• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حدیث انا مدینة العلم و علی بابها

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: حدیث انا مدینة العلم و علی بابها، اهل‌سنت، علمای شیعه.
پرسش: حدیث انا مدینة العلم و علی بابها را اهل‌سنت تضعیف کرده‌اند، نظر علما ی شیعه در این مورد چیست؟
پاسخ: در پاسخ باید بگوییم که برخی از اهل‌سنت در سند این حدیث اشکال کرده‌اند؛ اما به‌طور کلی فضایل و مناقب امیرمؤمنان علی ـ علیه‌السلام ـ (از جمله علم ، عدالت ، شجاعت ، سخاوت و ...) در بسیاری از آیات قرآن و احادیث پیامبر گرامی اسلام ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ ذکر شده است.



در این زمینه کتاب‌های فراوانی توسط علما ی اسلام تألیف و تدوین شده است؛ مثلاً در مورد نزول آیات قرآن در شأن علی ـ علیه‌السلام ـ علاوه بر تألیفات متعدد علمای شیعه، علمای اهل‌سنت نیز کتاب‌های بسیاری نوشته‌اند؛ مانند: شواهد التنزیل تألیف حاکم حسکانی و مانزل فی علیّ من القرآن تألیف ابونعیم اصفهانی.


و اما احادیث پیامبر گرامی اسلام ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ در شأن و منزلت علی ـ علیه‌السلام ـنیز در تمام کتاب‌های روایی شیعه و سنی وجود دارد. تعداد این احادیث آن‌قدر زیاد است که تضعیف و تشکیک در برخی از آنها توسط افرادی ناآگاه به متون روایی اسلام هیچ‌گونه شبهه‌ای در صدور قطعی آنها ایجاد نمی‌کند. حال پس از این مقدمه کوتاه به بررسی اجمالی حدیث مذکور می‌پردازیم:


در ابتدا باید توجه داشت که احادیث مربوط به علم حضرت علی ـ علیه‌السلام ـ بسیار متعدد و متنوع است که وجود آنها در متون معتبر روایی شاهدی بر وجود و صحت روایت یاد شده است. برخی از آن احادیث، عبارتند از:
۱. (انا دارالحکمة و علی بابها)؛
[۱] صحيح ترمذى، ج ۲، ص ۲۱۴.
[۲] صحيح ترمذى، ج۵، ص ۵۹۶، ح ۳۷۲۳.
[۳] حلية الاوصياء، حافظ ابونعیم اصفهانی، ج ۱، ص ۶۴.
[۴] مصابيح السنة، بغوى، ج ۴، ص ۱۷۴، ح ۴۷۷۲.

۲. (انا دارالعلم و علی بابها)؛
[۵] ذخائر العقبى، ص ۷۷.

۳. (انا میزان العلم و علی کفّتاه)؛
[۶] فرودس الاخبار، ديلمى، ج ۱، ص ۴۴، ح ۱۰۷.

۴. (انا میزان الحکمة و علی لسانه)؛
[۷] شرح الديوان المنسوب الى اميرالمؤمنين، ص ۳، به نقل از غزالى در «رسالةالعقلية».

۵. (أنا المدینة و أنت الباب، و لا یؤتی المدینة الا من بابها؛
[۸] زين‌الفتى فى شرح سوره هل أتى، العاصمى.

۶. (فهو باب مدینة علمی)؛
[۹] المناقب، خوارزمى، ص ۱۲۹، ح ۱۴۳.

۷. (علی اخی و منّی و أنا من علی فهو باب علمی و وصیی)؛
۸. (علی باب علمی و مبیّن لامتی ما اُرسلت به من بعدی)؛
[۱۱] کنز العمّال فی سنن الاحوال و الافعال، ج ۶، ص ۱۵۶.
[۱۲] کنز العمّال فی سنن الاحوال و الافعال، ج ۱۱، ص ۶۱۴، ح ۳۲۹۸۱.

۹. (انت باب علمی)؛
۱۰. (یا ام سلمة اشهری و اسمعی هذا علی امیرالمؤمنین و سیدالمسلمین و عیبة علمی ـ و عاد علمی ـ و بابی الذی أوتی منه)؛
[۱۵] المناقب، خوارزمى، ص ۱۴۲، ح ۱۶۳.

۱۱. (أنا مدینة الفقه و علی بابها).
[۱۶] تنزيه الشريعة، ابن عراقى، ج ۱، ص ۳۷۷، ح ۱۰۳.



و اما حدیث مورد سؤال نیز به چند صورت روایت شده که این خود نشان‌دهنده تعدد راویان حدیث است.

۴.۱ - روایت حدیث به نقل از حذیفه

مثلاً در نقل حذیفة چنین آمده است: (أنا مدینة العلم و علی بابها، و لا تؤتی البیوت الاّ من ابوابها).

۴.۲ - روایت حدیث به نقل از امام علی

در نقلی از علی ـ علیه‌السلام ـ آمده: (أنا مدینة العلم و انت بابها، کذب من زعم أنّه یصل الی المدینة الا من قِبل الباب).

۴.۳ - نقل دیگری از امام علی

در نقل دیگری از ایشان آمده است: (انا مدینة العلم و انت بابها، کذب من زعم أنه یدخل المدینة بغیر الباب، قال اللَّه عزّوجلّ: و أتوا البیوت من ابوابها).

۴.۴ - روایت حدیث به نقل از ابن عباس

در نقل ابن عباس چنین آمده است: (أنا مدینة العلم و علی بابها، فمن أراد العلم فلیأت بابه).

۴.۵ - روایت حدیث به نقل از سعید بن جبیر

در نقل سعید بن جبیر از ابن عباس آمده است: (یا علی أنا مدینة العلم و انت بابها، و لن تؤتی المدینة الا من قِبل الباب).

۴.۶ - روایت حدیث به نقل از جابر بن عبداللَّه

در نقل جابر بن عبداللَّه انصاری چنین آمده است: (أنا مدینةالعلم و علی بابها، فمن اراد البیت - العلم - فلیأت الباب).


بنابراین احادیث مشابه و هم مضمون و تعدد راویان و نقل حدیث مذکور، شواهدی قطعی بر صحت حدیث می‌باشند.


علاوه بر این بیش از ۱۵۰ نفر از علمای سرشناس اهل‌سنت این روایت را در کتاب‌های خود نقل کرده و آن را از جمله روایات صحیح و غیرقابل انکار دانسته‌اند.
اینک به برخی از این افراد اشاره می‌شود:
۱. ابوبکر عبدالرزاق بن همام صنعانی (متوفای ۲۱۱ ق )؛
[۱۸] المستدرك على الصحيحين، حاكم نيشابورى، ج ۳، ص ۱۲۷، ح ۴۶۳۹.

۲. یحیی بن معین ابوزکریا بغدادی (متوفای ۲۳۳ ق )؛
[۱۹] المستدرك على الصحيحين، حاكم نيشابورى، ج ۳، ص ۱۲۷، ح ۴۶۳۷ ـ ۴۶۳۸.

۳. ابوعبداللَّه محمد بن جعفر فیدی (متوفای ۲۳۶ ق )؛
[۲۱] المستدرك على الصحيحين، حاكم نيشابورى، ج ۳، ص ۱۲۷.

۴. ابومحمد سوید بن سعید هروی (متوفای ۲۴۰ ق ) از اساتید مسلم و ابن ماجه؛
۵. امام حنابله احمد بن حنبل (متوفای ۲۴۱ ق )؛
[۲۳] فضائل علی، احمد بن حنبل، ص ۱۳۸، ح ۲۰۳.

۶. عبّاد بن یعقوب رواجنی اسدی (از اساتید بخاری و ترمذی و ابن ماجه)؛
[۲۴] كفاية الطالب، كنجى، ص ۲۲۰، باب ۵۸.

۷. ابوعیسی محمد ترمذی (متوفای ۲۷۹ ق )؛
[۲۵] سنن ترمذى، ج ۵، ص ۵۹۶، ح ۳۷۲۳.

۸. ابوعلی حسین بن محمد بن مفهم بغدادی (متوفای ۲۸۹ ق)؛
[۲۶] المستدرك على الصحيحين، حاكم نيشابورى، ج ۳، ص ۱۲۷، ح ۴۶۳۸.

۹. ابوبکر احمد بن عمر بصری بزّاز (متوفای ۲۹۲ ق )؛
۱۰. ابوجعفر محمد بن جریر طبری (متوفای ۳۱۰ ق ).
[۲۸] تهذيب الآثار، طبرى، ص ۱۰۵، رقم ۱۷۳.





۷.۱ - سخن یوسف گنجی

ابوعبداللَّه محمد بن یوسف گنجی شافعی (متوفای ۶۵۸ ق) پس از نقل حدیث می‌گوید: همه اهل‌بیت و صحابه و تابعین (از جمله ابوبکر و عمر و عثمان ) در احکام الهی با علی ـ علیه‌السلام ـ مشورت کرده و به فضیلت و علم و حکمت او اعتراف کرده‌اند. و این حدیث در مورد مقام عظمت و فضیلت علی ـ علیه‌السلام ـ چیز زیادی نیست؛ زیرا مقام ایشان نزد خدا و رسول اکرم و مؤمنان بیش از این است.
[۲۹] كفايةالطالب، کنجی، ص ۲۲۰، ۲۲۲ و ۲۲۳، باب ۵۸.


۷.۲ - سخن ابوسعید خلیل علائی

ابوسعید خلیل علائی شافعی (متوفای ۷۶۱ ق) می‌گوید: چه دلیلی بر نفی این حدیث وجود دارد؟! برخی که این حدیث را تضعیف کرده‌اند، هیچ دلیلی در برابر سندهای صحیح و شواهد قطعی آن ارائه نکرده‌اند.
[۳۰] اللآلى المصنوعة، ج ۱، ص ۱۵۵ و ۳۳۳.


۷.۳ - سخن ابن حجر عسقلانی

ابن حجر عسقلانی (متوفای ۸۵۲ ق) می‌گوید: این حدیث سندهای متعددی دارد و سزاوار نیست آن را تضعیف کنیم.
[۳۱] لسان الميزان، ج ۲، ص ۱۵۵، رقم ۲۰۳۴.



در کتاب‌های اهل‌سنت تعبیرهای مختلفی دال بر صحت این حدیث وجود دارد؛ مانند حدیث مشهور ، حدیث متواتر ، حدیث صحیح و حسن، حدیث مسلم ، حدیث اجماعی و مورد اتفاق و ... افراد معدودی وجود دارند که برخی از سندهای این حدیث را مورد اشکال قرار داده‌اند؛ اما با وجود سندهای متعدد و شواهد مسلم نتوانسته‌اند اصل حدیث و مضمون آن را انکار کنند.


از آنچه گفته شد، روشن می‌گردد که هیچ‌یک از عالمان مشهور اهل‌سنت این حدیث را تضعیف نکرده؛ بلکه آن را تأیید و تصریح به صحت آن کرده‌اند؛ اما عالمان شیعه نیز مانند اهل‌سنت این حدیث را از جمله احادیث مسلم و آشکار دانسته و آن را اندکی از فضایل بی‌شمار امیرالمؤمنین علی ـ علیه‌السلام ـ می‌دانند.
منبع:www. Andisheqom.com


۱. صحيح ترمذى، ج ۲، ص ۲۱۴.
۲. صحيح ترمذى، ج۵، ص ۵۹۶، ح ۳۷۲۳.
۳. حلية الاوصياء، حافظ ابونعیم اصفهانی، ج ۱، ص ۶۴.
۴. مصابيح السنة، بغوى، ج ۴، ص ۱۷۴، ح ۴۷۷۲.
۵. ذخائر العقبى، ص ۷۷.
۶. فرودس الاخبار، ديلمى، ج ۱، ص ۴۴، ح ۱۰۷.
۷. شرح الديوان المنسوب الى اميرالمؤمنين، ص ۳، به نقل از غزالى در «رسالةالعقلية».
۸. زين‌الفتى فى شرح سوره هل أتى، العاصمى.
۹. المناقب، خوارزمى، ص ۱۲۹، ح ۱۴۳.
۱۰. الغدیر، علامه امینی، ج ۶، ص ۱۱۵.    
۱۱. کنز العمّال فی سنن الاحوال و الافعال، ج ۶، ص ۱۵۶.
۱۲. کنز العمّال فی سنن الاحوال و الافعال، ج ۱۱، ص ۶۱۴، ح ۳۲۹۸۱.
۱۳. الغدیر، علامه امینی، ج ۶، ص ۱۱۵، به نقل از مصادر اهل‌سنت.    
۱۴. الغدیر، علامه امینی، ج ۶، ص ۱۱۵.    
۱۵. المناقب، خوارزمى، ص ۱۴۲، ح ۱۶۳.
۱۶. تنزيه الشريعة، ابن عراقى، ج ۱، ص ۳۷۷، ح ۱۰۳.
۱۷. الغدیر، علامه امینی، ج ۶، ص ۱۱۳ ۱۱۴، به نقل از مصادر معتبر.    
۱۸. المستدرك على الصحيحين، حاكم نيشابورى، ج ۳، ص ۱۲۷، ح ۴۶۳۹.
۱۹. المستدرك على الصحيحين، حاكم نيشابورى، ج ۳، ص ۱۲۷، ح ۴۶۳۷ ـ ۴۶۳۸.
۲۰. تاریخ بغداد، خطیب بغدادی، ج ۱۱، ص ۴۹، رقم ۵۷۲۸.    
۲۱. المستدرك على الصحيحين، حاكم نيشابورى، ج ۳، ص ۱۲۷.
۲۲. البدایة و النهایة، ابن کثیر، ج ۷، ص ۳۹۵ (حوادث سال ۴۰ ه).    
۲۳. فضائل علی، احمد بن حنبل، ص ۱۳۸، ح ۲۰۳.
۲۴. كفاية الطالب، كنجى، ص ۲۲۰، باب ۵۸.
۲۵. سنن ترمذى، ج ۵، ص ۵۹۶، ح ۳۷۲۳.
۲۶. المستدرك على الصحيحين، حاكم نيشابورى، ج ۳، ص ۱۲۷، ح ۴۶۳۸.
۲۷. الغدیر، علامه امینی، ج ۶، ص ۸۸.    
۲۸. تهذيب الآثار، طبرى، ص ۱۰۵، رقم ۱۷۳.
۲۹. كفايةالطالب، کنجی، ص ۲۲۰، ۲۲۲ و ۲۲۳، باب ۵۸.
۳۰. اللآلى المصنوعة، ج ۱، ص ۱۵۵ و ۳۳۳.
۳۱. لسان الميزان، ج ۲، ص ۱۵۵، رقم ۲۰۳۴.



پایگاه حدیث نت.    






جعبه ابزار