محمدکاظم خراسانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: سید محمدکاظم خراسانی، آخوند خراسانی، کفایة الاصول، عصر
مشروطیت،
نهضت مشروطه.
پرسش: محمدکاظم خراسانی معروف به «آخوند خراسانی» کیست؟
پاسخ: آخوند محمدکاظم خراسانی، فقیه اصولی و مرجع تقلید
شیعه و از رهبران سیاسی عصر مشروطیت بود.ایشان، در
حوزههای علمیه شیعه با یکی از کتابهای اصولیاش، یعنی «کفایة الاصول» شناخته شده است.
آخوند محمدکاظم خراسانی (۱۲۵۵ - ۱۳۲۹ق)
فقیه اصولی و
مرجع تقلید شیعه و از رهبران سیاسی عصر مشروطیت بود. وی کوچکترین پسر
ملاحسین واعظ هراتی است. ملاحسین هراتی پیش از تولد محمدکاظم، ساکن
مشهد شده بود و محمدکاظم در همانجا زاده شد.
آخوند خراسانی در
حوزههای علمیه شیعه با یکی از کتابهای اصولیاش، یعنی «
کفایة الاصول» شناخته شده است؛ چنانکه در مجامع علمی و نیز خارجی با رهبریاش در
نهضت مشروطه.
از فرزندان معروف آخوند خراسانی، میرزا محمد (۱۲۹۴ - ۱۳۵۷ق)،
میرزا احمد (۱۳۰۰ - ۱۳۹۱ق)
و حاج حسین (۱۳۱۸ – ۱۳۹۶ق)
است.
ایشان پس از مرحوم
میرزای شیرازی و
میرزای رشتی،
مرجعیت عامه پیدا کرد و آوازه شهرت او از مرزهای
عراق فراتر رفت؛ اما همچون دیگر سلف
صالح خود، هیچگاه از این مقام و موقعیت استفاده شخصی نکرد.
در
تاریخ فقه امامیه، بعد از دوران استیلای
اخبارگرایی و ظهور
وحید بهبهانی، عصر اعتدال و تکامل
اجتهاد آغاز میشود و این روند، تا زمان
شیخ انصاری ادامه مییابد، دورهای که تاکنون نیز ادامه دارد.
هرچند آخوند خراسانی نیز تربیتیافته این مدرسه و شاگرد شیخ انصاری است، ولی دقت و ژرفاندیشی بسیار آخوند، ابتکارات اصولی و به کارگیری شیوه جدید در طرح مباحث
اصول، باعث شد ایشان بعد از شیخ انصاری، از بزرگان مدرسه وحید بهبهانی گردد و کتاب «کفایة الاصول» او، با وجود اشکالاتی که بر آن وارد است، تا امروز بالاترین کتاب درسی
علم اصول در حوزههای علمیه شیعه و محور دروس خارج این
علم قرار بگیرد.
آخوند خراسانی در دوران تحصیل از اساتید بزرگ و مشهوری بهرهمند شد که برخی از آنها، عبارتاند از:
۱.
میرزا ابوالحسن جلوه؛
۲.
شیخ مرتضی انصاری؛
۳.
میرزا سید محمدحسن شیرازی؛
۴.
شیخ راضی نجفی.
آخوند خراسانی پس از فوت میرزای شیرازی در سال ۱۳۱۲ق، بزرگترین حوزه درسی را داشت.
برخی شاگردان بزرگ آخوند خراسانی، عبارتاند از:
۱.
میرزا ابوالحسن مشکینی؛
۲.
سید ابوالحسن اصفهانی؛
۳.
سید ابوالقاسم کاشانی؛
۴.
سید جمالالدین گلپایگانی؛
۵.
شیخ محمدجواد بلاغی؛
۶.
حاج آقاحسین بروجردی؛
۸.
شیخ عبدالحسین رشتی؛
۹.
سید عبدالحسین شرفالدین؛
۱۰.
شیخ عبدالکریم یزدی حائری؛
۱۱.
سید عبدالهادی شیرازی؛
۱۲.
شیخ محمدحسین نائینی؛
۱۳.
سید محمود شاهرودی؛
۱۴.
سید محسن امین عاملی؛
۱۵.
آقا ضیاءالدین عراقی؛
۱۶.
شیخ آقا بزرگ تهرانی. (صاحب کتاب
الذریعة الی تصانیف الشیعة).
از آخوند خراسانی آثار و تألیفات بسیاری بر جای مانده است که فهرست برخی از آنها از این قرار است:
مشتمل بر یک دوره کامل
اصول فقه به
زبان عربی و با عباراتی مختصر و موجز و دقیق است. این کتاب از مشهورترین کتابهای اصولی عصر حاضر و پایانبخش دوره سطح در
حوزههای علمیه است. موضوعات آن، محور درس خارج اصول و شامل نظریات اصولی آخوند خراسانی است؛ نظریاتی که حوزههای علمیه
عراق و
ایران و مناطق دیگر را به خود مشغول داشته است.
حاشیه «
درر الفوائد فی الحاشیه علی الرسائل شیخ انصاری»، یکی دیگر از آثار آخوند خراسانی است.
حاشیة الفرائد القدیمة، از حاشیه قبلی مختصرتر است.
حاشیۀ کتاب
المکاسب از بهترین و دقیقترین شروح مکاسب
شیخ انصاری و از مهمترین آثار علمی باقیمانده از آخوند خراسانی میباشد. این
کتاب در عین اختصار مشتمل بر معظم مباحث
بیع و
خیارات است. ابتکارات و نوآوریها و تحقیقات کمیاب،
قدرت استدلال و استحکام ادله و احاطه علمی مؤلف، به اضافه دقت بینظیر و بیان رسا و قلم روان، این حاشیه را از سایر حواشی ممتاز نموده است.
ذخیرة العباد (رساله عملیه)، یکی دیگر از آثار آخوند خراسانی است.
آخوند به جر فعالیتهای علمی و اجتماعی، برخی خدمات فرهنگی نیز داشتهاند؛ مانند ساخت سه مدرسه برای طلبههای علوم دینی که امروزه به نام آخوند و با عنوان مدرسه بزرگ، مدرسه وسطی و مدرسه کوچک شناخته میشوند.
یکی از حوادث بزرگ و سرنوشتساز در
تاریخ ایران و
تشیع، واقعه
مشروطه است. خاستگاه این حرکت، کاستن از ستم دستگاههای جور و محدود ساختن آنها بود. آخوند خراسانی همراه مجتهدان بزرگ همعصر خویش با ارسال نامهها و تلگرامها برای رهبران مذهبی و سیاسی و نشر اعلامیههای روشنگر برای توده مردم،
در رأس رهبران این جنبش قرار گرفت.
با اینکه آخوند خراسانی در حوزه مسائل سیاسی کتاب یا رساله مستقل و مدونی نداشته و آرای سیاسی وی در میان آثار فقهی و اصولی، نامهها، تلگرافها، اعلامیهها و احکام سیاسی او و نیز پاسخهای او به برخی
استفتائات پراکنده است، ولی در اینباره صاحب آرای بدیعی است که در
اندیشه فقیهان امامی پیش از وی سابقه ندارد.
طبق یک نظر، اندیشه سیاسی آخوند در چهارچوب مکتب فقهی ـ سیاسی شیخ انصاری و با تکیه بر لوازم فکری و اجتماعی آن و البته با بسط آن و وجوهی از نوآوری فقهی ـ سیاسی، قابل تحلیل است؛
ولی بنا بر نظری دیگر اساساً او دارای مکتب سیاسی خاص و بیسابقهای بوده که پس از وی نیز در
سیره و سلوک سیاسی شاگردان متعددش که عالمانی طراز اول و برجسته بودند، تداوم یافته است.
آخوند خراسانی بر کتاب «
تنبیه الامّة»
میرزای نائینی که مبانی دینی
مشروطیت را بیان میکرد، تقریظ نوشت.
آخوند خراسانی همراه آیتاللّه
حاجی میرزا حسین حاجی میرزا خلیل به طرفداری از مشروطیت
قیام نمود و پیشوایی
نهضت ملی اسلامی را در عصر مشروطیت عهدهدار گردیدند.
حمایت این بزرگواران از مشروطیت، کمک بزرگی به نهضت مردم ایران در آن زمان نمود. تلگرافهای اعتراضآمیز آخوند خراسانی به دربار
محمدعلیشاه قاجار و
تشویق مردم جهت ایستادگی در برابر
استبداد منجر به سقوط آن پادشاه ستمگر و پناهنده شدن او به دربار
روسیه شد.
گاهی خصلتهای اخلاقی و ویژگیهای فردی و انسانی شخصیتهای علمی و سیاسی، از نگاهها مورد
غفلت واقع میشود و کمتر بدان توجه میشود. میتوان گفت آخوند خراسانی یکی از این شخصیتهاست. جایگاه علمی آخوند و نقش سیاسی و اجتماعی وی، ابعاد اخلاقی او را در سایه قرار داده است. شاگردان، بستگان و شرح حالنویسان در لابهلای گزارشهای خود به نکات پسندیده و ارزشمندی در
زندگی اخلاقی آخوند اشاره کردهاند که میتوان آنها را چنین فهرست کرد:
۱.
زهد و وارستگی از
دنیا؛
۲. مردمداری و تلاش برای رفع
گرفتاری مردم؛
۳. تحمل و مدارا در برابر مخالفان؛
۴.
سخاوت؛
۵.
تواضع و
فروتنی.
برای هر یک از این خصلتها نمونههایی گزارش شده که از ذکر آن صرفنظر میشود.
پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «محمدکاظم خراسانی»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۰۵/۱۴.