انس یافتن با خدا
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: انسان،
خدا،
اهل‌بیت.
پرسش: اهل‌بیت (علیه‌السّلام) برای اُنس یافتن با خدا چه رهنمودهایی داده‌اند؟
با توجّه به اهمّیت اُنس با خدا و نقشی که در سازندگی و تأمین آسایش انسان دارد، در احادیث اهل‌بیت (علیه‌السّلام) سه ره‌نمود مهم برای مأنوس شدن با خدا و دل‌بستگی به او ارائه شده است:
یاد خدا کردن، چنان‌که از
امام علی (علیه‌السّلام) روایت شده است:
«الذِّکرُ مِفتاحُ الاُنسِ؛
یادِ خدا، کلید اُنس است.»
بنا‌بر‌این، انسان، هر چه بیشتر از این کلید گنج دل‌بستگی به خدا استفاده کند، اُنس او با حضرت حق، بیشتر می‌گردد و به آرامش بیشتری دست می‌یابد، چنان‌که
قرآن، تأکید می‌فرماید:
«اَلَا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ؛
بدانید که با یاد خدا، دل‌ها آرام می‌گیرند».
پرهیز از مصاحبت با
اهل غفلت، که آفت ذکر و اُنس با خداست. بدین‌جهت، کسی که می‌خواهد با خدا مأنوس باشد، باید از معاشرت با انسان‌های غافل، جدّا اجتناب کند؛ چرا که انس با خدا، با الفت با انسان‌های غافل، در
تضاد است، چنان‌که از امام علی (علیه‌السّلام) روایت شده است:
«کَیفَ یَانِسُ بِاللّهِ مَن لا یَستَوحِشُ مِنَ الخَلقِ؟!
چگونه با خدا مأنوس شود کسی که از
خلق نمی‌رمد؟!»
بی‌تردید، مقصود از «خَلق» در این حدیث و احادیث مشابه، ذاکران (یاد کنندگان خدا) نیستند؛ زیرا معاشرت با
اهل ذکر، خود، عاملی مستقل برای یاد خدا کردن و اُنس گرفتن با اوست؛
بلکه مقصود، اجتناب از معاشرت با مردم غافل است.
اهل‌بیت (علیه‌السّلام) خود، مکرّر از خدا این تقاضا را داشته‌اند که «اللّهُمَّ اجعَلنا... آنِسینَ بِکَ»
یا «آنِسنی بِکَ یا کَریمُ»
یا «و اجعل اُنسی بِکَ».
نیز در دعایی که در
صحیفه سجادیّه از
امام زین العابدین (علیه‌السّلام) نقل شده، امام (علیه‌السّلام) وحشت از انسان‌های بد و غافل و نیز انس با خدا و اولیایش را یک جا از خداوند متعال می‌خواهد و می‌فرماید:
«وَ البِس قَلبِیَ الوَحشَةَ مِن شِرارِ خَلقِکَ وَ هَب لِیَ الاُنسَ بِکَ وَ بِاَولِیائِکَ وَ اهلِ طاعَتِکَ؛
جامه گریز از بدان خَلقت را بر قلب من بپوشان و اُنس به خودت و اولیا و اهل طاعتت را به من عطا فرما.»
حدیث‌نت، برگرفته از مقاله «انس یافتن با خدا» تاریخ بازیابی ۱۳۹۷/۲/۲۰.
