• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مسجد ضرار

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


کلیدواژه: مسجد ضرار.
پرسش: مسجد ضرار به چه معناست؟ و داستان ساختن آن چیست؟
پاسخ:


«ضِرار» مصدر باب مفاعله در لغت، به‌معنای زیان رسانیدن
[۱] فرهنگ ابجدی عربی ـ فارسی، ص ۵۶۴، ذیل واژه «ضارّ».
تعمدی
[۲] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ۸، ص ۱۳۷، دارالکتب الإسلامیة، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.    
است.

در قرآن کریم در سوره توبه به ماجرای مسجد ضرار اشاره شده است. علت نام‌گذاری مسجد ضرار به این نام؛ از‌این‌رو بوده که گروهی از منافقان برای تحقق بخشیدن به نقشه‌های پلید خود علیه اسلام و مسلمانان، اقدام به ساختن مسجدی در مدینه کردند، تا با عنوان مسجد پایگاهی برای ضربه زدن به پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ و مسلمانان داشته باشند.
[۳] قرشی، سید علی اکبر، قاموس قرآن، ج ۳، ص ۲۲۸، دارالکتب الإسلامیة، تهران، چاپ ششم، ۱۳۷۱ ش.


خلاصه داستان مسجد ضرار چنین است: گروهی از منافقان نزد پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله آمدند و از آن حضرت خواستند که به آنان اجازه دهد تا مسجدی در میان قبیله بنی‌سالم (نزدیک مسجد قبا) بسازند تا افراد ناتوان و بیمار و پیرمردان از کار افتاده در آن نماز بگزارند. هم‌چنین از آن حضرت تقاضا کردند که شخصاً به آن مسجد آمده و اقامه نماز فرماید؛ تا این‌که آیات ۱۰۷ تا ۱۱۰ از سوره توبه بر پیامبر اکرم ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ نازل شد و پرده از اسرار کار آنها برداشت، و به دنبال آن پیامبر اسلام ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ دستور داد مسجد مزبور را آتش زنند، و بقایای آن را ویران کنند.
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ۸، ص ۱۳۸، دارالکتب الإسلامیة، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.    
[۵] حجتی، سید محمدباقر، أسباب النزول، ص ۵۶ و ۵۷، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، تهران، چاپ ششم، ۱۳۷۷ش.
[۶] ابن کثیر الدمشقی،‌ أبو الفداء اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، ج ۵، ص ۲۱ و ۲۲، دارالفکر، بیروت، ۱۴۰۷ق.    
[۷] گردانیده منسوب به بلعمی، تاریخ‌نامه طبری، تحقیق روشن، محمد، ج ۵، ص ۱۵۰۳ و ۱۵۰۴، نشر البرز، تهران، چاپ سوم، ۱۳۷۳ش.

این موضوع را همه مفسران اسلامی و بسیاری از منابع حدیثی و تاریخی ذکر کرده‌اند، اگرچه در جزئیات آن تفاوت‌هایی دیده می‌شود.

۱. ↑ فرهنگ ابجدی عربی ـ فارسی، ص ۵۶۴، ذیل واژه «ضارّ».
۲. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ۸، ص ۱۳۷، دارالکتب الإسلامیة، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.    
۳. ↑ قرشی، سید علی اکبر، قاموس قرآن، ج ۳، ص ۲۲۸، دارالکتب الإسلامیة، تهران، چاپ ششم، ۱۳۷۱ ش.
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ۸، ص ۱۳۸، دارالکتب الإسلامیة، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.    
۵. ↑ حجتی، سید محمدباقر، أسباب النزول، ص ۵۶ و ۵۷، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، تهران، چاپ ششم، ۱۳۷۷ش.
۶. ↑ ابن کثیر الدمشقی،‌ أبو الفداء اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، ج ۵، ص ۲۱ و ۲۲، دارالفکر، بیروت، ۱۴۰۷ق.    
۷. ↑ گردانیده منسوب به بلعمی، تاریخ‌نامه طبری، تحقیق روشن، محمد، ج ۵، ص ۱۵۰۳ و ۱۵۰۴، نشر البرز، تهران، چاپ سوم، ۱۳۷۳ش.


پایگاه اسلام کوئست.    


رده‌های این صفحه : اماکن | تاریخ اسلام | جغرافیای اسلامی | مدینه | مساجد
جعبه ابزار