موی سر پیامبر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: موی سر پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله.
پرسش: آیا درست است که پیامبر اسلام ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ موهای بلندی داشتند؟
پاسخ:
در برخی
روایات بیان شده که
موی سر پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله تا حدی بلند بوده است: اما بلندی آن از نرمه گوش فراتر نمی‌رفت:
ایوب بن هارون گوید: به
امام صادق علیه‌السلام گفتم: آیا رسول خدا ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ فرق سرش را باز می‌کرد؟
امام علیه‌السلام فرمود: «نه؛ موقعی که رسول خدا ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ موی سرش تا نرمه گوش می‌رسید، موهای خود را کوتاه می‌کرد».
گفتنی است، بلند کردن مو اگر موجب شهرت نشود و مطابق عرف جامعه باشد، ایرادی نداشته و دلیل شرعی نمی‌خواهد؛ اما باید
نظافت آن را رعایت نمود و
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله علاوه بر این‌که خود به آراستگی ظاهری توجه ویژه داشت، به دیگران نیز توصیه می‌نمود که این‌گونه باشند.
چنان‌که
امام علی علیه‌السلام به نقل از رسول خدا ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ می‌فرمود: «هرکس موی سر بگذارد، باید آن را نیکو رسیدگی و آرایش کند یا این‌که آن را کوتاه کند».
پیامبر خدا ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ به مردی که ریش بلندی داشت نگریست و فرمود: «چه می‌شد اگر این مرد ریشش را اصلاح می‌کرد که زیاد بلند یا کوتاه نباشد»، پس این خبر بدان مرد رسید و او ریش خود را متوسط (حد وسط ریش بلند و ریش) کوتاه و اصلاح کرد و هنگامی که رسول خدا ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ او را دید فرمود: «همگی چنین کنید».
در پایان یادآور می‌شویم که رسول خدا ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ یک بار موی سرشان را بلند کردند، با این‌که
سیره ایشان این بوده است که موی سر را به‌قدری بلند نمی‌گذاشتند که نیاز به باز کردن فرق سر باشد. آن یک‌بار را ابابصیر از امام صادق ـ علیه‌السلام ـ چنین نقل می‌کند:
از امام صادق پرسیدم: «فرق» باز کردن در وسط موی سر از سنت است؟
امام علیه‌السلام فرمود: «نه»؛ گفتم: آیا رسول خدا ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ هیچ وقت برای موی سرش «فرق» گذاشت؟ فرمود: «آری». پرسیدم: چگونه می‌شود که رسول خدا ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ این کار را انجام دهد، حال آن‌که از «
سنت» نباشد؟! فرمود: «هرکس در وضعی قرار بگیرد که رسول خدا در آن وضع قرار داشت، باید مانند آن حضرت موی سرش را تفریق نماید». گفتم: آن وضعیت چه بود؟ فرمود: «در سال ششم هجرت، رسول خدا از
مدینه عازم بیت‌اللَّه الحرام شد، و
احرام حج بست و قربانی هم با خود همراه برد. پس از آن‌که کفار قریش مانع ورود آن حضرت به مکه شدند، بر طبق
آیه شرِِیفه: «
لَقَدْ صَدَقَ اللَّهُ رَسُولَهُ الرُّؤِِْیا بِالْحَقِّ...»
رسول خدا دانست که در آینده نزدیکی به سلامت وارد مکه معظمه خواهد شد؛ لذا موی سرش را تقصیر نکرد و از زمانی که احرام بسته بود تا سال بعد هم‌چنان موی سرش باقی بود ـ که به ناچار نیازمند تفریق گردید ـ ولی پس از انجام
عمل حج و تراشیدن موی سر، آن حضرت، دیگر موی سرش را بلند نکرد، و نه قبل از وضع نام‌برده، موی سرش را می‌گذاشت که آن‌قدر بلند شود که احتِِیاج به فرق گرفتن داشته باشد».
فقها بنا بر برخی
روایات ـ که از جمله آن روایتی که بیان شد ـ
حکم به استحباب بلند گذاشتن مو، خصوصاً از اول ذیقعده، برای کسی که نیت حج دارد، کرده‌اند.
پایگاه اسلام کوئست.
