أهیا شراهیا
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: أهیا شراهیا، یا حی یا
قیوم، ازلی و دائمی،
اسم اعظم.
پرسش: در برخی از دعاها این عبارت عبری آمده است: «أهیاً شرأهیاً». معنای آن چیست؟ آیا اشاره به همان تعبیر «إنّنی أنا الله» در آیه ۱۴
سوره طه می‌باشد؟
پاسخ:
برخی مفسران در
تفسیر آیه «قَالَ الَّذِی عِندَهُ عِلْمٌ مِّنَ الْکِتَابِ أَنَا ءَاتِیکَ بِهِ قَبْلَ أَن یَرْتَدَّ إِلَیْکَ طَرْفُک»؛ «کسی که دانشی از
کتاب (آسمانی) داشت گفت: «پیش از آنکه چشم بر هم زنی، آن را نزد تو خواهم آورد»،
می‌گویند: «آصف بن برخیا به سبب اسم اعظم الاهی که «یا
حی یا قیوم» بوده و به
زبان عبرانی «
أهیا شراهیا»
می‌شود، توانست در یک چشم بر هم زدن تخت بلقیس را نزد
حضرت سلیمان ـ علیه‌السلام ـ بیاورد».
از سوی دیگر، عبارتِ «أهیا شراهیا» در برخی از
دعا ها،
نیز وارد شده است که برخی مترجمان، آن را «ازلی و دائمی» معنا کرده‌اند.
ممکن است بتوان با اندکی تأمل و تکلف، ازلی و دائمی را به معنای «حی و قیوم» برگرداند؛ ولی در حرز
امام باقر علیه‌السلام،
پیش از این عبارت، لفظ یا حی یا قیوم آمده است.
بنابراین با توجه به ماقبل آن، که لفظ یا حی یا قیوم ذکر شده، شاید بتوان نتیجه گرفت معنای این کلمه با معنای یا حی یا قیوم متفاوت است و معنایش همان «ازلی و دائمی» باشد. البته محتمل است که امام، یک معنا را با دو
زبان بیان کرده باشد.
در هر صورت این کلمه از
اسما ی خداوند متعال به زبان عبری است. چه به معنای «یا حی یا قیوم» باشد یا به معنای «ازلی و دائمی» باشد.
پایگاه اسلام کوئست.
