احمد بن‌ عبدالله، الریاض النضرة، ج۳، ص۱۱۰ کلاهما نحوه.    
۱۲. طبرانی، سلیمان بن احمد، المعجم الکبیر، ج۶، ص۲۶۹، ح۶۱۸۴.    
۱۳. ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۴۲، ص۴۱، ح۸۳۶۸.    
۱۴. ابن‌ابی‌الحدید، ابوحامد عبد‌الحمید، شرح نهج‌البلاغة، ج۱۳، ص۲۲۸ نحوه.    
۱۵. ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۵۶، ص۳۶، ح۱۱۷۴۷.    
۱۶. حسکانی، عبیدالله بن عبدالله، شواهد التنزیل لقواعد التفضیل، ج۲، ص۱۸۴، ح۸۱۸.    
۱۷. ابن‌ابی‌الحدید، ابوحامد عبد‌الحمید، تاریخ مدینة دمشق، ج۴۲، ص۳۹، ح۸۳۶۶.    
۱۸. خوارزمی، موفق بن احمد، المناقب للخوارزمی، ص۵۴، ح۱۸.    
۱۹. ابن‌مغازلی، علی بن محمد، مناقب امام علی بن ابی‌طالب (علیهم‌السّلام)، ص۱۴، ح۱۹.    
۲۰. خوارزمی، موفق بن احمد، المناقب للخوارزمی، ص۵۳، ح۱۷.    
۲۱. ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۴۲، ص۳۶، ح۸۳۶۳.    
۲۲. ابن‌مغازلی، علی بن محمد، مناقب امام علی بن ابی‌طالب (علیهم‌السّلام)، ص۴۰، ح۴۰، عن ابی‌ایوب و کلاهما نحوه الی «غیره».    



حدیث‌نت، برگرفته از مقاله «اعتبار حدیث سبق اسلام» تاریخ بازیابی۱۳۹۷/۶/۱۱.    






جعبه ابزار