• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شفا‌

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: قرآن کریم ، شفا، رذایل اخلاقی، بیماری ، دارو.
پرسش: آیا هر آیه‌ای از قرآن حکم دارویی را دارد؟
پاسخ:



خداوند در آیات مختلفی، قرآن کریم را به‌عنوان وسیله شفای افراد با ایمان معرفی نموده است.


از ظاهر آیات و نیز برخی روایات و تفاسیر استفاده می‌شود که مراد از شفا ، از بین رفتن رذایل اخلاقی و حرکت در مسیر معنویت و نزدیکی به خداوند است؛


اما روایاتی نیز وجود دارد که بیانگر آن است که بیماری‌های جسمانی را نیز می‌توان با کمک قرآن درمان نمود که صد البته، این موضوع، بستگی به میزان اخلاص و اعتقاد افراد دارد.
[۶] کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۶، ص ۲۰۰ ؟؟؟، ح ۷، دار الکتب الإسلامیة، تهران، ۱۳۶۵ ش.


۳.۱ - روایتی از امام صادق

در همین راستا، امام صادق ـ علیه‌السلام ـ می‌فرمایند:"هر مؤمنی که دچار بیماری شده و با اخلاص نیت، آیه " وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ لا یَزِیدُ الظَّالِمِینَ إِلَّا خَساراً" را بخواند، از بیماری خود رهایی خواهد یافت.


اما آیا روایاتی وجود دارند که برای هر یک از آیات قرآن، خاصیتی دارویی در نظر گرفته و آن را درمان‌کننده نوعی از بیماری‌ها بداند؟ در جواب، باید گفت: در مجامع روایی ما چنین روایتی وجود نداشته و طبیعتاً با استناد به روایات، نمی‌توان کتابی را در این زمینه نگاشت. بیان این نکته نیز ضروری است که حتی در مواردی که توصیه به خواندن آیاتی از قرآن و یا دعا هایی جهت رفع بیماری‌ها شده، مراد پیشوایان ما این نبوده که درمان بیماری‌ها را از راه متعارف و مرسوم خود متوقف نموده و تنها با خواندن آیاتی از قرآن به درمان آنها بپردازیم؛ بلکه باید تلاش طبیعی خود را انجام دهیم و هم‌زمان با اخلاص نیت و با ارتباط معنوی با پروردگار، از او که شفا دهنده اصلی است، درمان نهایی را بخواهیم و این منافاتی با مراجعه به پزشک و مصرف دارو ندارد؛ بلکه روایاتی وجود دارد که حتی مراجعه به پزشکان غیر مسلمان را نیز روا می‌داند.


در نهایت هر آیه‌ای از قرآن می‌تواند شفا ی معنوی انسان‌ها باشد؛ اما مستندی از آیات و روایات وجود ندارد که هر قسمت از قرآن را داروی دردی جسمانی بدانیم.


۱. یونس (۱۰)، آیه ۵۷.    
۲. اسراء (۱۷)، آیه ۸۲.    
۳. فصلت (۴۱)، آیه ۴۴.    
۴. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج ۱، ص ۲۱۷، مؤسسة الوفاء، بیروت، ۱۴۰۴ ق.    
۵. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ۱۰، ص ۸۱، انتشارات جامعه مدرسین، قم، ۱۴۱۷ ق.    
۶. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۶، ص ۲۰۰ ؟؟؟، ح ۷، دار الکتب الإسلامیة، تهران، ۱۳۶۵ ش.
۷. حر عاملی، محمد بن الحسن، وسائل الشیعة، ج ۲، ص ۴۲۴، ح ۲۵۳۷، مؤسسة آل البیت، قم، ۱۴۰۹ ق.    
۸. شعراء (۲۶)، آیه ۸۰؛ "وَ إِذا مَرِضْتُ فَهُوَ یَشْفین‌".    
۹. حر عاملی، محمد بن الحسن، وسائل الشیعة، ج ۷، ص ۱۱۸، ح ۸۸۹۸، مؤسسة آل البیت، قم، ۱۴۰۹ ق.    



پایگاه اسلام کوئست.    


رده‌های این صفحه : جامعیت قرآن | قرآن شناسی




جعبه ابزار