مدبر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: قرآن کریم، مدبر، خدا، حدیث.
پرسش: صفت مُدبّر
خداوند را با توجه به لغت،
قرآن و
حدیث توضیح دهید؟
صفت «مُدبّر (تدبیرکننده)»، اسم فاعل از «دَبَّرَ، یُدَبِّر» است. ریشه «دبر»، به معنای انتهای چیزی و پشت آن است، در مقابلِ جلوی آن.
تدبیر هم، یعنی این که انسان، کارش را ساماندهی و مدیریت کند، به این صورت که به فرجام و انتهای آن کار، یعنی آثاری که پشت سرِ آن کار رخ می‌دهد، توجّه کند.
تدبیر، در قرآن کریم به صورت فعلی: «یُدبّر الامر؛ کار را تدبیر می‌کند»، چهار بار به خدا نسبت داده شده است؛ امّا صفت «مُدبّر»، در قرآن نیامده است.
در قرآن و احادیث، تدبیر آسمان‌ها و
زمین و
دنیا و
آخرت، و بطور کلّی همه چیز، با خداست. این مطلب، بیانگر آن است که خداوند، مصلحت و عاقبتِ همه چیز را در آفرینش و اداره آنها رعایت کرده است.
حدیث‌نت، برگرفته از مقاله «مدبر» تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۳/۱.
