اهل قبور
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: اهل قبور، میت، ثواب، طلب رحمت،
پرسش: تلاوت کدام سوره برای اهل قبور با فضیلت است؟
پاسخ:
اهل قبور نیازمند به استغفار و طلب رحمت و اهدای
ثواب هستند.
در همین زمینه
امام جعفر صادق علیهالسلام میفرماید: «ثوابی که پس از مرگ به
انسان میرسد، سه چیز است:
۱.
صدقه جاریه ...؛
۲. راه و رسم صحیحی که شخص در حال
حیات بدان
عمل میکرد و بهگونهای بوده که الگو برای دیگران میشد؛
۳. فرزندی شایسته که برای او طلب مغفرت کند، و موجبات آمرزش پدر را فرهم سازد».
در جای دیگر میفرماید: «همانگونه که زندگان با هدایا، شاد میشوند، اهل قبور و برزخیان نیز با ترحم و استغفار که نسبت به آنان میشود؛ شاد میگردند».
بنابراین اهدای ثواب و طلب مغفرت برای اهل قبور نافع است و از طریق
اهل بیت علیهمالسلام توصیه شده است.
کارهایی که برای میت نافع است، عبارتاند از:
خواندن سورههایی از قرآن در حالت
احتضار مانند سورههای یس، صافات، احزاب، آیة الکرسی، آیه ۵۴
سوره اعراف، و سه آیه آخر
سوره بقره در
روایات توصیه شده است.
همچنین در
شب اول قبر مستحب است دو رکعت نماز وحشت خوانده شود که در رکعت اول بعد از
سوره حمد، یک مرتبه آیة الکرسی و در رکعت دوم، بعد از سوره «حمد»، ۱۰ مرتبه سوره «انا انزلنا» خوانده شود.
امام صادق علیهالسلام فرمودند: سوره «تبارک» بالای سر
قبر میت خوانده شود تا موجب رفع
عذاب قبر از او گردد.
مرحوم نوری در
مستدرک الوسائل باب اموات، از سید بن طاووس در
مصباح الزائد نقل کرده و فرمود:
طریق
زیارت میت این است که رو به قبله و دست بر قبر نهاده و بگو: «
اللّهم ارحم غربته وصل وَحْدَته... ثمَّ اقر «أنا انزلناه فی لیلة القدر» سبع مرّات»؛ پروردگارا! بر غربت او ترحم نما و تنهایی او را به
مقام جمع خودت ارتباط بده و موجبات انس را بر وحشت او قرار بده و
ترس او را تبدیل به ایمنی گردان و از رحمت خود برای او رحمتی بفرست که از
رحمت غیر تو بینیاز گردد و او را به کسی که او دوست داشت و در تحت ولایت او (ائمه اطهار علیهمالسلام) بود؛ ملحق گردان! و سپس سوره مبارکه «انا انزلناه» را هفت مرتبه بخوان.
در نتیجه میتوان گفت: سورههای فاتحه، یس، صافات، تبارک، احزاب، آیة الکرسی، هفت مرتبه انا انزلناه ... را میتوان خواند و ثوابش را به اهل قبور اهدا کرد.
۱.
سیری در جهان پس از مرگ، دکتر طاهری، ص ۳۲۶.
۲.
توضیح المسائل، مراجع عظام، احکام میت.
۳.
مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی، ص ۳۹۴.
سایت اندیشه قم.