آیه ۲ سوره حشر

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

کلیدواژه: سوره حشر، تفسیر آیه ۲ سوره حشر، بنی نضیر، یهود
پرسش: شأن نزول آیه دوم سوره حشر «و قذف فی قلوبهم الرعب» چیست؟
پاسخ : مفسران جملگی بر آنند که آیه مورد سؤال، در مورد قبیله بنی نضیر از یهود است. آن گاه که پیامبر اسلام (صلی الله علیه و اله) به مدینه هجرت نمودند به حضور آن حضرت رسیدند و با حضرت پیمان بستند که پیامبر و مسلمانان به آن‌ها کاری نداشته باشند، مشروط بر این که آن‌ها هم با مشرکان و سایر کفار هم دست نشوند.

---

هنگامی که مسلمانان در جنگ بدر پیروز شدند، یهود می‌گفتند این همان رسولی است که اوصاف او در تورات، یادآوری شده است و به ما خبر داده‌اند. ولی چون جنگ احد پیش آمد و مسلمانان شکست خوردند، این‌ها جرات پیدا کردند و رئیس قبیله بنی نضیر کعب ابن اشرف با چهل تن سواره به سوی مکه رفته با ابوسفیان و مشرکان قریش ملاقات کردند، او را تحریک نمودند که به جنگ رسول خدا و مسلمانان قیام نماید و آنان با او همراهی خواهند نمود و در اطراف کعبه با یکدیگر عهد و پیمان بستند بر جنگ با پیامبر(صلی الله علیه و اله).
از طرفی پیامبر اسلام(صلی الله علیه و اله) با چند تن به سوی قبیله بنی نضیر رفته که درباره دیه دو نفر از مسلمانان که به دست افراد قبیله بنی نضیر به قتل خطایی کشته شده بودند گفت‌و‌گو نماید و از آنان مطالبه وجه دیه نماید، آنان قصد کردند که از بام قصر خود سنگی را بر سر رسول خدا بیافکنند، اما برخی از یهودیان گفتند که پروردگار، بدون فاصله به او خبر می‌دهد و سبب نقض عهد و پیمانی خواهد شد که با او بسته‌ایم، ولی دیگران به سخن این گروه توجه نکردند و شخصی به نام عمرو بن حجاش را به پشت بام فرستادند که بر سر پیغمبر سنگ بیاندازد.جبرئیل جریان امر را به حضرت رسول اعلام نموده، حضرت بی درنگ برخاسته مکان را ترک نموده و به مدینه بازگشت و محمد بن مسلمه را به سوی قبیله بنی نضیر اعزام فرمود که به آنان اعلام نماید در اثر تصمیمی که اتخاذ نموده‌اند سبب شکستن عهد و پیمان گشته و باید بی درنگ از قریه زاهره از نواحی مدینه خارج شوند. آنان قبول نکردند و در مقابل مسلمانان و حرف پیامبر(صلی الله علیه و اله) مقاومت نمودند و درهای قلعه‌های خود را بستند؛ بدین جهت پیامبر(صلی الله علیه و اله) مسلمانان را بسیج نموده و به سوی قلعه‌های محکم آنان یورش بردند، آنچنان بر قلوب تیره یهود ترس و رعب عارض شد که فکر و اندیشه دفاعی خود را از دست دادند و در مقابل خواسته پیامبر تسلیم شدند و پیامبر نیز از جنگ با آنان و کشتن آنان صرف نظر کردند. آنان گفتند ما از مدینه به کجا برویم؟ پیامبر فرمود به سوی شام بروید آن‌ها رفتند جز گروه اندکی که برخی از نقاط قصر و قلعه را خراب کردند و فرار نموده به یهود خیبر پیوستند.

---