لذت جنسی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: لذت جنسی، همسر.
پرسش: آیا در منابع روایی، حدیثی وجود دارد که استفاده از هر روش طبیعی را برای لذت‌های جنسی مجاز شمرده و استفاده از ابزارهای مصنوعی را ـ حتی از جانب همسر ـ مجاز نداند؟
پاسخ: روایت مورد نظر در
کتاب کافی آمده است؛ اگرچه برخی از رجال سند، ضعیف یا مجهول‌اند، ولی به‌علت وجود برخی از دلایل دیگر که می‌تواند به کمک ضعف این
حدیث بیاید، محدثان و فقهای بزرگی به متن این
روایت فتوا داده‌اند و لذت بردن
زن فقط از تمام بدن شوهرش را جایز دانسته، اما با وسایل مصنوعی جایز نمی‌دانند.
در محدوده لذت‌های جنسی که مرد می‌تواند از همسر خود داشته باشد، روایتی در کتاب
کافی آمده است که به این موضوع اشاره می‌کند:
«عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ عَنِ الْحَکَمِ بْنِ مِسْکِینٍ عَنْ عُبَیْدِ بْنِ زُرَارَةَ قَالَ کَانَ لَنَا جَارٌ شَیْخٌ لَهُ جَارِیَةٌ فَارِهَةٌ قَدْ أَعْطَی بِهَا ثَلَاثِینَ أَلْفَ دِرْهَمٍ فَکَانَ لَا یَبْلُغُ مِنْهَا مَا یُرِیدُ وَ کَانَتْ تَقُولُ اجْعَلْ یَدَکَ کَذَا بَیْنَ شُفْرَیَّ فَإِنِّی أَجِدُ لِذَلِکَ لَذَّةً وَ کَانَ یَکْرَهُ أَنْ یَفْعَلَ ذَلِکَ فَقَالَ لِزُرَارَةَ اسْأَلْ أَبَا عَبْدِاللَّهِ ـ علیه‌السلام ـ عَنْ هَذَا فَسَأَلَهُ فَقَالَ لَا بَأْسَ أَنْ یَسْتَعِینَ بِکُلِّ شَیْ‌ءٍ مِنْ جَسَدِهِ عَلَیْهَا وَ لَکِنْ لَا یَسْتَعِینُ بِغَیْرِ جَسَدِهِ عَلَیْهَا.»؛
در این
روایت فرزند جناب زراره به نام عُبید نقل می‌کند که در همسایگی ما پیرمردی زندگی می‌کرد که کنیز جوانی را به سی هزار درهم خریده بود؛ ولی به گفته خودش، توانایی برآوردن خواسته‌های جنسی او را نداشت؛ لذا
کنیز از مرد می‌خواهد که با دستش این کار را انجام دهد، اما مرد از این کار اکراه دارد، پس به پدرم زراره گفت که این موضوع را از
امام صادق ـ علیه‌السلام ـ سؤال کند که آیا چنین عملی جایز است؟
زراه وقتی از امام صادق ـ علیه‌السلام ـ سؤال کرد حضرت به او فرمود: «او می‌تواند از تمام بدنش برای این کار استفاده کند، اگرچه استفاده از غیربدن
شوهر برای ایجاد
لذت در زن جایز نیست».
راویان این روایت به ترتیب عبارتند از:
در
کتاب کافی در صدر روایات چندین نفر از جمله احمدبن محمدبن خالد برقی، عبارت «عدة من اصحابنا» آمده است؛ یعنی این روایت را چندین نفر از احمد برقی نقل کرده‌اند. این افراد در روایاتی که کلینی (ره) از برقی نقل کرده است، عبارتند از: علی‌بن ابراهیم، علی‌بن محمدبن عبدالله‌بن اذینه، احمدبن عبدالله‌بن امیّه و علی‌بن الحسن.
در این عده شاید لازم نباشد همه آنها را مورد بررسی قرار دهیم؛ بلکه همین که یک یا دو نفر را مورد بررسی قرار دهیم در صحت ابتدای این روایت کافی است؛ زیرا مرحوم کلینی این روایت را از این عده نقل کرده است. پس به‌عنوان نمونه علی‌بن ابراهیم را مورد بررسی قرار می‌دهیم.
نجاشی او را مورد
اعتماد در روایت می‌داند که دارای
مذهب صحیح است و بسیار
حدیث شنیده است.
کنیه وی «ابو سمینه» است و از مشاهیر جاعلان حدیث است که
نجاشی او را بسیار ضعیف و فاسد الاعتقاد نامیده است.
او در کتاب‌های رجالی توثیق یا تضعیفی دربارۀ او نیامده است. بنابراین، مجهول است.
وی، فرزند زراره است که نجاشی وی را دوبار با عبارت «ثقة، ثقة»
توثیق کرده است.
در نتیجه اگرچه این روایت در کتاب کافی آمده است، ولی به‌دلیل وجود شخصی مانند ابوسمینه در
سند این روایت، ضعیف شمرده شده است.
البته به‌دلیل برخی از شواهد و قراین که در ذیل به آن مختصراً اشاره می‌شود، عده‌ای از محدثان و
فقها متن این روایت را قبول کرده و به آن
فتوا داده‌اند؛ ازجمله
محدثان می‌توان به شیخ حُر عاملی اشاره کرد.
ایشان در ابتدای یکی از ابواب کتاب خود و قبل از بیان چند حدیث که
حدیث مورد نظر نیز از آن جمله است، نظر خود را در ابتدای باب بیان کرده که در این باب روایات جواز لذت بردن کنیز با هر عضو از اعضای
بدن مرد و عدم جواز با غیر بدن مرد، آورده شده است.
عده زیادی از فقها
نیز براساس مفاد این روایت
فتوا داده و گفته‌اند: جایز است تماس هر جزء از بدن مرد به بدن همسرش و در علت جواز این تماس گفته‌اند: اصل (اصل لذت بردن زوجین که در
نکاح تشریع شده)،
اجماع،
سیره و روایت عبیدبن زراره از
امام صادق ـ علیه‌السلام ـ این مطلب را ثابت می‌کند.
همچنین شاهد دیگری را می‌توان به مجموع این علل جواز اضافه کرد که در موضوع لذت بردن زن از تمام بدن مرد، هیچ دلیلی بر منع این کار نرسیده و شاید هم مراد کسانی که به «اصل» استناد کرده‌اند، همین قاعدۀ اصالة الحلیة
باشد که اصل در هر چیزی
حلال بودن است، مگر آن‌که خلاف آن ثابت شود.
دربارۀ
حکم استفاده از آلت مصنوعی نیز می‌توانید به سؤال ۹۱۸۶ مراجعه کنید.
پایگاه اسلام کوئست.
