روضه‌خوانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: روضه‌خوانی،
عزاداری امام حسین علیه‌السلام.
پرسش: چرا به عزاداری سید الشهدا روضه‌خوانی می‌گوییم؟
پاسخ: اصطلاح
روضه‌خوانی از عادت مرسوم در بین خطبا و اهل منبر در خواندن کتاب
روضة الشهدا گرفته شده است. این
کتاب که از نخستین کتاب‌های ذکر وقایع و حوادث کربلا توسط ملاحسین کاشفی سبزواری (م ۹۱۰ق) و به
زبان فارسی است، مدت‌ها در مجالس
عزاداری خوانده می‌شد. به همین دلیل مجالس سوگواری به روضه‌خوانی شهرت یافت که تاکنون این اصطلاح رایج است.
امروزه روضه و روضه‌خوانی در اصطلاح، به
مرثیه‌خوانی و ذکر
مصیبت برای معصومان ـ علیهم‌السلام ـ و
اهل بیت آنان گفته می‌شود که بسیار مورد تشویق امامان ما بوده و یکی از عوامل زنده ماندن
دین و پیوند روحی و عاطفی انسان‌ها با اولیا دین است.
معنای روضه در اصل، باغ و بوستان است.
اما سبب اشتهار مرثیه‌خوانی به روضه‌خوانی آن است که مرثیه‌خوانان در گذشته، حوادث
کربلا را از روی کتاب "روضة الشهداء" تألیف ملا حسین کاشفی می‌خواندند.
ملاحسین کاشفی متوفای ۹۱۰ هجری یکی از دانشمندان و خطبای با قریحه و خوش‌آواز سبزوار در قرن نهم هجری بود، در زمان
سلطنت سلطان حسین بایقرا به هرات (مرکز حکم‌رانی این پادشاه) رفت و چون حافظه‌ای توانا و قریحه‌ای سرشار و آوازی گیرنده و مطبوع داشت و خطیبی دانشمند بود، خیلی زود شهرت یافت و مجالس وعظ و
ذکر او بسیاری را به خود جلب کرد و مورد توجه پادشاه و شاهزادگان و اعیان و اکابر دولت و وزیر فاضل و هنرمند هنرپرور او «امیرعلی شیرنوایی » قرار گرفت.
وی بیش از چهل کتاب و رساله تألیف کرد. از جمله آنها « روضة الشهداء » در واقعه کربلا است که به فارسی نوشته شده است. به‌دلیل شیوایی متن این کتاب، اهل منبر سال‌ها در مجالس عزاداری مطالب آن را از روی کتاب می‌خواندند. به‌تدریج خواندن روضه از روی کتاب کنار گذاشته شد و مطالب آن را از حفظ می‌خواندند.
این
کتاب در قرن دهم توسط محمدبن سلیمان فضولی به ترکی ترجمه شد.
به‌هرحال به‌دلیل شهرت این اثر و استفاده از آن در مجالس
عزاداری ائمه اطهار علیهم‌السلام، این مجالس به مجالس روضه‌خوانی شهرت یافت که تاکنون این اصطلاح رایج است.
پایگاه اسلام کوئست.
