• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تسنیم

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: تسنیم.
پرسش: معنای تسنیم چیست؟ آیا در قرآن و روایات چنین لفظی وجود دارد؟
پاسخ:



«تسنیم» از ریشه «سنم» به قسمت بالای هر چیزی می‌گویند.


واژه « تسنیم » یک بار در قرآن کریم آمده است، آنجا که می‌فرماید:« وَ مِزاجُهُ مِنْ تَسْنیم »،


این واژه در آیه بعد چنین معنا شده است:« عَیْنًا یَشْرَبُ بها الْمُقَرَّبُونَ ». بنابر‌این، تسنیم عبارت است از:چشمه‌ای که مقربان (درگاه خداوند ) از آن می‌نوشند.

۳.۱ - روایتی از رسول خدا

در روایتی رسول خدا ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ می‌فرماید: تسنیم از بهترین نوشیدنی‌های بهشت است که آل‌محمد ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ از آن می‌نوشند. و آنان از مقربان سابقه‌دار هستند که شامل رسول اللَّه و علی و خدیجه و ذریه آنان ـ علیهم‌السلام ـ که در ایمان و عمل به رسول خدا و امیرمؤمنان اقتدا کردند می‌شود.
[۵] ابن عقده کوفی، احمد بن محمد، فضائل أمیرالمؤمنین علیه‌السلام ، ص ۲۱۸، دلیل ما، قم‌، ۱۴۲۴ ق.





۴.۱ - دیدگاه اول

گوشه‌ای از آنچه در برخی تفاسیر در این‌باره آمده چنین است:«از این آیات استفاده می‌شود که "تسنیم" پاک‌ترین شراب بهشتی است که مقربان آن را به‌طور خالص می‌نوشند،
[۶] بحرانی، سید هاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، ج ۵، ص ۶۰۹، بنیاد بعثت، تهران، ۱۴۱۶ ق.
در اینکه چرا این شراب یا این چشمه "تسنیم" نامیده شده است، می‌گویند یا به دلیل آن است که این چشمه از رفعت و رتبه بزرگی برخوردار است و یا شرابی است از آسمان بهشت فرو‌می‌ریزد.
[۷] حقی بروسوی، اسماعیل، تفسیر روح البیان، ج ۱۰، ص ۳۷۲، دارالفکر، بیروت، بی‌تا.


۴.۲ - دیدگاه دوم

همچنین گفته‌اند:در حقیقت شراب‌های بهشتی انواعی دارد:بعضی در نهرها جاری است که در آیات متعددی از قرآن به آن اشاره شده است. و بعضی در ظرف‌های دربسته مهر شده است، و از همه مهم‌تر شرابی است که از آسمان بهشت و یا طبقات بالای آن فرو می‌ریزد و این همان شراب "تسنیم" است که هیچ‌یک از نوشیدنی‌های بهشتی به پای آن نمی‌رسد و طبعاً تأثیری که در روح و جان بهشتیان می‌گذارد، از همه عالی‌تر و پر‌جاذبه‌تر و عمیق‌تر است، و نشئه روحانی حاصل از آن غیر قابل توصیف است...».



۱. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج ۱۲، ص ۳۰۶، دار صادر، بیروت، ۱۴۱۴ ق.    
۲. مطففین (۸۳)، آیه ۲۷.    
۳. مطففین (۸۳)، آیه ۲۸.    
۴. حسکانی، عبید الله بن عبدالله، شواهد التنزیل لقواعد التفضیل، ج ۲، ص ۴۲۵، التابعة لوزارة الثقافة و الإرشاد الإسلامی، مجمع إحیاء الثقافة الإسلامیة، تهران، ۱۴۱۱ ق.    
۵. ابن عقده کوفی، احمد بن محمد، فضائل أمیرالمؤمنین علیه‌السلام ، ص ۲۱۸، دلیل ما، قم‌، ۱۴۲۴ ق.
۶. بحرانی، سید هاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، ج ۵، ص ۶۰۹، بنیاد بعثت، تهران، ۱۴۱۶ ق.
۷. حقی بروسوی، اسماعیل، تفسیر روح البیان، ج ۱۰، ص ۳۷۲، دارالفکر، بیروت، بی‌تا.
۸. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ۲۶، ص ۲۷۸، دار الکتب الإسلامیة، تهران، ۱۳۷۴ ش.    



پایگاه اسلام کوئیست.    


رده‌های این صفحه : تفسیر | قرآن شناسی | واژگان قرآنی




جعبه ابزار