• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جنگ و خونریزی هنگام ظهور

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: ظهور امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف)، جنگ.

پرسش: آیا واقعاً زمان ظهور، جنگ و خونریزی وجود دارد و بسیاری از مردم از دین خارج می‌شوند؟

پاسخ: براساس روایاتی که سند آن‌ها صحیح است و منتهی به ائمه معصومین (علیهم‌السلام) می‌شوند، استفاده می‌شود که امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) در هنگام ظهور علاوه بر این‌که مظهر رحمت و رأفت الهی است و با ظهور او، رحمت بر مردم نازل می‌شود، عده‌ای سودجو و منفعت‌طلب، وجود مبارک او را مانع از رسیدن به اغراض شوم خود می‌دانند، در مقابل حضرت به مقابله بر‌می‌خیزند. این‌جاست که حضرت آن‌ها را مانع از اجرای حکومت الهی می‌بیند و با شمشیر قهر، آنان را از مسیر بر‌می‌دارد؛ اما با عامه‌ مردم، مهربان و مظهر رحمت بی‌پایان الهی خواهد بود.




ظهور امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) ظهور رحمت، رأفت و مهربانی است. همان‌گونه که سایر ائمّه اطهار (علیهم‌السلام) مهربان، و منشأ رحمت و برکات بودند.

امام رضا (علیه‌السلام) می‌فرماید:
«امام، همدمی رفیق، پدری دل‌سوز، برادری برابر، مانند دو نیمه خرما که به هم متصل باشد، (بسان) مادر مهربانی نسبت به فرزند خردسالش، پناه امت در گرفتاری‌های هولناک است.

• هم‌چنین امام صادق (علیه‌السلام) فرمود: همانا ما در شادی شما شادیم و در غم و‌ اندوه شما ‌اندوهناک، در مریضی شما ناراحت می‌شویم و برای شما دعا می‌کنیم.


حضرت برای ایجاد عدالت، آسایش و امنیت در جهان، سعادت و کمال بشر قیام می‌کند؛ به گونه‌ای که حضرت امام محمدباقر (علیه‌السلام) می‌فرماید: «مهدی عدالت را همچنان‌ که سرما و گرما وارد خانه‌ها می‌شود، وارد خانه‌ مردم می‌کند و دادگری او همه جا را می‌گیرد».

قیام و حکومت حضرت حجت (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) به‌اندازه‌ای برای بشریت خوشایند است که همه به آن خرسند می‌شوند. امام علی (علیه‌السلام) می‌فرماید: «هنگامی که حضرت مهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) قیام می‌کند، نام مبارکش بر سر زبان‌ها خواهد بود و وجود مردم سرشار از عشق به اوست؛ به گونه‌ای که جز نام او هیچ نامی در یاد و زبان آنان نیست و با دوستی او روح خود را سیراب می‌کنند».
تردیدی نیست خرسندی بشر در فرضی است که رحمت الهی شامل حال آنها شده باشد و در سایه پر برکت وجود امام به زندگی سرشار از عدالت برسند، نه به قتل و کشتار و هلاکت.

تاریخ زندگی بشر گواه این واقعیت است که همیشه عده‌ای که منافع و مطامعشان در گرو ظلم و بی‌عدالتی است، در مقابل عدالت و حق‌خواهی توده مردم ایستاده‌اند و مانع ایجاد عدالت و آرامش در جامعه بوده‌اند، طبیعی است چنین افراد و گروه‌هایی در مقابل حکومت عدل مهدوی خواهند ایستاد و مسلماً حکومت عدل جهانی بدون برطرف کردن خارها و سنگ‌های سر راه آن محقق نخواهد شد.

• امام باقر (علیه‌السلام) فرمود: «اگر کارها خود به خود برای کسی هموار می‌شد، مسلماً برای رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در زمانی که دندان پیشین حضرت شکست و صورتش زخمی شد، درست و برقرار می‌گردید؛ درحالی‌که هرگز چنین نشد».
[۵] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵، ص۳۵۱، بیروت، مؤسسة الوفاء.


بنابراین اشخاص و گروه‌هایی مورد قهر و غضب واقع می‌شوند که می‌خواهند مانع پیشرفت اجرای احکام الهی گردند. این‌جاست که طبق روایت: «وای به حال کسی که مانع از حرکت حضرت بشود».


گفتنی است برخی، در مورد قتل و کشتار در دوران ظهور، افراط می‌کنند و از امام زمان (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) و یارانش، چهره‌ای خشن ارائه می‌دهند. آنان به روایاتی استدلال می‌کنند که در آنها تنها به کشته شدن و خونریزی اشاره شده است.این روایات بر دو قسم‌اند:

۳.۱ - پیش از ظهور

برخی از آن‌ها، مربوط به حوادث و فتنه‌های قبل از ظهور است و هیچ ربطی به دوران ظهور ندارد و تنها ناظر به اوضاع نابسامان جهان پیش از ظهور است.

۳.۲ - هنگامه ظهور

قسمتی از آن‌ها، مربوط به هنگامه ظهور و حکومت امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) است. این نوع روایات، نیز دو گونه‌اند:

۳.۲.۱ - روایات وارده از عامه

روایاتی که از طریق عامه (اهل سنت) نقل شده‌اند. اینها از نظر سندی مشکل دارند؛ بلکه از افرادی مانند کعب الاحبار که در زمان رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) مسلمان نشده بود، نقل شده است.
عمده این روایات، از اسرائیلیات است که با اغراض مختلفی وارد کتاب‌های روایی شده است و حتی عالمان اهل سنت (مانند ابن‌کثیر) وقتی به روایات نقل شده از امثال کعب الاحبار می‌رسند، می‌گویند: «خدا، ما را از این همه اخبار دروغی که وارد تفسیر و کتاب‌های روایی کرده‌اند، نجات دهد».
[۶] ذهبی، شمس‌الدین، سیر اعلام النبلاء، ج۳، ص۳۳۹.
[۷] دمشقی، اسماعیل بن‌ کثیر، تفسیر ابن‌کثیر (تفسیر القرآن العظیم)، ج۴، ص۱۷.


۳.۲.۲ - روایات وارده از اهل بیت

روایاتی که از طریق اهل بیت (علیهم‌السلام) نقل شده و در کتاب‌های شیعه ذکر شده است. در این مورد نیز بعضی از آنها مشکل سند دارند.

و از روایاتی که به نظر می‌رسد، مشکل سندی نداشته و منتهی به ائمه معصومین (علیهم‌السلام) می‌شوند، استفاده می‌شود که امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) در هنگام ظهور علاوه بر این‌که مظهر رحمت و رأفت الهی است و با ظهور او، رحمت بر مردم نازل می‌شود، عده‌ای سودجو و منفعت‌طلب، وجود مبارک او را مانع از رسیدن به اغراض شوم خود می‌دانند، در مقابل حضرت به مقابله بر‌می‌خیزند. این‌جاست که حضرت آن‌ها را مانع از اجرای حکومت الهی می‌بیند و با شمشیر قهر، آنان را از مسیر بر‌می‌دارد؛ اما با عامه‌ مردم، مهربان و مظهر رحمت بی‌پایان الهی خواهد بود.



۱. فصل‌نامه انتظار، شماره ۶، سال دوم ۱۳۸۱ش.
۲. چشم‌انداز حکومت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف)، نجم‌الدین طبسی.
۳. درس‌نامه عصر غیبت، سیدپور آقایی.


۱. کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۱، ص۲۰۰، قم، مصطفوی.    
۲. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۲۶، ص۱۵۴، بیروت، مؤسسة الوفاء.    
۳. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۶۲، بیروت، مؤسسة الوفاء.    
۴. حسینی مرعشی، قاضی نورالله، احقاق الحق و ازهاق الباطل، ج۱۳، ص۳۲۴، تعلیق آیت‌الله مرعشی.    
۵. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵، ص۳۵۱، بیروت، مؤسسة الوفاء.
۶. ذهبی، شمس‌الدین، سیر اعلام النبلاء، ج۳، ص۳۳۹.
۷. دمشقی، اسماعیل بن‌ کثیر، تفسیر ابن‌کثیر (تفسیر القرآن العظیم)، ج۴، ص۱۷.




سایت ‌اندیشه قم، برگرفته از مقاله «جنگ و خونریزی هنگام ظهور»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۸/۰۹/۱۸.    







جعبه ابزار