• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

آثار روزه با اصلاح غذا

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: روزه، اسلام.

پرسش: چگونه می‌توان با اصلاح غذا، آثار روزه را تقویت کرد؟



دقت در خوردن و نوشیدن به هنگام افطار و سحر، از مسائل اصلی روزه‌داری است. از این‌رو، در نظر اسلام، حلال یا حرام بودن خوردنی‌ها و نوشیدنی‌ها،‌ اندازه و نوع آنها و هم‌چنین انگیزۀ روزه‌داران از خوردن و آشامیدن، در میزان بهره‌وری از روزه نقشی اساسی دارند.
نخستین شرط بهره‌وری از روزه، آن است که نیروی تأمین کننده و پشتوانۀ انسان برای روزه‌گرفتن، حلال باشد. غذای حرام، نه تنها در بهره‌مندی انسان از آثار و برکات روزه، نقش تخریبی دارد، بلکه آفتی است که همۀ عبادت‌ها را تهدید می‌کند.


انگیزه‌ای که روزه‌دار در خوردن و آشامیدن در وقت افطار و سحر دارد، تأثیر مهمّی در بهره‌وری کامل از برکات روزه دارد. میان روزه‌داری که سحری و افطار را تنها برای رفع گرسنگی و تشنگی می‌خورد، با کسی که آنها را به قصد قربت و کسب رضای الهی می‌خورد، فرق بسیار است. نورانیّت غذای افطار و سحری که روزه‌دار با قصد قربت آن را می‌خورد، هرگز با روزه‌ای که روزه‌دار با انگیزۀ حیوانی و خواستۀ نفس غذا می‌خورد و نیرو می‌گیرد، برابر نیست.
روشن است که انگیزۀ خدایی در این کار که روزه‌دار می‌گوید: «به قصد تقرّب به خدا، غذا می‌خورم» نیازمند مقدّماتی است که با این عمل، هماهنگ باشد، که از جملۀ آنها، تناسب نوع و مقدار غذا با نیاز بدن است.
در نتیجه می‌توان گفت: پایبندی و رعایت برخی نکات موجب می‌شود تا روزه‌دار، از مواهب و دستاوردهای ضیافت الهی، بیشتر بهره‌مند گردد:
یک. حلال بودن آنچه خورده و آشامیده می‌شود و پرهیز از غذاهای حرام و شبهه‌ناک.
دو. تناسب نوع و مقدار غذاها و نوشیدنی‌ها با نیاز بدن و پرهیز روزه‌دار از غذاهای رنگارنگ و افزون از حدّ نیاز.
سه. خوردن و آشامیدن به قصد قربت و با انگیزۀ کسب رضای الهی و اطاعت از فرمان او.


۱. ر.ک:محمدی ری‌شهری، محمد، ماه خدا، ص۱۹۵ - ۱۹۹.    



حدیث‌نت، برگرفته از مقاله «آثار روزه با اصلاح غذا» تاریخ بازیابی۱۳۹۷/۷/۱۵.    


رده‌های این صفحه : آداب روزه‌داری | مباحث اخلاقی




جعبه ابزار