• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

غیبت و روزه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: غیبت، روزه، گناه، مبطلات روزه.
پرسش: چرا با توجه به وجود احادیثی از رسول خدا ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ مبنی بر باطل کردن روزه با گناه غیبت، این گناه از مبطلات روزه در کتاب‌های احکام آورده نمی‌شود؟
پاسخ:



همان‌طور که کارهای نیک و اعمال صالح انسان دارای درجات متفاوتی از ارزش و ثواب هستند، گناهان انسان نیز از نظر فساد و عقوبت در یک سطح نیستند. این‌گونه احادیث، بیانگر بزرگی گناه غیبت و شدت فساد آن است؛ زیرا غیبت با بزرگ‌ترین سرمایه مردم یعنی با آبروی آنان سروکار دارد؛ ازاین‌رو اسلام عزیز آن را مذموم شمرده و با تعبیرات بسیار شدید، از آن یاد کرده تا همگان را متوجه مضرات و آثار سوء آن کرده و از ارتکاب چنین گناهی باز دارد.



از روایات ائمه معصومان علیهم‌السلام، این‌گونه برمی‌آید که روزه‌داری، دارای مراتبی است و مرتبه ظاهری آن، همان است‌ که در منابع فقهی به آن اشاره شده و برای آن شرایط و مبطلاتی ذکر نموده‌اند؛ اما مرتبه‌ی بالاتر و باطنی روزه، آن است که شخص روزه‌دار، تمام اعضای بدن او روزه باشد؛ یعنی بتواند چشم، گوش، زبان و سایر اعضایش را از حرام دور نگه دارد.
[۱] ابن‌حیون، نعمان‌بن محمد مغربی‌، دعائم الإسلام، محقق، فیضی، آصف‌، ج ‌۱، ص ۲۶۸، مؤسسة آل البیت علیهم السلام،‌ قم، چاپ دوم، ۱۳۸۵ق‌.
باید توجه داشت که چنین روزه‌ای است که مورد قبول حق تعالی قرار می‌گیرد و آن آثار کامل خود را به همراه خواهد داشت.


البته در مرحله‌ی نخست، هر مکلفی مأمور به انجام واجبات ـ به همان شکلی که در منابع فقهی بیان شده است ـ می‌باشد؛ چرا‌که ترک واجب، به بهانه‌ی عدم قبولی آن، خودش جرم بوده و دارای عقوبت الاهی است.


در نتیجه روزه با ترک سایر واجبات یا همراه با انجام محرمات و گناهانی همچون «غیبت»، نتیجه مطلوب خود را نخواهد داشت؛ اما از آن‌جا که هر کدام از این اعمال دارای حکمی مستقل هستند که به‌تنهایی نیز آثار و نتایجی دارند، غیبت کردن، موجب بطلان روزه نخواهد شد؛ بلکه از ارزش و اثر واقعی آن می‌کاهد.



۱. ابن‌حیون، نعمان‌بن محمد مغربی‌، دعائم الإسلام، محقق، فیضی، آصف‌، ج ‌۱، ص ۲۶۸، مؤسسة آل البیت علیهم السلام،‌ قم، چاپ دوم، ۱۳۸۵ق‌.



پایگاه اسلام کوئست.    






جعبه ابزار