• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مکارم‌ اخلاق‌

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: مکارم اخلاق.

پرسش: منظور پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) از مکارم اخلاق در این حدیث نبوی که پیامبر می‌فرمایند: «بعثت لاتُمم مکارم الاخلاق» چیست؟ آیا این ۲۳ سال فقط در همین مسیر بوده است؟

پاسخ: پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به عنوان یک انسان نمونه و تمام‌عیار از جهت ارتباط اخلاقی ـ چه در محیط خانواده و چه در محیط اجتماع ـ زبان‌زد عام و خاص است؛ اما پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) با داشتن چنین اخلاق کریمانه‌ای هدف و برنامه‌ای را داشته است و علت بعثت را در تکمیل مکارم اخلاق ابراز می‌کنند.



آنچه که در زندگی انسان بسیار اهمیت دارد، داشتن اخلاق کریمانه است؛ زیرا ارتباطات درونی و بیرونی چه در خانواده و جامعه منوط به برقرار کردن یک رابطه حسنه در سایه داشتن خلق و خوی پسندیده می‌باشد. روی این اصل پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به عنوان یک انسان نمونه و تمام‌عیار از جهت ارتباط اخلاقی چه در محیط خانواده و چه در محیط اجتماع زبان‌زد عام و خاص است؛ اما پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) با داشتن چنین اخلاق کریمانه‌ای هدف و برنامه‌ای را داشته است و علت بعثت را در تکمیل مکارم اخلاق ابراز می‌کنند.

۱.۱ - سخن خداوند متعال

خداوند متعال در آیة ۲ از سوره مبارکه جمعه علت بعثت را این‌طور بیان می‌کنند:

«هُوَ الذی بعث فی الاُمیّن رَسوُلاً مِنهُمْ یَتلوُا عَلَیْهمِ ءایتهِ وَ یُزَکّیهِمْ وَ یُعَلمُهم الکتب و الحکمة و ان کانوُا مِنْ قبلُ لَفی ضَلالِ مُبین»؛ او پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) برانگیخت از میان شما که برایتان آیات خدا تلاوت کند و تهذیب و تزکیه نفس و تعلیم کتاب و حکمت را به شما بیاموزد، قبل از این در ضلالت و گمراهی آشکار به سر می‌بردید.

خداوند در این آیه علت بعثت را در سه امر خلاصه می‌کند:
أ. تلاوت آیات که جنبه مقدماتی دارد.
ب. تهذیب و تزکیه نفوس.
ج. تعلیم کتاب و حکمت.


قدر مسلم است که تهذیب و تزکیة نفوس شالوده حرکت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در زندگی خویش است تا الگویی برای انسان‌ها باشد یکی از موارد داشتن اخلاق کریمانهِ تهذیب نفس است، شکی نیست که انسان برای سازندگی و اصلاح نفس، جهت رسیدن به سعادت حقیقی باید چیزهایی را از حیث فعل و ترک مراعات کند، باید آمر نفس خویش باشد نه مأمور؛ اگر انسان همه علوم و فنون را فرا گیرد، اما حاکم درونش نباشد، به سعادت واقعی نخواهد رسید. همة ترقیات و پیشرفت علمی و صنعتی، موقعی به ثمر می‌رسد و منتج خواهد بود که توأم با ایمان و اصلاح درونی آن عالم یا هنرمند باشد. طبیبی که طبق خواسته دل کار می‌کند، صنعتگری که تحت تأثیر نفس صنعت خود را عرضه می‌کند، خلاصه‌ آحاد مردم اگر به سبب آسیب‌پذیری دل از مکارم اخلاق و تهذیب نفس فاصله گیرند، نفس اماره بر آنها مسلط گردد؛ در نتیجه چنین جامعه‌ای از سعادت حقیقی باز می‌ماند؛ لذا خداوند متعال تهذیب نفس بشر را در حرکت نمادین پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) قرار داده تا این رفتار برای ما انسان‌ها سرمشق باشد؛ حرکتی که بازتاب آن در جامعه تبدیل به یک کار خوب و پسندیده و یا اخلاق کریمانه بشود.


تعلیم کتاب و حکمت یکی دیگر از مواردی است که فلسفه بعثت از مکارم اخلاق روی آن دور می‌زند.حکمت به اینکه هدف و غایت بشر از خلقش به چه منظوری بوده است؟ حکمت متعالیه خداوند این است که توسط پیامبر انسان‌ها به کمال حقیقی که همان قرب الهی است، نائل آیند؛ لذا مکارم اخلاق پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بر این باور است که تمام نیازهای بشری چه در زمان خودش و چه در اعصار بعد از خودش به فعلیت برساند.


او نه برای هدایت یک قبیله یا یک ملت فرستاده شده بود، بلکه مأموریت جهانی داشت: «لِیکوُنَ لِلْعالَمینَ». می‌بایست بشریت را از ظلمات و شهوت و جهالت، پرستش به بت‌های جان‌دار و بی‌جان و استبداد و تحکیم فرمان‌روایان و تقلید بی‌چون‌و‌چرا از کاهنان و بزرگان و تعصبات نژادی و طبقاتی و فقر مادی و معنوی نجات بخشد و از این همه زنجیرهایی که برگردن ناتوانش فشار آورده و جسم و جانش را فرسوده بود، آزاد کند. هم‌چنین مقیاس‌های ساختگی و دروغین که قرن‌ها وسیلة سنجش عادات و اخلاق شناخته شده و زشتی‌ها را در نظر مردم زیبا می‌نمود و باطل را در لباس حق جلوه می‌داد، به هم بزند و مقیاس واقعی نیک و بد را به جریان‌ اندازد.
[۳] موسوی زنجانی، سیدابولفضل، گوشه‌ای از اخلاق محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، ص۴۴، به اهتمام سیدحسین جعفری، قم، انتشارات آل عبا (علیه‌السلام)، ۱۳۸۰ ش.
لذا می‌دانیم که تحقق این عمل یک شب یا یک سال به بار نخواهد نشست؛ بلکه سالیان سال یا در طول همین ۲۳ سال بعثت به تدریج جریان مسیر را عوض کند و جامعه‌ای که مبتنی بر اخلاق کریمانه باشد، پی‌ریزی شود.

۴.۱ - روایتی از امام علی

مولا امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) در نهج‌البلاغه علت بعثت را چنین می‌فرماید:

«فَانظُرُوا اِلی مواقعِ نعم اللهِِ عَلَیهِم‌ حَینَ بَعَثَ اِلَیهِمُ رَسوُلاً؛ فَعَقَد بملته طاعتهُمْ، و جَمعَ عَلی دَعْوَتِهِ اُلْفَتَهُمْ،...»؛ حال به نعمت‌های بزرگ الهی که به هنگام بعثت پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بر آن‌ها فرو ریخت، بنگرید که چگونه اطاعت آنان را با دین خود پیوند داد و با دعوتش آنها را به وحدت رساند؟ چگونه نعمت‌های الهی با بهای کرامت خود را بر آنان گستراند و جویبارهای آسایش و رفاه برایشان روان ساخت! و تمام برکات آیین حق آنان را برگرفت. اگر در حدیث فوق دقت کنیم، این حرکت باید در طول این ۲۳ سال باید صورت گیرد و با اخلاق نیکویش، جامعه‌ای اسلامی و انسان‌ساز درست کند.


۱. مکارم الاخلاق، رضی‌الدین حسن بن فضل طبرسی، قم، شریف رضی، چهارم، ۱۴۱۲ه‌ ق.
۲. وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، قم، آل البیت، ۱۴۰۹ه‌ ق، ج۱۵، ص۱۹۹، باب تخلف به مکارم اخلاق.


۱. جمعه/سوره۶۲، آیه۲.    
۲. فرقان/سوره۲۵، آیه۱.    
۳. موسوی زنجانی، سیدابولفضل، گوشه‌ای از اخلاق محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، ص۴۴، به اهتمام سیدحسین جعفری، قم، انتشارات آل عبا (علیه‌السلام)، ۱۳۸۰ ش.
۴. امام علی (علیه‌السلام)، نهج‌البلاغه، خطبه ۱۹۲، ص۱۹۳، ترجمه محمد دشتی، قم، انتشارات دفتر نشر مصطفی، ۱۳۷۹ ش.    



سایت ‌اندیشه قم، برگرفته از مقاله «مکارم اخلاق»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۰۸/۰۶.    



جعبه ابزار