• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شعر عاشورایی عربی در قرون دهم تا سیزدهم

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: اهل بیت (علیهم‌السّلام) روز عاشورا، شعر عربی.

پرسش: شعر عاشورایی عربی در قرن دهم تا پایان قرن سیزدهم هجری را چگونه می‌توان ارزیابی کرد؟

پاسخ: در این دوره، بیش از یکصد و هشتاد سُراینده، درباره عاشورا، شعر سروده‌اند؛ لیکن شاعران پُرآوازه در میان آنان،‌ اندک‌اند. از جمله این شاعران می‌توان به کسانی چون سیدبحرالعلوم (سیدمحمّدمهدی طباطبایی بروجردی) و سیدحیدر حلّی اشاره کرد. با توجّه به‌ اندک بودن شاعران بلندآوازه در این دوره، فنون و ظرافت‌های شعری در سروده‌های این دوره،‌ اندک است.
برخی از شعرای این دوره، فقیهان و عالمان بزرگ دینی‌اند که برای تقرّب جستن به اهل بیت (علیهم‌السّلام) شعر سروده‌اند و تقلید و تشابه در اشعار این دوره، بسیار دیده می‌شود.



در این دوره، بیش از یکصد و هشتاد سُراینده، درباره عاشورا، شعر سروده‌اند؛ لیکن شاعران پُرآوازه در میان آنان،‌ اندک‌اند. از جمله این شاعران می‌توان به کسانی چون سیدبحرالعلوم (سیدمحمّدمهدی طباطبایی بروجردی) و سیدحیدر حلّی اشاره کرد. با توجّه به‌ اندک بودن شاعران بلندآوازه در این دوره، فنون و ظرافت‌های شعری در سروده‌های این دوره،‌ اندک است. برخی از شعرای این دوره، فقیهان و عالمان بزرگ دینی‌اند که برای تقرّب جستن به اهل بیت (علیهم‌السّلام) شعر سروده‌اند و تقلید و تشابه در اشعار این دوره، بسیار دیده می‌شود.


ویژگی‌های شعری این دوره، علاوه بر رثا و ذکر مصائب، عبارت‌اند از:

۲.۱ - مقتل سرایی

در این دوره، مقتل‌خوانی، رواج یافته است و شاعران، بخشی از همّت خویش را صرف به نظم در آوردن صحنه‌های کارزار و روایات تاریخی کرده‌اند.

۲.۲ - ناامیدی

ناامیدی، در بسیاری از اشعار این دوره، احساس می‌شود، چنان‌که تنها روزنه امید، ظهور مهدی موعود (علیه‌السّلام) دانسته شده است. شیخ یوسف بحرانی، در این‌باره سروده است:
«فَمَتی امامُ العَصرِ یَظهَرُ فِی الوَری ••• یُحیی الشَّریعَةَ بَعدَ طولِ مَماتِها؟»
امام زمان، چه وقت در میان مردم، ظهور می‌کند تا شریعت را پس از مردنش زنده کند؟

۲.۳ - مقایسه کربلا با اماکن مقدس دیگر

توجّه به شهر کربلا و مقایسه آن با اماکن مقدّس دیگر
شیخ عبداللّه شَبْراوی (م ۱۰۹۱-۱۱۷۲ق)، چنین می‌سراید:
مَشهَدُکَ السّامِی غَداً کَعبَةُ ••• لَنا طَوافٌ حَولَهُ وَ استِلامُ.
بارگاه والای تو، کعبه ما شد پیرامونش می‌چرخیم و آن را استلام می‌کنیم.


۱. ر.ک:شبر، جواد، ادب الطفّ، ج۵-۷، ص۱۱.    
۲. شبر، جواد، ادب الطفّ، ج۶، ص۱۴.    
۳. شبر، جواد، ادب الطفّ:ج۵، ص۲۶۷.    
۴. ری‌شهری، محمد مهدی، دانشنامه امام حسین (علیه‌السلام)، ج۱۰، ص۱۹۴-۲۰۱.    



حدیث‌نت، برگرفته از مقاله «شعر عاشورایی عربی در قرون دهم تا سیزدهم» تاریخ بازیابی ۱۳۹۷/۹/۲۹.    


رده‌های این صفحه : شعر عاشورایی | شعر عربی | عاشورا




جعبه ابزار