• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قانون جار

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: قانون جار، پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله.
پرسش: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در چه زمانی از قانون جار استفاده کرد؟
پاسخ:



طبق گزارشات برخی منابع تاریخی، در سال «دهم بعثت» پس از آزادی پیامبر و یارانش از محاصره در شعب ابی‌طالب، همسر پیامبر گرامی اسلام، خدیجه و عموی پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ ابوطالب از دنیا رفتند و پس از آن آزار و اذیت مشرکان و بت‌پرستان مکه زیادتر شد؛ ازاین‌رو پیامبر اسلام ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ برای درخواست کمک و تبلیغ اسلام به طائف رفتند و مدت ده روز در آنجا ماندند؛ ولی مردم طائف نه قبول اسلام نمودند و نه به ایشان کمک کردند؛ بلکه جسارت نمودند و به کودکان و سفیهان خود دستور دادند پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ را سنگ‌باران نمایند و از آنجا بیرون کنند.


پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ به‌سوی مکه به راه افتادند. در بین راه یکی از مردم مکه را که پنهانی مسلمان شده بود دید و به او فرمود: «آیا پیامی از طرف من می‌بری؟» او گفت: «آری» فرمود: «پیش اخنس بن شریق برو و به او بگو محمد می‌گوید: «آیا مرا پناه می‌دهی تا برای انجام عمره، سعی و طواف نمایم؟» آن شخص پیش اخنس رفت و پیغام رسول خدا را به او رساند.
اخنس گفت: «من هم‌پیمان قرشیان هستم نمی‌توانم بر ضد آنها کسی را پناه بدهم» آن شخص گفتار اخنس را به پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ رسانید.


آن حضرت فرمود: «پیش سهیل بن عمرو برو بگو محمد می‌گوید: «آیا مرا پناه می‌دهی تا برای انجام عمره، سعی و طواف نمایم؟» سهیل نیز عذر آورد و پناه نداد؟


پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ او را پیش مطعم بن عدی فرستاد که مطعم قبول کرد پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله را پناه بدهد. آن شخص بازگشت و سخن مطعم را به پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ رساند و پیامبر در امان مطعم، قرار گرفت.
صبحگاهان مطعم بن عدی با پسران و برادرزادگان خود سلاح پوشیدند و به مسجد‌الحرام آمدند و چون ابوجهل او را دید، گفت: «پناه‌دهنده‌ای یا تابع پناه‌دهنده؟» مطعم گفت: «پناه‌دهنده‌ام» ابوجهل گفت: «هر که را پناه داده‌ای، در پناه ما نیز هست».


پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ وارد مکه شد، سعی و طواف خویش را انجام داد و به مطعم فرمود: «مرا امان دادی کار نیکویی انجام دادی و بر من است که تو نیز در پناه و جوار من قرار بگیری. مطعم گفت: همین‌جا در پناه و امان من بمان، پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ فرمود: «چون مشرک هستی بیش‌تر از یک روز نزد تو نمی‌مانم؛ بنابراین مطعم اعلام کرد، دیگر محمد در پناه من نیست».
[۸] مجلسی، محمدباقر، بحار الأنوار، ج ۱۹، ص ۷ ـ ۸؟؟، دار إحیاء التراث العربی‌، بیروت‌، چاپ دوم‌، ۱۴۰۳ق.



۱. طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری بأعلام الهدی، ج ۱، ص ۱۲۹، مؤسسه آل البیت، قم، چاپ اول، ۱۴۱۷ق.    
۲. مقدسی، مطهر بن طاهر، البدء و التاریخ، ج ۴، ص ۱۵۴، مکتبة الثقافة الدینیة، بور سعید، بی‌تا.    
۳. ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج ۲، ص ۹۰، دار صادر، بیروت، ۱۳۸۵ق.    
۴. عاملی نباطی، علی من محمد، الصراط المستقیم إلی مستحقی التقدیم، محقق و مصحح:رمضان، میخائیل، ج ۱، ص ۱۷۶، المکتبة الحیدریة، نجف، چاپ اول، ۱۳۸۴ق.    
۵. ابن هشام، عبدالملک، السیرة النبویة، تحقیق:السقا، مصطفی، الأبیاری، ابراهیم، شلبی، عبد الحفیظ، ج ۱، ص ۳۸۱، دار المعرفة، بیروت، چاپ اول، بی‌تا.    
۶. حمیری کلاعی‌، ابوالربیع، الاکتفاء بما تضمنه من مغازی رسول الله صلّی الله علیه و آله و سلّم و الثلاثة الخلفاء، ج ۱، ص ۲۴۸، دارالکتب العلمیة، بیروت، چاپ اول، ۱۴۲۰ق.    
۷. ابن کثیر دمشقی‌، البدایة و النهایة، ج ۳، ص ۱۳۷ و ۱۳۸، دارالفکر، بیروت، بی‌تا.    
۸. مجلسی، محمدباقر، بحار الأنوار، ج ۱۹، ص ۷ ـ ۸؟؟، دار إحیاء التراث العربی‌، بیروت‌، چاپ دوم‌، ۱۴۰۳ق.



پایگاه اسلام کوئست.    






جعبه ابزار