• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رجوع ضمیر مذکر و مؤنث به کلمه انعام در قرآن

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: آیه، سوره مؤمنون، سوره نحل، اسم مذکر، اسم مؤنث، اسم جمع.

پرسش: در دو سوره مؤمنون و نحل، برای عبارت «الانعام» دو نوع ضمیر آورده شده است: «وَ اِنَّ لَکُمْ فِی الْاَنْعامِ لَعِبْرَةً نُسْقیکُمْ مِمَّا فی‌ بُطُونِها...» در این آیه شریفه عبارت «بطونها» به‌صورت مؤنث آمده است. اما در آیه ۶۶ سوره نحل: «وَ اِنَّ لَکُمْ فِی الْاَنْعامِ لَعِبْرَةً نُسْقیکُمْ مِمَّا فی‌ بُطُونِهِ...» که «بطونه» به‌صورتِ مذکّر آمده است؛ دلیلش چیست؟»

پاسخ اجمالی: در جمع‌ مکسر از آن جهت که در لفظ علامت تانیث ندارد، ‌با آن معامله مذکر می‌شود و از آن جهت که در معنا دلالت بر گروهی از افراد می‌کند، با آن معامله اسم مؤنث می‌شود لذا آوردن ضمیر مذکر و مؤنث برای آن جایز است.



در ارتباط با این پرسش باید گفت؛ به‌عنوان نمونه در دو آیه «وَ اِنَّ لَکُمْ فِی الْاَنْعامِ لَعِبْرَةً نُسْقیکُمْ مِمَّا فی‌ بُطُونِه» و «وَ اِنَّ لَکُمْ فِی الْاَنْعامِ لَعِبْرَةً نُسْقیکُمْ مِمَّا فی‌ بُطُونِها»، ضمیری در دو عبارت «بُطُونِه» و «بُطُونِها» هر دو به واژه «انعام» برمی‌گردد و معنای آن چنین می‌شود: «و برای شما در چهارپایان [درس‌های] عبرتی است از آنچه در درون آنها است [شیر] شما را سیراب می‌کنیم...» منظور از «مِمَّا فی‌ بُطُونِه[ها]» شیر چهارپایان است.
اکنون این سؤال به وجود می‌آید که چرا با این‌که مرجع هر دو ضمیر، یک کلمه است (انعام)، آن ضمیر در یک‌جا به صورت مذکّر و در جای دیگر به صورت مؤنث آمده است؟
کلمه «انعام» جمع مکسّر «نَعَم» به معنای شتر و گاو و گوسفند است. در ادبیات عرب، برای جمع مکسر هم ضمیر مذکر آورده می‌شود و هم ضمیر مؤنث.
[۸] جامی، عبدالرحمن بن احمد، شرح ملا جامی علی متن الکافیه فی النحو، ص۱۵۱، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ اول.
در واقع جمع‌ مکسر از آن جهت که در لفظ علامت تانیث ندارد، ‌با آن معامله مذکر می‌شود و از آن جهت که در معنا دلالت بر گروهی از افراد می‌کند، با آن معامله اسم مؤنث می‌گردد.
قرآن کریم نیز این قاعده ادبیات عرب را رعایت کرده و هر دو مدلی را که مجاز بوده در آیات خود آورده است.


۱. مؤمنون/سوره۲۳، آیه۲۱.    
۲. نحل/سوره۱۶، آیه۶۶.    
۳. نحل/سوره۱۶، آیه۶۶.    
۴. مؤمنون/سوره۲۳، آیه۲۱.    
۵. ر.ک:نحاس، احمد بن محمد، اعراب القرآن، ج‌۲، ص۲۵۴، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اول، ۱۴۲۱ق.    
۶. عکبری، عبدالله بن حسین، التبیان فی اعراب القرآن، ج۲، ص۸۰۰، عمان، ریاض، بیت الافکار الدولیة، چاپ اول، بی‌تا.    
۷. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۸۱۵، دمشق، بیروت، دارالقلم‌، الدار الشامیة، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.    
۸. جامی، عبدالرحمن بن احمد، شرح ملا جامی علی متن الکافیه فی النحو، ص۱۵۱، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ اول.



پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «رجوع ضمیر مذکر و مؤنث به کلمه انعام در قرآن» تاریخ بازیابی۱۳۹۹/۱۲/۹.    


رده‌های این صفحه : ادبیات عرب | مباحث قرآنی




جعبه ابزار