• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سقایة الحاج

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


کلیدواژه: سقایة الحاج.
پرسش: آیه سقایة الحاج در قرآن به چه آیه‌ای می گویند و به چه معناست؟
پاسخ:


آیه «سِقایَة الحاج» اشاره به این آیۀ شریفه است:«آیا سیراب کردن حجاج ، و آباد ساختن مسجد الحرام را، همانند (عمل) کسی قرار دادید که به خدا و روز قیامت ایمان آورده، و در راه او جهاد کرده است؟! (این دو،) نزد خدا مساوی نیستند! و خداوند گروه ظالمان را هدایت نمی ‌کند!».
[۱] توبه (۹)، آیه ۱۹؛ «أَ جَعَلْتُمْ سِقایَةَ الْحاجِّ وَ عِمارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ کَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ وَ جاهَدَ فی‌ سَبیلِ اللَّهِ لا یَسْتَوُونَ عِنْدَ اللَّهِ وَ اللَّهُ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمینَ».    


پیش از اسلام منصب «سقایة الحاج»؛ یعنی سیراب کردن حُجاج خانۀ کعبه، در ردیف منصب کلیدداری خانه کعبه و از مهم‌ترین مناصب محسوب می‌شد.
[۲] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ۷، ص ۳۲۳، دار الکتب الإسلامیة، تهران، ۱۳۷۴ ش.    



ضرورت و نیاز شدید حُجاج در ایام حج به آب، آن هم در آن سرزمین خشک و سوزان و کم‌آب که غالب ایام سال هوا گرم است، به این موضوع (سقایت حاج) اهمیت خاصی می‌داد، و کسی که سرپرست این مقام بود، از موقعیت ویژه‌ای برخوردار می‌شد؛ چرا‌که خدمت او به حجاج یک خدمت حیاتی به ‌شمار می‌رفت.

همچنین کلیدداری و عمران و آبادی مسجدالحرام که مقدس‌ترین و بزرگ‌ترین کانون مذهبی حتی در زمان جاهلیت محسوب می‌شد، احترام فوق‌العاده‌ای برای شخص یا اشخاصی که متصدی آن بودند، بر‌می‌انگیخت.
[۳] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ۷، ص ۳۲۳، دار الکتب الإسلامیة، تهران، ۱۳۷۴ ش.    


با این همه، خداوند متعال می‌فرماید ایمان به خدا و جهاد در راه او، از تمام این کارها برتر و بالاتر است!
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ۷، ص ۳۲۳، دار الکتب الإسلامیة، تهران، ۱۳۷۴ ش.    
در آیۀ بعد به‌عنوان تأکید و توضیح می‌فرماید:«کسانی که ایمان آوردند، و هجرت نمودند، و در راه خدا با مال و جان خود جهاد کردند، اینها در پیشگاه خداوند مقامی برتر و بزرگ‌تر دارند».
[۵] توبه (۹)، آیه ۲۰.    



۱. ↑ توبه (۹)، آیه ۱۹؛ «أَ جَعَلْتُمْ سِقایَةَ الْحاجِّ وَ عِمارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ کَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ وَ جاهَدَ فی‌ سَبیلِ اللَّهِ لا یَسْتَوُونَ عِنْدَ اللَّهِ وَ اللَّهُ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمینَ».    
۲. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ۷، ص ۳۲۳، دار الکتب الإسلامیة، تهران، ۱۳۷۴ ش.    
۳. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ۷، ص ۳۲۳، دار الکتب الإسلامیة، تهران، ۱۳۷۴ ش.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ۷، ص ۳۲۳، دار الکتب الإسلامیة، تهران، ۱۳۷۴ ش.    
۵. ↑ توبه (۹)، آیه ۲۰.    


پایگاه اسلام کوئیست.    


رده‌های این صفحه : تفسیر | قرآن شناسی
جعبه ابزار