فتحه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: فعل امر، فتحه، علم صرف.
پرسش: چرا در باب افعال
صیغه امر فتحه می‌گیرد؟
پاسخ:
مطابق قواعد و دستورات
علم صرف در
زبان عربی طریقه ساختن فعل
امر بدین صورت است:
ساختار فعل امر از فعل
مضارع معلوم است؛ به این صورت که نخست حرف مضارع از اول آن حذف می‌شود، آن‌گاه اگر اولین حرف آن دارای حرکت باشد، همان فعل امر است؛ مثل: کرّم و تکرّم که در مضارع تکرّم و تتکرّم بوده است،
اما اگر پس از حرف مضارع، اولین حرف آن ساکن باشد، همزه‌ای به اول آن اضافه می‌شود و نگاه به عین الفعل (حرف دوم از حروف اصلی) آن حروف باقی‌مانده می‌کنیم، اگر ضمه باشد، این همزه ضمه می‌گیرد؛ اما اگر
فتحه یا کسره داشته باشد، همزه کسره می‌گیرد.
اما با توجه به این‌که باب افعال دارای خصوصیتی است و آن این‌که همزه آن در ماضی (أکرم)، مصدر (إکرام) و امر (أکرم)
همزه قطع است؛ یعنی چون در وسط
کلام واقع شود، تلفظ می‌شود و مابعد خود را از ماقبل قطع می‌کند، در نتیجه همزه امر آن همزه‌ای است که در ماضی بوده؛ زیرا آن را از مضارع اصلی می‌گیریم و مضارع اصلی باب افعال، تُأَفعِلُ است ـ أفعل یأفعل ـ که چون در صیغه سیزده مضارع دو همزه جمع می‌شد، (أأفعل) همزه اول آن را از مضارع انداختند.
بنابراین فتحه همزه امر باب افعال اصلی است و عارضی نیست.
پایگاه اسلام کوئست.
