• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اختلافات مسلمانان در مورد مهدویت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: مسلمانان، امام مهدی (علیه‌السّلام)، اهل سنّت.

پرسش: اختلاف نظرهای مسلمانان در مورد مهدویت چیست؟

پاسخ:



در کنار باورهای مشترک همه مسلمانان درباره امام مهدی (علیه‌السّلام)، در جزئیات این موضوع نیز مانند هر موضوع مسلم و مشترک دیگر، دیدگاه‌های متفاوتی وجود دارد. مهم‌ترین نقاط اختلاف در این‌باره به این شرح است:

۱.۱ - نام پدر امام مهدی

یکی از مهم‌ترین موضوعات اختلافی درباره مهدی موعود (علیه‌السّلام)، نام پدر اوست. آنچه موجب بروز این اختلاف شده، روایاتی است که بر اساس آنها، پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) منجی موعود را هم نام خود، و پدر او را همنام پدر خود اعلام کرده است. «مهم‌ترین مصدری که این حدیث را نقل کرده سنن ابی‌داوود.» «است «لو لم یبق من الدنیا الا یوم...لطول اللَّه ذلک الیوم...حتّی یبعث فیه رجلا منی او من اهل بیتی، یواطئ اسمه اسمی، و اسم ابیه اسم ابی».»
[۲] ر.ک: محمدی ری‌شهری، محمد، دانش‌نامه امام مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه)، ج۲، ص۳۵۸، ح ۴۵۱.
[۳] محمدی ری‌شهری، محمد، دانش‌نامه امام مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه)، ج۲، ص۲۸۶، (نقدی بر گزارشی درباره نام پدر امام مهدی (علیه‌السّلام)).
بنابراین بیشتر عالمان اهل سنّت، مهدی موعود را فردی با نام محمّد بن عبداللَّه می‌دانند. این در حالی است که همه شیعیان اثناعشری بدون هیچ تردیدی معتقدند که مهدی موعود (علیه‌السّلام) فرزند امام حسن بن علی العسکری (علیه‌السّلام) است. «البته برخی از محدثان شیعه نیز همچون شیخ طوسی (الغیبة و الامالی)» «قاضی نعمان مغربی (شرح الاخبار)» «ابن بطریق (العمدة)»
[۷] ابن بطریق حلی اسدی، یحیی بن حسن، العمدة، ص۴۳۳.
[۸] ابن بطریق حلی اسدی، یحیی بن حسن، العمدة، ص۴۳۶.
«سید بن طاووس (الملاحم و الفتن)»
[۱۲] سید بن طاووس، علی بن موسی، الملاحم و الفتن، ص۲۹۷.
[۱۳] سید بن طاووس، علی بن موسی، الملاحم و الفتن، ص۳۱۳.
[۱۴] سید بن طاووس، علی بن موسی، الملاحم و الفتن، ص۳۱۷.
[۱۵] سید بن طاووس، علی بن موسی، الملاحم و الفتن، ص۳۱۸.
[۱۶] سید بن طاووس، علی بن موسی، الملاحم و الفتن، ص۳۲۲.
«محمّد بن حسن قمی (العقد النضید و الدر الفرید فی فضائل امیرالمؤمنین و اهل بیت النبی علیهم السلام)»
[۱۷] قمی، محمّد بن حسن، العقد النضید و الدر الفرید فی فضائل امیرالمؤمنین و اهل بیت النبی (علیهم‌السّلام)، ص۷۷.
«علی بن یونس عاملی (الصراط المستقیم)» «علّامه مجلسی (بحار الانوار)» «روایاتی را که دربردارنده عبارت «اسم ابیه اسم ابی» است نقل کرده‌اند.» «امّا باید توجّه داشت که این اقدام آنها صرفاً از روی امانت‌داری در نقل احادیثی بوده که از طریق اهل سنّت به دستشان می‌رسیده است. در واقع همه آنها احادیث بیشتری را بر خلاف این عبارت نقل کرده و بر اعتقادشان نسبت به این که امام مهدی (علیه‌السّلام) فرزند امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) است تصریح نموده‌اند.»
[۲۴] ر.ک: محمدی ری‌شهری، محمد، دانش‌نامه امام مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه)، ج۲، ص۲۸۶، (بخش دوم/فصل سوم/نقدی بر گزارشی در باره نام پدر امام مهدی (علیه‌السّلام)).


۱.۱.۱ - دلیل ادعای شیعیان

دلیل آنها بر این ادعا احادیث فراوان و متواتری است که از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و اهل بیت (علیهم‌السّلام) درباره امامان دوازده‌گانه و مشخصات دقیق هر یک از آنان، از امام علی (علیه‌السّلام) تا محمّد بن الحسن العسکری (علیه‌السّلام)، نقل شده است.
[۲۵] ر.ک: محمدی ری‌شهری، محمد، دانش‌نامه امام مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه)، ج۲، ص۱۱۷، (بخش دوم/ فصل یکم: تبار امام مهدی (علیه‌السّلام)).


۱.۲ - از نسل امام حسن یا امام حسین

از نسل امام حسن (علیه‌السّلام) یا امام حسین (علیه‌السّلام)
[۲۶] ر.ک: محمدی ری‌شهری، محمد، دانش‌نامه امام مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه)، ج۲، ص۱۶۶، (بخش دوم/ فصل یکم: انتساب امام مهدی (علیه‌السّلام) از نسل امام حسین بن علی (علیه‌السّلام)).

همان‌گونه که اشاره شد، در این‌که امام مهدی (علیه‌السّلام) از نسل امام علی و حضرت فاطمه زهرا (علیهما‌السّلام) است تردید و اختلافی وجود ندارد؛ امّا این‌که این نسب از طریق امام حسن مجتبی (علیه‌السّلام) به آن حضرت می‌رسد یا وی در سلسله فرزندان امام حسین (علیه‌السّلام) قرار می‌گیرد، به موضوعی اختلافی میان شیعه و گروهی از اهل سنّت تبدیل شده است.

۱.۲.۱ - عامل بروز اختلاف

مهم‌ترین عامل بروز این اختلاف، حدیثی است که به صورت منقطع در سنن ابی‌داوود نقل شده و بر اساس آن، امام علی (علیه‌السّلام) فرموده است: مهدی موعود (علیه‌السّلام) از نسل فرزندم حسن (علیه‌السّلام) خواهد بود. «متن این حدیث که از ابواسحاق نقل شده چنین است: «قال علی رضی‌اللَّه‌عنه: و نظر الی ابنه الحسن فقال: ان ابنی هذا سید کما سماه النبی (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و سیخرج من صلبه رجل یسمی باسم نبیکم یشبهه فی الخلق و لایشبهه فی الخلق.» «ثم ذکر قصة یملا الارض عدلا»»

۱.۲.۲ - ردیه بر دلیل اختلاف

البته ابوداوود در نقل این حدیث تنهاست و هیچ یک از مصادر دست اول و مهم اهل سنّت در نقل چنین روایتی با او همراهی نکرده‌اند.
در مقابل، نویسندگان مصادر حدیثی شیعی، احادیث فراوان و متواتری را در مجموعه‌های حدیثی خود نقل کرده‌اند که با صراحت و وضوح گویای آن‌اند که مهدی موعود (علیه‌السّلام) از نسل امام حسین (علیه‌السّلام) است. حتّی همان حدیثی که در سنن ابوداوود نقل شد نیز عیناً در منابع شیعی درباره امام حسین (علیه‌السّلام) آمده است. «شیخ طوسی و نعمانی هر یک در کتاب الغیبة خود با سند متصل چنین نقل می‌کنند: «نظر امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) الی ابنه الحسین (علیه‌السّلام) فقال: ان هذا ابنی سید کما سماه رسول اللَّه سیدا و سیخرج اللَّه تعالی من صلبه رجلا باسم نبیکم فیشبهه فی الخلق و الخلق.» «یخرج علی حین غفلة من الناس...»» از اهل سنت نیز قندوزی حنفی این حدیث را با لفظ «الحسین» نقل کرده است.

۱.۳ - ولادت و مدّت عمر ایشان

با توجّه به آنچه گذشت مشخص شد که پیروان اهل بیت (علیهم‌السّلام) بر اساس دلایل متعدّد و روایات متواتری که در اختیار دارند معتقدند مهدی موعود (علیه‌السّلام) کسی جز فرزند امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) نیست و طبعا در میانه قرن سوم هجری متولد شده است. این بدین معناست که او اکنون دارای عمری طولانی و غیر متعارف است. البته با عنایت به نفوذ مشیت الهی و نیز نمونه‌های دیگری از افراد مُعمّر که بر اساس دلایل قطعی قرآنی و تاریخی، عمری طولانی و غیر متعارف داشته‌اند، پذیرش این باور دینی چندان دشوار نخواهد بود؛ امّا دیدگاه مشهور در میان اهل سنّت خلاف این است و چنین باوری را فاقد دلیل و غیر قابل قبول به حساب می‌آورد.

۱.۳.۱ - ادعای پیروان مکتب اهل بیت

پیروان مکتب اهل بیت (علیهم‌السّلام) دلایل و مستندات فراوانی برای اثبات ادعای خود ارائه می‌کنند. گذشته از دلایل متواتر و مسلمی چون احادیث دوازده خلیفه «حدیثی که بر طبق آن پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) از دوازده جانشین برای خویش خبرداده، در مهم‌ترین مصادر حدیثی اهل سنّت به صورت مکرر نقل شده است. برای مثال:»
[۳۲] ر.ک: بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح البخاری، ج۶، ص۲۶۴۰.
[۳۶] محمدی ری‌شهری، محمد، دانش‌نامه امام مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه)، ج۱، ص۳۳۳، (فصل سوم: احادیث شمار امامان (علیهم‌السّلام)).
و حدیث ثقلین «بنا بر مهم‌ترین منابع حدیثی اهل سنّت، پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) کتاب خدا و عترت خود را به منزله دو سند جاودانه برای هدایت امت اسلام معرّفی کرده است. برای نمونه سنن الترمذی»
[۴۰] محمدی ری‌شهری، محمد، دانش‌نامه امام مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه)، ج۱، ص۲۶۳، (فصل دوم/ حدیث ثقلین به روایت اهل سنّت).
که بدون اعتقاد به ولادت و حیات امام مهدی (علیه‌السّلام) پیام اصلی خود، یعنی استمرار امامت دوازده جانشین پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) تا روز قیامت را از دست خواهند داد، مستندات فراوانی وجود دارد که امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) و دیگر افرادی که موفق به دیدار آن حضرت شده‌اند، به تولد چنین فرزندی شهادت داده‌اند.
[۴۳] ر.ک: محمدی ری‌شهری، محمد، دانش‌نامه امام مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه)، ج۵، ص۹.


۱.۳.۲ - منکران ولادت امام مهدی

در مقابل، منکران تولد مهدی موعود (علیه‌السّلام) بیش از آن که در پی استدلال بر این ادعای خود باشند، به استبعاد و انکار روی آورده‌اند. البته برخی تلاش کرده‌اند اختلافات و نقل‌های متفاوت درباره جزئیاتی چون نام مادر و زمان و نحوه ولادت ایشان را دلایل استبعاد خود جلوه دهند. امّا حقیقت این است که درباره جزئیات بسیاری دیگر از حوادث مسلم تاریخی نیز اختلاف نظر و نقل‌هایی متفاوت وجود دارد و این موضوع نه تنها نمی‌تواند دلیلی بر انکار اصل آن وقایع باشد، بلکه گاهی نشانه‌ای برای اطمینان بیشتر نسبت به اصل ماجراست.

۱.۳.۳ - مویدین ولادت امام مهدی

از سوی دیگر حتی برخی از دانشمندان اهل سنّت نیز تولد امام مهدی (علیه‌السّلام) را تایید کرده‌اند. بنا بر پژوهش‌های برخی از محقّقان، شِبلنجی در نور الابصار، کنجی شافعی در کفایة الطالب،
[۴۵] ر.ک: گنجی شافعی، محمد بن یوسف، کفایة الطالب، (البیان فی اخبار صاحب الزمان)، ص۵۲۱.
شبراوی شافعی در الاتحاف بحب الاشراف، ابن حجر هیثمی در الصواعق المحرقة،
[۴۶] ابن حجر هیثمی، احمد بن محمد، الصواعق المحرقة، ص۲۰۸.
ابن خلّکان در وفیات الاعیان، محمّد بن طلحه شامی در مطالب السؤول، سبط ابن جوزی در تذکرة الخواص، سویدی در سبائک الذهب، جهضمی در موالید الائمة، ابن صباغ مصری در الفصول المهمة
[۵۰] ابن صباغ مصری مالکی، علی بن محمد، الفصول المهمة، ص۲۸۱.
و عبدالوهاب شعرانی در الیواقیت و الجواهر
[۵۱] شعرانی، عبدالوهاب بن احمد، الیواقیت و الجواهر، ج۲، ص۵۶۲.
و موصلی در النعیم المقیم، از جمله عالمان اهل سنّت‌اند که به تولد فرزندی با نام محمّد و با لقب مهدی برای امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) تصریح کرده‌اند. حتّی محیی‌الدین ابن عربی را نیز باید جزو قائلان به ولادت امام مهدی (علیه‌السّلام) به شمار آورد؛ چرا که بر اساس عبارتی از کتاب الفتوحات المکیة که افرادی همانند شَعرانی در الیواقیت و الجواهر
[۵۲] شعرانی، عبدالوهاب بن احمد، الیواقیت و الجواهر، ج۲، ص۵۶۲.
و محمّد الصبان در اسعاف الراغبین
[۵۳] صبان، محمد بن علی، اسعاف الراغبین، (چاپ شده در حاشیه نور الابصار)، ص۱۴۱.
و حمزاوی در مشارق الانوار
[۵۴] حمزاوی، حسن بن عدوی، مشارق الانوار فی فوز اهل الاعتبار، ص۱۱۲.
عیناً از او نقل کرده‌اند، وی علاوه بر تصریح به حتمی بودن قیام مهدی (علیه‌السّلام) و این که وی از نسل امام حسین (علیه‌السّلام) است، «در الفتوحات المکیة» آمده است: «اعلم ایدنا اللَّه ان للَّه خلیفة یخرج و قد امتلات الارض جورا و ظلما فیملؤها قسطا و عدلا لو لم یبق من الدنیا الا یوم واحد طول اللَّه ذلک الیوم حتّی یلی هذا الخلیفة من عترة رسول اللَّه (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) من ولد فاطمة یواطئ اسمه اسم رسول اللَّه (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) جده الحسین بن علی بن ابی طالب...» همچنین
[۵۶] ر.ک: محمدی ری‌شهری، محمد، دانش‌نامه امام مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه)، ج۱، ص۶۶.
بر این نکته نیز تاکید کرده که این موعود، فرزند حسن عسکری (علیه‌السّلام) است.
امّا متاسفانه عبارت مربوط به نام پدر آن حضرت در برخی چاپ‌های فعلی این کتاب وجود ندارد. با این حال نقل‌هایی که به آنها اشاره شد و گواهی برخی از بزرگانی که نسخه‌های قدیمی الفتوحات المکیة را مشاهده کرده‌اند و نیز نسخه‌های خطّی و عکسی موجود از این کتاب در ایران نشان می‌دهد که عبارت یادشده، در این کتاب وجود دارد، اگر چه در برخی چاپ‌ها برخی که در پی پوشاندن حق بوده‌اند آن را حذف کرده‌اند.
[۵۷] مهدی (علیه‌السّلام) از نگاه اهل سنّت، مجله رواق‌اندیشه: ش ۱۸.
ابن عربی در آثار دیگری نیز به زنده بودن‌ امام مهدی (علیه‌السّلام) تصریح کرده «یکی از این آثار، رساله‌ای است با نام «الوعاء المختوم علی السّر المکتوم» که وی آن را در شئون ختم ولایت مطلقه محمّدیه مهدی موعود و نحوه ظهور آن حضرت تالیف کرده است (در این‌باره ر.ک: تفسیر فاتحة الکتاب، مقدمه جلال‌الدین آشتیانی) در کتاب دیگرش عنقاء مغرب و شقّ الجیب نیز به مهدی و مرتبه معنوی وی و مدایحی سروده شده در وصف وی و برخی اخبار ظهورش اختصاص دارند.» و حتّی حکایتی از ملاقات خود با ایشان بیان کرده است.
[۵۸] ر.ک: حسن‌زاده آملی، حسن، هزار و یک کلمه، ج۱، ص۸۸.
[۵۹] ر.ک: حسن‌زاده آملی، حسن، شرح فص حکمة عصمتیة فی کلمة فاطمیة، ص۱۰۳.
[۶۰] ر.ک: محمدی ری‌شهری، محمد، دانش‌نامه امام مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه)، ج۱، ص۶۷.
«آمده است: «و للولایة المحمدیة المخصوصة بهذا الشرع المنزل علی محمّد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) ختم خاص هو فی الرتبة دون عیسی (علیه‌السّلام) لکونه رسولا و قد ولد فی زماننا و رایته ایضا و اجتمعت به و رایت العلامة الختمیة التی فیه فلا ولی بعده الا و هو راجع الیه کما انه لا نبی بعد محمّد (صلی‌اللَّه‌علیه‌وآله‌وسلم) الا و هو راجع الیه کعیسی اذا نزل»»
[۶۲] محمدی ری‌شهری، محمد، دانش‌نامه امام مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه)، ج۱۰، سال انتشار: ۱۳۹۳، ص۷۶-۹۳.



۱. ابوداوود، سلیمان بن اشعث، سنن ابی‌داوود، ج۴، ص۱۰۶.    
۲. ر.ک: محمدی ری‌شهری، محمد، دانش‌نامه امام مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه)، ج۲، ص۳۵۸، ح ۴۵۱.
۳. محمدی ری‌شهری، محمد، دانش‌نامه امام مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه)، ج۲، ص۲۸۶، (نقدی بر گزارشی درباره نام پدر امام مهدی (علیه‌السّلام)).
۴. طوسی، محمد بن حسن، الغیبة، ص۱۸۱.    
۵. طوسی، محمد بن حسن، الامالی، ص۳۵۲.    
۶. تمیمی مغربی، نعمان بن محمد، شرح الاخبار، ج۳، ص۳۸۶.    
۷. ابن بطریق حلی اسدی، یحیی بن حسن، العمدة، ص۴۳۳.
۸. ابن بطریق حلی اسدی، یحیی بن حسن، العمدة، ص۴۳۶.
۹. سید بن طاووس، علی بن موسی، الملاحم و الفتن، ص۱۶۲.    
۱۰. سید بن طاووس، علی بن موسی، الملاحم و الفتن، ص۱۶۳.    
۱۱. سید بن طاووس، علی بن موسی، الملاحم و الفتن، ص۱۷۸.    
۱۲. سید بن طاووس، علی بن موسی، الملاحم و الفتن، ص۲۹۷.
۱۳. سید بن طاووس، علی بن موسی، الملاحم و الفتن، ص۳۱۳.
۱۴. سید بن طاووس، علی بن موسی، الملاحم و الفتن، ص۳۱۷.
۱۵. سید بن طاووس، علی بن موسی، الملاحم و الفتن، ص۳۱۸.
۱۶. سید بن طاووس، علی بن موسی، الملاحم و الفتن، ص۳۲۲.
۱۷. قمی، محمّد بن حسن، العقد النضید و الدر الفرید فی فضائل امیرالمؤمنین و اهل بیت النبی (علیهم‌السّلام)، ص۷۷.
۱۸. عاملی، علی بن یونس، الصراط المستقیم، ج۲، ص۲۲۲.    
۱۹. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۵۱، ص۷۵.    
۲۰. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۵۱، ص۸۲.    
۲۱. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۵۱، ص۸۴.    
۲۲. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۵۱، ص۸۶.    
۲۳. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۵۱، ص۱۰۲.    
۲۴. ر.ک: محمدی ری‌شهری، محمد، دانش‌نامه امام مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه)، ج۲، ص۲۸۶، (بخش دوم/فصل سوم/نقدی بر گزارشی در باره نام پدر امام مهدی (علیه‌السّلام)).
۲۵. ر.ک: محمدی ری‌شهری، محمد، دانش‌نامه امام مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه)، ج۲، ص۱۱۷، (بخش دوم/ فصل یکم: تبار امام مهدی (علیه‌السّلام)).
۲۶. ر.ک: محمدی ری‌شهری، محمد، دانش‌نامه امام مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه)، ج۲، ص۱۶۶، (بخش دوم/ فصل یکم: انتساب امام مهدی (علیه‌السّلام) از نسل امام حسین بن علی (علیه‌السّلام)).
۲۷. ابوداوود، سلیمان بن اشعث، سنن ابی‌داوود، ج۴، ص۱۰۸، ح ۴۲۹۰.    
۲۸. ر.ک:صافی گلپایگانی، لطف‌الله، منتخب الاثر، ص۲۵۴.    
۲۹. طوسی، محمد بن حسن، الغیبة، ص۱۹۰، ح ۱۵۲.    
۳۰. نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة، ص۲۱۴، ح ۲.    
۳۱. قندوزی حنفی، سلیمان بن ابراهیم، ینابیع المودة، ج۳، ص۲۵۹.    
۳۲. ر.ک: بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح البخاری، ج۶، ص۲۶۴۰.
۳۳. نیشابوری، مسلم بن حجاج، صحیح مسلم، ج۳، ص۱۴۵۲، ح ۵ – ۱۰.    
۳۴. ابوداوود، سلیمان بن اشعث، سنن ابی‌داوود، ج۴، ص۱۰۶، ح ۴۲۷۹.    
۳۵. ابوداوود، سلیمان بن اشعث، سنن ابی‌داوود، ج۴، ص۱۰۶، ح ۴۲۸۰    
۳۶. محمدی ری‌شهری، محمد، دانش‌نامه امام مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه)، ج۱، ص۳۳۳، (فصل سوم: احادیث شمار امامان (علیهم‌السّلام)).
۳۷. ر.ک:ترمذی، محمد بن عیسی، سنن الترمذی، ج۵، ص۶۶۲، (مناقب اهل البیت النبی (علیهم‌السلام).    
۳۸. نیشابوری، مسلم بن حجاج، صحیح مسلم، ج۴، ص۱۸۷۴، ح ۳۷.    
۳۹. ابن حنبل شیبانی، احمد، مسند احمد، ج۱۷، ص۲۱۱، ح ۱۱۱۳۱.    
۴۰. محمدی ری‌شهری، محمد، دانش‌نامه امام مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه)، ج۱، ص۲۶۳، (فصل دوم/ حدیث ثقلین به روایت اهل سنّت).
۴۱. ر.ک:صافی گلپایگانی، لطف‌الله، منتخب الاثر، ص۳۹۷.    
۴۲. صافی گلپایگانی، لطف‌الله، منتخب الاثر، ص۴۴۲.    
۴۳. ر.ک: محمدی ری‌شهری، محمد، دانش‌نامه امام مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه)، ج۵، ص۹.
۴۴. ر.ک:شبلنجی شافعی، مومن بن حسن، نورالابصار، ص۳۴۲.    
۴۵. ر.ک: گنجی شافعی، محمد بن یوسف، کفایة الطالب، (البیان فی اخبار صاحب الزمان)، ص۵۲۱.
۴۶. ابن حجر هیثمی، احمد بن محمد، الصواعق المحرقة، ص۲۰۸.
۴۷. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۱۷۶.    
۴۸. شافعی قرشی عدوی، محمد بن طلحه، مطالب السؤول، ص۳۱۲.    
۴۹. ابن جوزی، یوسف، تذکرة الخواص، ص۳۶۳.    
۵۰. ابن صباغ مصری مالکی، علی بن محمد، الفصول المهمة، ص۲۸۱.
۵۱. شعرانی، عبدالوهاب بن احمد، الیواقیت و الجواهر، ج۲، ص۵۶۲.
۵۲. شعرانی، عبدالوهاب بن احمد، الیواقیت و الجواهر، ج۲، ص۵۶۲.
۵۳. صبان، محمد بن علی، اسعاف الراغبین، (چاپ شده در حاشیه نور الابصار)، ص۱۴۱.
۵۴. حمزاوی، حسن بن عدوی، مشارق الانوار فی فوز اهل الاعتبار، ص۱۱۲.
۵۵. ابن عربی، محمد بن علی، الفتوحات المکیة، ج۳، ص۳۲۷، باب ۳۶۶.    
۵۶. ر.ک: محمدی ری‌شهری، محمد، دانش‌نامه امام مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه)، ج۱، ص۶۶.
۵۷. مهدی (علیه‌السّلام) از نگاه اهل سنّت، مجله رواق‌اندیشه: ش ۱۸.
۵۸. ر.ک: حسن‌زاده آملی، حسن، هزار و یک کلمه، ج۱، ص۸۸.
۵۹. ر.ک: حسن‌زاده آملی، حسن، شرح فص حکمة عصمتیة فی کلمة فاطمیة، ص۱۰۳.
۶۰. ر.ک: محمدی ری‌شهری، محمد، دانش‌نامه امام مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه)، ج۱، ص۶۷.
۶۱. ابن عربی، محمد بن علی، الفتوحات المکیة، ج۱، ص۱۸۵، باب ۲۴.    
۶۲. محمدی ری‌شهری، محمد، دانش‌نامه امام مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه)، ج۱۰، سال انتشار: ۱۳۹۳، ص۷۶-۹۳.



حدیث‌نت، برگرفته از مقاله «اختلافات مسلمانان در مورد مهدویت» تاریخ بازیابی ۱۳۹۷/۱۲/۰۷.    






جعبه ابزار