مرید
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: مرید، ارداه،
خدا.
پرسش: مرید را به‌عنوان
صفت خداوند توضیح دهید؟
صفت «مرید (اراده کننده)»،
اسم فاعل از «اراد، یُریدُ»، از ریشه «رَوَدَ» است که بر آمد و رفت یا روانه شدن در یک جهت، دلالت می‌کند. «بعثنا رائداً یرود الکلا»، یعنی: راهنمایی فرستادیم تا در پیِ چراگاه برود (دقّت و جستجو کند).
بر این اساس، اراده، یعنی جستجو و خواستن، و پیش‌فرض آن، علم و آگاهی و بررسی موضوع و امکان خواست‌های گوناگون است.
قرآن کریم، برگرفته‌های
اراده را ۴۱ بار به خدا نسبت داده است؛ امّا صفت «مرید»، در قرآن ذکر نشده است. احادیث، اراده را یکی از مراحل
فعل الهی که مسبوق به
علم است، مطرح می‌کنند. در عین حال، بر این نکته تأکید دارند که
اراده الهی، هم‌چون اراده انسان نیست که مبادی خاصّ خود را دارد. از مهم‌ترین نکاتی که احادیث بر آن تأکید می‌کنند، این است که اراده، صفتی ذاتی هم‌چون علم نیست؛ بلکه از
صفات فعلی خدا و
حادث است.
در احادیث، اراده الهی به دو قِسم حتمی و غیر حتمی، تقسیم شده است. اراده حتمی، تخلّف‌ناپذیر است و حتماً واقع خواهد شد؛ امّا در اراده غیر حتمی، امکان تغییر وجود دارد. این مطلب را در بحث «
بداء» که از مباحث مربوط به عدل الهی است، بررسی خواهیم کرد.
حدیث‌نت، برگرفته از مقاله «مرید» تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۲/۲۸.
