• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

توبه از روابط نامشروع

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه:توبه، روابط نامشرع، ندامت، پشیمانی، ترک گناه، شرایط توبه، توبه نصوح.
پرسش :آیا خداوند توبه از روابط نامشروع را می پذیرد؟

فهرست مندرجات

۱ - متن کامل پرسش
۲ - پاسخ
       ۲.۱ - شرایط توبه
              ۲.۱.۱ - شرط اول
              ۲.۱.۲ - شرط دوم
              ۲.۱.۳ - شرط سوم
              ۲.۱.۴ - شرط چهارم
              ۲.۱.۵ - شرط پنجم
              ۲.۱.۶ - شرط ششم
              ۲.۱.۷ - شرط هفتم
       ۲.۲ - لطف الهی به توبه کنندگان
۳ - پانویس
۴ - منبع


من قبل از ازدواج در سن ۱۹ سالگی با پسر اقوامم رابطه دوستی داشتم و چند بار رابطه نامشروع (در حد بغل کردن ) ولی آن موقع مطمئن بودم با او ازدواج می کنم، ولی بعد به خاطر فاصله ای که بین ما پیش آمد همه چیز فراموش شد و من بعد از چند سال با پسر دیگری ازدواج کردم. الان که به اشتباهاتم پی بردم چندین بار از خدا تقاضای بخشش کردم، ولی می ترسم که خدا گناه مرا نبخشیده باشد و در ضمن چون همسرم از این موضوع با خبر نیست می ترسم دینی بر گردن او داشته باشم. لطفا مرا در این دو مورد راهنمایی کنید که چه باید بکنم.


توبه و تصمیم جدی انسان به ترک گناه ، حرکت به سوی نجات و خود یک پیروزی بزرگ است که درهای رحمت الاهی را به روی انسان می گشاید. کسی که به این مرحله (توبه) رسیده به پیروزی بزرگی دست یافته است، و باید سعی کند انگیزه خود را برای مبارزه با گناه ، قوی تر نماید، و برای همیشه این حالت را در خود حفظ کند.

۲.۱ - شرایط توبه

البته باید توجه داشت که هر توبه ای توبه نیست و توبه واقعی دارای شرایط زیر است که باید حتما رعایت شود:

۲.۱.۱ - شرط اول

فرد گناه کار گناه را از روی جهالت و نادانی انجام داده باشد. قرآن می فرماید توبه تنها برای آنها است که گناهی را از روی جهالت انجام می‌دهند.
[۱] سوره نساء/۴، آیه۱۷    ، إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَی اللَّهِ لِلَّذِینَ یَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهالَةٍ
منظور از جهالت در این آیه اعم از عدم علم به حرام و گناه بودن عمل و طغیان غرائز و تسلط هوسهای سرکش و چیره شدن آنها بر نیروی عقل و ایمان است، در این حالت، علم و دانش انسان به گناه گرچه از بین نمی‌رود، اما تحت تأثیر آن غرائز سرکش قرار گرفته و عملا بی اثر می‌گردد، و هنگامی که علم اثر خود را از دست داد، عملا با جهل و نادانی برابر خواهد بود.
ولی اگر گناه بر اثر چنین جهالتی نباشد، بلکه از روی انکار حکم پروردگار و عناد و دشمنی انجام گیرد، چنین گناهی حکایت از کفر می‌کند و به همین جهت توبه آن قبول نیست.

۲.۱.۲ - شرط دوم

عدم آگاهی از مرگ (توانایی و فرصت برای گناه داشته باشد) کسی که می داند تا چند لحظه دیگر بیشتر زنده نیست ویا فلج و ناتوان شده و قدرت بر ارتکاب گناه ندارد اگر توبه کند این توبه ارزشی نخواهد داشت. قرآن می فرماید:کسانی که در آستانه مرگ قرار می‌گیرند و می‌گویند اکنون از گناه خود توبه کردیم توبه آنان پذیرفته نخواهد شد".
[۳] سوره نساء/۴، آیه۱۸    ، "وَ لَیْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذینَ یَعْمَلُونَ السَّیِّئاتِ حَتَّی إِذا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قالَ إِنِّی تُبْتُ الْآنَ وَ لاَ الَّذینَ یَمُوتُونَ وَ هُمْ کُفَّارٌ أُولئِکَ أَعْتَدْنا لَهُمْ عَذاباً أَلیما".


۲.۱.۳ - شرط سوم

ترک گناه،اگر کسی مشغول گناه است و هنوز گناه را ترک نکرده است توبه او معنی ندارد هر چند قصد داشته باشد که در آینده ترک گناه کرده است و توبه نماید؛ زیرا معلوم نیست که موفق به توبه شود.

۲.۱.۴ - شرط چهارم

ندامت ، اگر کسی از گناه خود واقعا پشیمان و نادم نباشد در حقیقت توبه نکرده است هر چند گناه را ترک کرده باشد. زیرا در هر لحظه امکان داردکه دو باره مرتکب گناه شود.

۲.۱.۵ - شرط پنجم

تصمیم جدی بر ترک گناه و عدم بازگشت در آینده.

۲.۱.۶ - شرط ششم

جبران گناه و لغزش های گذشته.

۲.۱.۷ - شرط هفتم

استغفار و طلب آمرزش از خداوند.
اگر کسی واقعاً با رعایت این شرایط توبه کند هرگز نباید از رحمت الاهی مأیوس باشد؛ زیرا هر چه گناه او بزرگ تر باشد باز رحمت الاهی واسع تر است و قطعا خداوند به وعده خود عمل کرده و توبه او را خواهد پذیرفت.

۲.۲ - لطف الهی به توبه کنندگان

نکته بسیار مهم در این راه، استعانت از لطف و عنایتی است که خداوند نسبت به توبه کنندگان دارد؛ زیرا توبه واقعی همه مبغوضیت های گناه و عقوبات اخروی و آثار منفی آن را در پیشگاه خداوند از بین می برد، همان طورکه خداوند فرموده است:«ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده‌اید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را می‌آمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است».
[۵] سوره زمر/۳۹، آیه۵۳    ، قُلْ، "یا عِبادِیَ الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلی‌ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ".

بنا براین تا جایی که ممکن است گناه خود را مخفی کرده و آن را با هیچ کس جز خدای مهربان در میان نگذارید و از این موضوع حتی با همسرتان چیزی نگوئید و اگر احیاناً از این موضوع باخبر شد، صادقانه واقعیت امر و توبه خود را با او در میان بگذارید.


۱. سوره نساء/۴، آیه۱۷    ، إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَی اللَّهِ لِلَّذِینَ یَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهالَةٍ
۲. تفسیر نمونه، ج‌۳، ص ۳۴۹.    
۳. سوره نساء/۴، آیه۱۸    ، "وَ لَیْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذینَ یَعْمَلُونَ السَّیِّئاتِ حَتَّی إِذا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قالَ إِنِّی تُبْتُ الْآنَ وَ لاَ الَّذینَ یَمُوتُونَ وَ هُمْ کُفَّارٌ أُولئِکَ أَعْتَدْنا لَهُمْ عَذاباً أَلیما".
۴. تفسیر نمونه، ج‌۲۴، ص۲۹۰.    
۵. سوره زمر/۳۹، آیه۵۳    ، قُلْ، "یا عِبادِیَ الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلی‌ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ".



پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «توبه از روابط نامشروع»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۷/۲۴.    



جعبه ابزار