• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حروف ابجد

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: روایات ، نشانه، حروف ابجد.

پرسش: معانی حروف «الف»، «صاد»، «قاف»، «کاف» و «نون» و... چیست؟

پاسخ: این حروف کُدها و نشان‌هایی برای برخی حقایق و معارف الهی باشند که در برخی روایات بدان پرداخته شده است.



این حروف که به آنها حروف ابجد و هجاء گفته می‌شود؛ می‌توانند کُدها و نشان‌هایی برای برخی حقایق و معارف الهی باشند که در برخی روایات بدان پرداخته شده است.

۱.۱ - روایات حرف الف

که در ذیل نمونه‌هایی از این روایات ارائه خواهد شد:

۱.۱.۱ - روایت پیامبر در حرف الف

پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌فرماید: «اَمَّا الْاَلِفُ فَآلَاءُ اللَّهِ حَرْفٌ مِنْ اَسْمَائِه؛الف؛ اشاره به آلاء و نعمت‌های الهی است و حرفی از نام‌های خداوند است.»

۱.۱.۲ - روایت امام علی در حرف الف

همچنین امام علی (علیه‌السّلام) در تفسیر «الف» فرمود: «اَمَّا الْاَلِفُ فَاللَّهُ الَّذِی لا اِلهَ اِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ؛الف؛ یعنی اللَّه؛ معبود به حقّی نیست جز او که زنده ‌کننده و برپا دارنده و نگهدارنده همه موجودات است.»

۱.۲ - روایات حروف صاد قاف کاف و نون

امام علی (علیه‌السّلام) در سخنانی درباره حروف صاد، قاف، کاف و نون می‌فرماید:
«فَالصَّادُ مِنْ صَادِقِ الْوَعْدِ فِی حَمْلِ النَّاسِ عَلَی الصِّرَاطِ وَ حَبْسِ الظَّالِمِینَ عِنْدَ الْمِرْصَاد؛صاد؛ یعنی خدای تعالی در نوید و وعیدش در وادار ساختن مردم بر گذر از پل صراط و بازداشت ستمگران در بازپرسی راست‌گو است».
«و الْقَافُ قُرْآنٌ عَلَی اللَّهِ جَمْعُهُ وَ قُرْآنُه؛قاف؛ قرآن است که گردآوری و نگهداری آن از دستبرد حوادث بر عهده خدا است.»
همچنین آن‌حضرت در حدیث دیگری فرمود: «وَ اَمَّا الْقَافُ فَقَادِرٌ عَلَی جَمِیعِ خَلْقِه‌ق؛ یعنی خدا بر تمامی‌آفریدگانش قادر و توانا است».
«فَالْکَافُ مِنَ الْکَافِی؛کاف؛ کافی و بی‌نیازکننده، خداوند است.»
در حدیث دیگری فرمود: «اَمَّا الْکَافُ فَالْکَافِی الَّذِی لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَدٌ وَ لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ؛ کاف؛ یعنی خدا بی‌نیازکننده‌ای است که همتایی برایش نیست، نه زائیده شده و نه زائیده است».
«وَ النُّونُ نَوَالُ اللَّهِ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ نَکَالُهُ بِالْکَافِرِین‌؛ نون؛ یعنی عطای خداوند به مؤمنان و کیفر دادن به کافران.»
و در سخنی دیگر چنین تفسیر فرمود: «وَ اَمَّا النُّونُ فَ نُورُ السَّماواتِ وَ الْاَرْضِ مِنْ نُورِ عَرْشِهِ؛نون؛ نور و روشنی آسمان‌ها و زمین است که شمّه‌ای از فروغ عرش با عظمت او می‌باشد.»


۱. شیخ صدوق، محمد بن علی، الخصال، محقق و مصحح:غفاری، علی اکبر، ج‌۱، ص۳۳۱، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ اول، ۱۳۶۲ش.    
۲. شیخ صدوق، محمد بن علی، معانی الاخبار، محقق و مصحح:غفاری، علی اکبر، ص۴۴، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ اول، ۱۴۰۳ق.    
۳. طریحی، فخر الدین، مجمع البحرین، تحقیق:حسینی‌، سید احمد، ج‌۱، ص۱۵۴، کتابفروشی مرتضوی، تهران، چاپ سوم، ۱۳۷۵ش.    
۴. شیخ صدوق، محمد بن علی، معانی الاخبار، ص۴۳.    
۵. شیخ صدوق، محمد بن علی، معانی الاخبار، ص۴۳.    
۶. شیخ صدوق، محمد بن علی، معانی الاخبار، ص۴۵.    
۷. طریحی، فخر الدین، مجمع البحرین، ج‌۴، ص۴۱۱.    
۸. شیخ صدوق، محمد بن علی، معانی الاخبار، ص۴۳.    
۹. شیخ صدوق، محمد بن علی، معانی الاخبار، ص۴۵.    
۱۰. طریحی، فخر الدین، مجمع البحرین، ج‌۱، ص۴۷۱.    
۱۱. شیخ صدوق، محمد بن علی، معانی الاخبار، ص۴۴.    
۱۲. شیخ صدوق، محمد بن علی، معانی الاخبار، ص۴۵.    
۱۳. طریحی، فخر الدین، مجمع البحرین، ج‌۱، ص۴۷۱.    



پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «حروف ابجد»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۴/۲۱.    



جعبه ابزار