• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

محدّثه‌

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلید واژه: حضرت فاطمه ، محدّثه ، محدث
پرسش: چرا حضرت فاطمه زهرا (س) را محدثه نامیدند؟
پاسخ:



محدث و محدّثه‌ (به كسر دال و تشديد آن) به معناى «سخن گوينده» است . بدان جهت كه حضرت در رحم مادرش با او صحبت كرده، بدين نام خوانده شده است.
محدث و محدّثه (به فتح دال و تشديد آن) که ظاهرا منظور شما است، به معناى كسى است كه با او سخن گفته مى‌شود.

۱.۱ - محدّثه در کلام امام صادق(ع)

در روایت امام صادق (ع) در تعریف محدث آمده است:
وَ أَمَّا الْمُحَدَّثُ فَهُوَ الَّذِي يَسْمَعُ كَلَامَ الْمَلَكِ وَ لَا يَرَى وَ لَا يَأْتِيهِ فِي الْمَنَام‌ ؛
اما محدث کسی است که سخن فرشته را می شنود اما او را نمی بیند و در خوابش هم نمی آید.
بر اين اساس، حضرت بدين خاطر به اين نام خوانده مى‌شود كه ملائکه با حضرت سخن گفته اند، چنان كه در روايات زيادى آمده است.

۱.۲ - سخن گفتن ملائک با امت پیامبر

سخن گفتن ملائكه با عدّه ‌اى از مردان و زنان در امّت هاى گذشته و در اين امّت از جمله مطالب مورد اتّفاق شيعه و سنّى است.

۱.۲.۱ - مصداق محدث در امت پیامبر از کلام علامه امینی

علّامه امینی در كتاب ارزنده‌اش « الغدیر » در اين باره مى‌گويد:
امّت اسلامى همگى بر اين مطلب اتّفاق نظر دارند كه در اين امّت به سان ديگر امّت هاى گذشته کسانی بوده‌اند كه به آنان حديث گفته ‌شده و به اصطلاح « محدّث » (به صورت اسم مفعول و فتح دال ) بوده‌اند . رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلّم نيز به اين مطلب خبر داده ، چنان كه از طريق سنی و شیعه در كتب صحاح و مجموعه‌هاى حديثى معتبر وارد شده است. محدّث كسى است كه بدون اين كه پيامبر باشد، و بدون اين كه صورت ملائكه را ببيند، ملائكه با او صحبت كرده‌اند و يا اينكه در دلش چيزى مى‌افتد و به او الهام مى‌شود و به صور ت کشف و الهام از سوى خداوند متعال علمى به او آموخته مى‌شود يا در دل او حقايقى كه بر ديگران پوشيده است، روشن مى‌شود.
بنابراين، وجود چنين كسانى ، در امّت مورد قبول و اتّفاق همه است . فقط اختلاف در مصداق چنين افرادى است که به عقيده شيعه، حضرت على و ديگر امامان معصوم از محدّثین مى‌باشند.
ايشان در ادامه مى‌نويسد: در امّت، افرادى محدّث وجود داشتند، همان گونه كه در امّت هاى پيشين بودند. امیر المؤمنین و ائمّه معصومین دانشمندانى محدّث هستند. نبى نیستند. اين خصوصيّت از ويژگي هاى آنان و منحصر به آن بزرگواران نيست، بلكه حضرت فاطمه علیها السّلام دختر بزرگوار حضرت رسول صلّی اللّه علیه و آله و سلّم نيز «محدّثه» بود، همچنين سلمان محدّث بود. آرى، تمام امامان از اهل بیت و عترت طاهرين محدّث بودند، ولى هر محدّثى امام نيست.




۲.۱ - تشبیه حضرت فاطمه به حضرت مریم

اسحاق بن جعفر بن محمّد بن عيسى بن زيد بن على :
از حضرت صادق علیه السّلام شنيدم : از آن جهت حضرت فاطمه را محدّثه ناميدند كه ملائکه از آسمان فرود آمده، همان گونه كه با حضرت مریم عليها السّلام صحبت مى‌كردند، با آن حضرت نيز صحبت مى‌نمودند و مى‌گفتند: اى فاطمه! خداوند تو را برگزيده و پاك و طاهر كرده و بر ديگر زنان برگزيده جهان برترى داده است.
اى فاطمه! در پيشگاه پروردگارت خضوع کن ، سجده نما و با ركوع كنندگان ركوع بنما! فاطمه علیها السّلام با آنان صحبت كرده، آنان با او سخن مى‌گفتند. شبى به آن ها فرمود: مگر مریم دختر عمران بر ديگر زنان جهان برترى داده نشده است؟
فرشتگان پاسخ دادند: مريم بانوى زنان جهان در عصر خود بود. ولى خداوند تو را بانوى زنان جهان، هم در اين زمان و هم در زمان حضرت مريم، و بانوى زنان اوّلين و آخرين قرار داده است.

۲.۲ - مصحف فاطمه

احماد بن عثمان : از حضرت صادق علیه السّلام شنيدم :
افراد زنديقى در سال يكصد و بيست و هشت ظاهر مى‌شوند،زيرا من آن را در مصحف حضرت فاطمه عليها السّلام ديده‌ام.
عرض كردم: مصحف حضرت فاطمه چيست؟
فرمود: خداوند هنگامى كه روح پيامبرش را قبض فرمود، بر فاطمه علیها السّلام چنان غم و اندوهى وارد شد كه جز خداوند كسى از آن آگاه نيست.
خدا فرشته‌اى را نزد حضرت فرستاد تا غم و اندوهش را كاهش داده، به او دلدارى دهد و به او سخن گويد. فاطمه
عليها السّلام نزول فرشته را به حضرت علی علیه السّلام گفت. حضرت فرمود: هنگامى كه احساس كردى نازل شده و صداى او را شنيدى، مرا در جريان بگذار! فاطمه عليها السّلام هنگام نزول فرشته امیر المؤمنین را خبر مى‌كرد.
حضرت هر آنچه را كه مى‌شنيد، مى‌نوشت تا اينكه كتابى از آن مجموعه به وجود آمد. در اين کتاب احکام شرعی و حلال و حرام وجود ندارد، ولى علوم مربوط به آينده در آن ثبت است. جهت آگاهی بیش تر به کتاب مصحف فاطمی نوشته عبدالله امینی ،چاپ دلیل ما،قم مراجعه کنید.


۱. علامه مجلسی. بحار الأنوار. موسسه الوفاء،بیروت، ج‌۲۶، ص ۷۸    
۲. علّامه امینی، عبد الحسین، الغدیر، مرکز الغدیر للداسات الاسلامیه، ج ۵، ص۴۴    
۳. علّامه امینی، عبد الحسین، الغدیر، مرکز الغدیر للداسات الاسلامیه، ج ۵، ص۴۹    
۴. علامه مجلسی. بحار الأنوار. موسسه الوفاء،بیروت، ج۴۳، ص۷۸    
۵. علامه مجلسی. بحار الأنوار. موسسه الوفاء،بیروت، ج‌۲۶، ص۴۴    



سایت:مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی    






جعبه ابزار