بزرگداشت غدیر به مثابه یکی از اعیاد مهم شیعه، از تلاش‌های امام هشتم به شمار می‌رود. آن حضرت همراه با خادمان منزل در روز هجدهم ذیحجه با لباس‌هایی نو و زیبا در منزل می‌نشست و منتظر حضور شیعیان بود. شیعیان نیز برای شادباش در مجلس رضوی شرکت می‌کردند. گاهی بعضی از شیعیان را نیز امام برای افطار دعوت می‌کرد. در روزهای عید غدیر امام در یک سخنرانی برخی از ابعاد این روز را برای مخاطبان بیان می‌داشت. در پایان جلسه نیز امام هدایایی (نظیر غذا، لباس، انگشتر، کفش و...) را به حاضران و حتی برای خانواده‌های آنها اهدا می‌کرد. امام در یکی از این جلسات به احمد بن محمد بزنطی، یار صمیمی خویش که در عراق زندگی می‌کرد، فرمود: ای ابن‌ابی‌نصر! روز غدیر، هر کجا بودی، نزد مزار امیر مؤمنان حاضر شو، که خداوند در این روز، گناهان شصت ساله هر مرد و زن باایمان و مسلمان را می‌آمرزد و دو برابر کسانی که در ماه رمضان و شب قدر و شب عید فطر از آتش رهانیده، آزاد می‌سازد و انفاق یک درهم در آن روز به برادران حق آشنای خود، برابر هزار درهم در روزهای دیگر است. پس در این روز، به برادرانت احسان کن و هر مرد و زن باایمان را در آن، خوش حال کن.
