• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

دعای کنز العرش

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: دعا، ثواب، کنز العرش، عرش، کنز من کنوز، العرش، گنج العرش.

پرسش: آیا صحیح است که برخی از دعاها به دلیل اهمیت آن، به «کنز من کنوز العرش»؛ (گنجی از گنج‌های خدا) معروف شده‌اند؟

پاسخ: برخی آیات قرآن کریم و نیز برخی دعاها به دلیل اهمیتی که دارند، در روایات از آنها تعبیر «کنز من کنوز العرش؛ گنجی از گنج‌های خداوند» شده است و از‌این‌رو بعد از اطمینان به داشتن سند معتبر و یا درج در کتابی معتبر، می‌توان از هر کدام از آنها با نام «کنز العرش» یاد کرد.



برخی آیات قرآن کریم و نیز برخی دعاها به دلیل اهمیتی که دارند، در روایات از آنها تعبیر «کنز من کنوز العرش؛ گنجی از گنج‌های خداوند» شده است و از‌این‌رو بعد از اطمینان به داشتن سند معتبر و یا درج در کتابی معتبر، می‌توان از هر کدام از آنها با نام «کنز العرش» یاد کرد. اکنون ( بدون بررسی سندی) به چند روایت در این زمینه اشاره می‌کنیم:

۱.۱ - دعای اول آیة الکرسی

رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) آیة الکرسی را آیه‌ای اعلام فرمودند که از گنج عرش نازل شده است.

۱.۲ - دعای دوم

گزارش شده است که رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به امام علی (علیه‌السّلام) دعایی آموخت که دارای ثواب و پاداش زیادی است. آن‌حضرت (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به امام (علیه‌السّلام) دستور داد که آن‌را در هر ساعت و برای هر شدت و سختی بخواند و مداومت بر آن داشته باشد و به جانشین بعد از خود بیاموزد و هرگز در طول عمر خود آن‌را ترک نکند تا آن‌که خدا را ملاقات نماید و هر صبح و شب آن‌را بخواند؛ چراکه این دعا گنجی از گنج‌های الهی است.
سپس آن‌حضرت (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به بیان برخی از فضائل این دعا اشاره نمود و فرمود کسی این دعا را بخواند، هنگامی که او را می‌خواند، از فرق سر او از طبقه‌های آسمان تا به زمین خوبی نثار می‌شود و خدا بر او آرامش نازل می‌کند و او را رحمت خدا فرو می‌گیرد؛ از برای این دعا منتهایی نزد عرش پروردگار عالمیان نیست، و از برای او است آوازی مثل آواز زنبور عسل؛ و خدای تعالی به سوی کسی که این دعا را بخواند نگاه می‌کند. کسی که سه مرتبه این دعا را بخواند، چیزی را در دنیا و آخرت درخواست نمی‌کند، مگر آن‌که خدا به او عطا خواهد کرد و او را از عذاب قبر نجات می‌دهد و دل‌تنگی را از او برطرف می‌کند و روز قیامت بر شتری نجیب از درّ سفید سوار خواهد شد، نزد پروردگار خود می‌ایستد و خدا به او کرامت می‌بخشد و خدا به او می‌گوید: بنده من! در بهشت هر جا می‌خواهی قرار بگیر. خدا برای او آن قدر بخشش‌ و کرامت‌ می‌دهد که چشمی آن‌را ندیده باشد و گوشی آن‌را نشنیده باشد و به دل آفریدگان خطور نکرده باشد و به زبان تعریف‌کنندگان جاری نشده باشد.
سپس سلمان فارسی از ثواب بیشتر این دعا جویا شد. پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود:
قسم به حق کسی که مرا به پیامبری فرستاده است، اگر این دعا بر دیوانه‌ای خوانده شود، هر آینه در همان ساعت عاقل می‌شود و اگر این دعا نزد زن حامله‌ای خوانده شود که وضع حمل برایش دشوار است، وضع حمل او آسان می‌شود. بنده‌ای نیست که این دعا را چهل شب جمعه به نیت خالص بخواند، مگر این‌که خدا همه گناهان که ما بین او و ما بین همه آدمیان است را می‌آمرزد؛ هر کس این دعا را بخواند، خداوند دل او را از غم‌های دنیا بیرون می‌کند و بیماری را از او دور می‌گرداند؛ هر کس که این دعا را بخواند و در رخت‌خواب خود بخوابد و ثواب خدا را امید داشته باشد، خدا به برکت هر حرفی از این دعا هزار فرشته از کرّوبیان خلق می‌کند که صورت‌های ایشان از آفتاب و ماه شب چهارده زیباتر است.
‌ای سلمان به درستی که هر کس این دعا را بخواند در حالی که همه گناهان کبیره از او صادر شده باشد و در همان روز یا شب که این دعا را خوانده باشد و از دنیا رفته باشد، شهید حساب خواهد شد، اگرچه آن‌شخص به غیر توبه بمیرد، خدا همه گناهان او را به کرم خود و عفو خود می‌آمرزد.
سپس سلمان (از روی تعجب) پرسید، آیا خدا این همه ثواب‌ها را به بنده می‌دهد؟ رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) از سلمان خواست تا آن‌را از مردم پنهان نگه‌دارد؛ چراکه می‌ترسم مردمان همه عبادت را رها کنند و به این دعا اعتماد نمایند:
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَا اِلَهَ اِلَّا هُوَ الْمَلِکُ الْمُبِینُ الْمُدَبِّرُ بِلَا وَزِیرٍ وَ لَا خَلْقٍ مِنْ عِبَادِهِ یَسْتَشِیرُ الْاَوَّلُ غَیْرُ مَصْرُوفٍ وَ الْبَاقِی بَعْدَ فَنَاءِ الْخَلْقِ الْعَظِیمُ الرُّبُوبِیَّةِ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَ الْاَرَضِینَ وَ فَاطِرُهُمَا وَ مُبْتَدِعُهُمَا بِغَیْرِ عَمَدٍ خَلَقَهُمَا وَ فَتَقَهُمَا فَتْقاً فَقَامَتِ السَّمَاوَاتُ طَائِعَاتٌ بِاَمْرِهِ وَ اسْتَقَرَّتِ الْاَرَضُونَ بِاَوْتَادِهَا فَوْقَ الْمَاءِ ثُمَّ عَلَا رَبُّنَا فِی السَّمَاوَاتِ الْعُلَی- الرَّحْمنُ عَلَی الْعَرْشِ اسْتَوی‌.لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْاَرْضِ وَ ما بَیْنَهُما وَ ما تَحْتَ الثَّری‌ فَاَنَا اَشْهَدُ بِاَنَّکَ اَنْتَ اللَّهُ لَا رَافِعَ لِمَا وَضَعْتَ وَ لَا وَاضِعَ لِمَا رَفَعْتَ وَ لَا مُعِزَّ لِمَنْ اَذْلَلْتَ وَ لَا مُذِلَّ لِمَنْ اَعْزَزْتَ وَ لَا مَانِعَ لِمَا اَعْطَیْتَ وَ لَا مُعْطِیَ لِمَا مَنَعْتَ وَ اَنْتَ اللَّهُ لَا اِلَهَ اِلَّا اَنْتَ کُنْتَ اِذْ لَمْ تَکُنْ سَمَاءٌ مَبْنِیَّةٌ وَ لَا اَرْضٌ مَدْحِیَّةٌ وَ لَا شَمْسٌ مُضِیئَةٌ وَ لَا لَیْلٌ مُظْلِمٌ وَ لَا نَهَارٌ مُضِی‌ءٌ وَ لَا بَحْرٌ لُجِّیٌّ لَا جَبَلٌ رَاسٍ وَ لَا نَجْمٌ سَارٍ وَ لَا قَمَرٌ مُنِیرٌ وَ لَا رِیحٌ تَهُبُّ وَ لَا سَحَابٌ یَسْکُبُ وَ لَا بَرْقٌ یَلْمَعُ وَ لَا رَعْدٌ یُسَبِّحُ وَ لَا رُوحٌ تَنَفَّسُ وَ لَا طَائِرٌ تَطِیرُ وَ لَا نَارٌ تَتَوَقَّدُ وَ لَا مَاءٌ یَطَّرِدُ کُنْتَ قَبْلَ کُلِّ شَیْ‌ءٍ وَ کَوَّنْتَ کُلَّ شَیْ‌ءٍ وَ قَدَرْتَ عَلَی کُلِّ شَیْ‌ءٍ وَ ابْتَدَعْتَ کُلَّ شَیْ‌ءٍ وَ اَغْنَیْتَ وَ اَفْقَرْتَ وَ اَمَتَّ وَ اَحْیَیْتَ وَ اَضْحَکْتَ وَ اَبْکَیْتَ وَ عَلَی الْعَرْشِ اسْتَوَیْتَ فَتَبَارَکْتَ یَا اللَّهُ وَ تَعَالَیْتَ اَنْتَ اللَّهُ الَّذِی لَا اِلَهَ اِلَّا اَنْتَ الْخَلَّاقُ الْمُعِینُ اَمْرُکَ‌ غَالِبٌ وَ عِلْمُکَ نَافِذٌ وَ کَیْدُکَ غَرِیبٌ وَ وَعْدُکَ صَادِقٌ وَ قَوْلُکَ حَقٌّ وَ حُکْمُکَ عَدْلٌ وَ کَلَامُکَ هُدًی وَ وَحْیُکَ نُورٌ وَ رَحْمَتُکَ وَاسِعَةٌ وَ عَفْوُکَ عَظِیمٌ وَ فَضْلُکَ کَثِیرٌ وَ عَطَاؤُکَ جَزِیلٌ وَ حَبْلُکَ مَتِینٌ وَ اِمْکَانُکَ عَتِیدٌ وَ جَارُکَ عَزِیزٌ وَ بَاْسُکَ شَدِیدٌ وَ مَکْرُکَ مَکِیدٌ اَنْتَ یَا رَبِّ مَوْضِعُ کُلِّ شَکْوَی حَاضِرُ کُلِّ مَلَاٍ وَ شَاهِدُ کُلِّ نَجْوَی مُنْتَهَی کُلِّ حَاجَةٍ مُفَرِّجُ کُلِّ حُزْنٍ غَنِیُّ کُلِّ مِسْکِینٍ حِصْنُ کُلِّ هَارِبٍ اَمَانُ کُلِّ خَائِفٍ حِرْزُ الضُّعَفَاءِ کَنْزُ الْفُقَرَاءِ مُفَرِّجُ الْغَمَّاءِ مُعِینُ الصَّالِحِینَ ذَلِکَ اللَّهُ رَبُّنَا لَا اِلَهَ اِلَّا هُوَ تَکْفِی مِنْ عِبَادِکَ مَنْ تَوَکَّلَ عَلَیْکَ وَ اَنْتَ جَارُ مَنْ لَاذَ بِکَ وَ تَضَرَّعَ اِلَیْکَ عِصْمَةُ مَنِ اعْتَصَمَ بِکَ نَاصِرُ مَنِ انْتَصَرَ بِکَ تَغْفِرُ الذُّنُوبَ لِمَنِ اسْتَغْفَرَکَ جَبَّارُ الْجَبَابِرَةِ عَظِیمُ الْعُظَمَاءِ کَبِیرُ الْکُبَرَاءِ سَیِّدُ السَّادَاتِ مَوْلَی الْمَوَالِی صَرِیخُ الْمُسْتَصْرِخِینَ مُنَفِّسٌ عَنِ الْمَکْرُوبِینَ مُجِیبُ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّینَ اَسْمَعُ السَّامِعِینَ اَبْصَرُ النَّاظِرِینَ اَحْکَمُ الْحَاکِمِینَ اَسْرَعُ الْحَاسِبِینَ اَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ خَیْرُ الْغَافِرِینَ قَاضِی حَوَائِجِ الْمُؤْمِنِینَ مُغِیثُ الصَّالِحِینَ اَنْتَ اللَّهُ لَا اِلَهَ اِلَّا اَنْتَ رَبُّ الْعَالَمِینَ اَنْتَ الْخَالِقُ وَ اَنَا الْمَخْلُوقُ وَ اَنْتَ الْمَالِکُ وَ اَنَا الْمَمْلُوکُ وَ اَنْتَ الرَّبُّ وَ اَنَا الْعَبْدُ وَ اَنْتَ الرَّازِقُ وَ اَنَا الْمَرْزُوقُ وَ اَنْتَ الْمُعْطِی وَ اَنَا السَّائِلُ وَ اَنْتَ الْجَوَادُ وَ اَنَا الْبَخِیلُ وَ اَنْتَ الْقَوِیُّ وَ اَنَا الضَّعِیفُ وَ اَنْتَ الْعَزِیزُ وَ اَنَا الذَّلِیلُ وَ اَنْتَ الْغَنِیُّ وَ اَنَا الْفَقِیرُ وَ اَنْتَ السَّیِّدُ وَ اَنَا الْعَبْدُ وَ اَنْتَ الْغَافِرُ وَ اَنَا الْمُسِی‌ءُ وَ اَنْتَ الْعَالِمُ وَ اَنَا الْجَاهِلُ وَ اَنْتَ الْحَلِیمُ وَ اَنَا الْعَجُولُ وَ اَنْتَ الرَّحْمَنُ وَ اَنَا الْمَرْحُومُ وَ اَنْتَ الْمُعَافِی وَ اَنَا الْمُبْتَلَی وَ اَنْتَ الْمُجِیبُ وَ اَنَا الْمُضْطَرُّ وَ اَنَا اَشْهَدُ بِاَنَّکَ اَنْتَ اللَّهُ لَا اِلَهَ اِلَّا اَنْتَ الْمُعْطِی عِبَادَکَ بِلَا سُؤَالٍ وَ اَشْهَدُ بِاَنَّکَ اَنْتَ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْاَحَدُ الْمُتَفَرِّدُ الصَّمَدُ الْفَرْدُ وَ اِلَیْکَ الْمَصِیرُ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ اَهْلِ بَیْتِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ وَ اغْفِرْ لِی ذُنُوبِی وَ اسْتُرْ عَلَیَّ عُیُوبِی وَ افْتَحْ لِی مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً وَ رِزْقاً وَاسِعاً یَا اَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ- وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِ‌ الْعالَمِینَ وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ اِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیم‌».

۱.۳ - دعای سوم

پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: جبرئیل بر من نازل شد و در حالی که می‌خندید و بشارت می‌داد، گفت خدا هدیه‌ای برای تو فرستاد، و آن کلماتی از گنج‌های عرش که خدا تو را به آن کرامت داد:
«یَا مَنْ اَظْهَرَ الْجَمِیلَ وَ سَتَرَ الْقَبِیحَ یَا مَنْ لَمْ یُؤَاخِذْ بِالْجَرِیرَةِ وَ لَمْ یَهْتِکِ الشر [۳]     یَا عَظِیمَ الْعَفْوِ یَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ یَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَةِ یَا بَاسِطَ الْیَدَیْنِ بِالرَّحْمَةِ یَا صَاحِبَ کُلِّ نَجْوَی وَ یَا مُنْتَهَی کُلِّ شَکْوَی یَا کَرِیمَ الصَّفْحِ یَا عَظِیمَ الْمَنِّ یَا مُبْتَدِئاً بِالنِّعَمِ قَبْلَ اسْتِحْقَاقِهَا یَا سَیِّدَنَا یَا رَبَّنَا یَا مَوْلَانَا یَا غَایَةَ رَغْبَتِنَا اَسْاَلُکَ یَا اللَّهُ اَنْ لَا تُشَوِّهَ خَلْقِی بِالنَّارِ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلِجَبْرَئِیلَ مَا ثَوَابُ هَذِهِ الْکَلِمَاتِ قَالَ هَیْهَاتَ هَیْهَاتَ انْقَطَعَ الْعَمَلُ لَوِ اجْتَمَعَ مَلَائِکَةُ سَبْعِ سَمَاوَاتٍ وَ سَبْعِ اَرَضِینَ عَلَی اَنْ یَصِفُوا ثَوَابَ ذَلِکَ اِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ مَا وَصَفُوا مِنْ کُلِّ جُزْءٍ جُزْءاً وَاحِداً فَاِذَا قَالَ الْعَبْدُ یَا مَنْ اَظْهَرَ الْجَمِیلَ وَ سَتَرَ الْقَبِیحَ سَتَرَهُ اللَّهُ وَ رَحِمَهُ فِی الدُّنْیَا وَ جَمَّلَهُ فِی الْآخِرَةِ- وَ سَتَرَ اللَّهُ عَلَیْهِ اَلْفَ سِتْرٍ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ.
وَ اِذَا قَالَ یَا مَنْ لَمْ یُؤَاخِذْ بِالْجَرِیرَةِ وَ لَمْ یَهْتِکِ السِّتْرَ لَمْ یُحَاسِبْهُ اللَّهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ لَمْ یَهْتِکْ سِتْرَهُ یَوْمَ تُهْتَکُ السُّتُورُ وَ اِذَا قَالَ یَا عَظِیمَ الْعَفْوِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ذُنُوبَهُ وَ لَوْ کَانَتْ خَطِیئَتُهُ مِثْلَ زَبَدِ الْبَحْرِ وَ اِذَا قَالَ یَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ تَجَاوَزَ اللَّهُ عَنْهُ حَتَّی السَّرِقَةِ وَ شُرْبِ الْخَمْرِ وَ اَهَاوِیلِ الدُّنْیَا وَ غَیْرِ ذَلِکَ مِنَ الْکَبَائِرِ وَ اِذَا قَالَ یَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَةِ فَتَحَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ سَبْعِینَ بَاباً مِنَ الرَّحْمَةِ فَهُوَ یَخُوضُ فِی رَحْمَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ حَتَّی یَخْرُجَ مِنَ الدُّنْیَا وَ اِذَا قَالَ یَا بَاسِطَ الْیَدَیْنِ بِالرَّحْمَةِ بَسَطَ اللَّهُ یَدَهُ عَلَیْهِ بِالرَّحْمَةِ وَ اِذَا قَالَ یَا صَاحِبَ کُلِّ نَجْوَی وَ یَا مُنْتَهَی کُلِّ شَکْوَی اَعْطَاهُ اللَّهُ مِنَ الْاَجْرِ ثَوَابَ کُلِّ مُصَابٍ وَ کُلِّ سَالِمٍ وَ کُلِّ مَرِیضٍ وَ کُلِّ ضَرِیرٍ وَ کُلِّ مِسْکِینٍ وَ کُلِّ فَقِیرٍ وَ کُلِّ صَاحِبِ مُصِیبَةٍ اِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ وَ اِذَا قَالَ یَا عَظِیمَ الْمَنِّ اَعْطَاهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ مُنْیَتَهُ وَ مُنْیَةَ الْخَلَائِقِ اِذَا قَالَ یَا کَرِیمَ الصَّفْحِ اَکْرَمَهُ اللَّهُ تَعَالَی کَرَامَةَ الْاَنْبِیَاءِ وَ اِذَا قَالَ یَا مُبْتَدِئاً بِالنِّعَمِ قَبْلَ اسْتِحْقَاقِهَا اَعْطَاهُ اللَّهُ مِنَ الْاَجْرِ بِعَدَدِ مَنْ شَکَرَ نَعْمَاهُ- وَ اِذَا قَالَ یَا رَبَّنَا وَ یَا سَیِّدَنَا قَالَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی اشْهَدُوا مَلَائِکَتِی اَنِّی قَدْ غَفَرْتُ لَهُ وَ اَعْطَیْتُهُ مِنَ الْاَجْرِ بِعَدَدِ مَنْ خَلَقْتُهُ فِی الْجَنَّةِ وَ النَّارِ وَ السَّمَاوَاتِ‌ السَّبْعِ وَ الْاَرَضِینَ السَّبْعِ وَ الشَّمْسِ وَ الْقَمَرِ وَ النُّجُومِ وَ قَطْرِ الْاَمْطَارِ وَ اَنْوَاعِ الْخَلْقِ وَ الْجِبَالِ وَ الْحَصَی وَ الثَّرَی وَ غَیْرِ ذَلِکَ وَ الْعَرْشِ وَ الْکُرْسِیِّ وَ اِذَا قَالَ یَا مَوْلَانَا مَلَاَ اللَّهُ قَلْبَهُ مِنَ الْاِیمَانِ وَ اِذَا قَالَ یَا غَایَةَ رَغْبَتَاهْ اَعْطَاهُ اللَّهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ رَغْبَتَهُ وَ مِثْلَ رَغْبَةِ الْخَلَائِقِ وَ اِذَا قَالَ اَسْاَلُکَ یَا اللَّهُ اَنْ لَا تُشَوِّهَ خَلْقِی بِالنَّارِ قَالَ الْجَبَّارُ جَلَّ جَلَالُهُ اسْتَعْتَقَنِی عَبْدِی مِنَ النَّارِ اشْهَدُوا مَلَائِکَتِی اَنِّی قَدْ اَعْتَقْتُهُ مِنَ النَّارِ وَ اَعْتَقْتُ اَبَوَیْهِ وَ اِخْوَانَهُ وَ اَهْلَهُ وَ وُلْدَهُ وَ جِیرَانَهُ وَ شَفَّعْتُهُ فِی اَلْفِ رَجُلٍ مِمَّنْ وَجَبَتْ لَهُمُ النَّارُ وَ اَجَرْتُهُ مِنَ النَّارِ- فَعَلِّمْهُنَّ یَا مُحَمَّدُ الْمُتَّقِینَ وَ لَا تُعَلِّمْهُنَّ الْمُنَافِقِینَ فَاِنَّهَا دَعْوَةٌ مُسْتَجَابَةٌ لِقَائِلِهِنَّ اِنْ شَاءَ اللَّهُ تَعَالَی وَ هُوَ دُعَاءُ اَهْلِ الْبَیْتِ الْمَعْمُورِ حَوْلَهُ اِذَا کَانُوا یَطُوفُونَ بِهِ».

۱.۴ - دعای چهارم

همچنین دعای دیگری با این نام از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نقل شده است:
«مَرْوِیٌّ عَنِ النَّبِیِّ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ لَا اِلَهَ اِلَّا اللَّهُ الْحَلِیمُ الْکَرِیمُ لَا اِلَهَ اِلَّا اللَّهُ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ لَا اِلَهَ اِلَّا اللَّهُ الْمَلِکُ الْحَقُّ الْمُبِینُ لَا اِلَهَ اِلَّا اللَّهُ الْحَقُّ الْعَدْلُ الْیَقِینُ لَا اِلَهَ اِلَّا اللَّهُ رَبُّنَا وَ رَبُّ آبَائِنَا الْاَوَّلِینَ لا اِلهَ اِلَّا اَنْتَ‌ سُبْحانَکَ اِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ لَا اِلَهَ اِلَّا اللَّهُ وَحْدَه‌...» .


اما آنچه در برخی سایت‌ها به عنوان دعای گنج العرش آمده، در منابع روایی به آن دست نیافتیم و نمی‌توان آن‌را به آن‌حضرات (علیه‌السّلام) نسبت داد، اگرچه محتوای آن تسبیح و تقدیس خدا و درود بر اولیای خداست و در برخی از ادعیه و روایات دیگر نیز وجود دارد:
«بِسم ِالله الرَّحمن الرَّحیم لا اله الاّ اللهُ سُبحانَ المَلِکِ القُدّوس لا اله الاّ اللهُ سُبحانَ العَزیز الجَبّار لا اله َ الاّ الله ُ سُبحان اَلرَّوف الرَّحیم لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الغَفوُرِ الرَّحیم لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الکَریمِ الحَکیم لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ القَوِیِّ الوَفِیِّ لا اله الاّ اللهُ سُبحانَ الَّطیفِ الخَبیر لا الهَ الاّ اللهُ سُبحان الصَّمَدِ المَعبودِ لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الغَفوُرِ الوَدوُد لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الوَکیل الکَفیل لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الرَّقیب الحَفیظِ لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الدّائِمِ القائِم لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ المُحیِ المُمیت لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الحَیِّ القَیّوُم لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الخالِقِ البارِیءِ لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ العَلِیِّ العَظیم لا اله الاّ اللهُ سُبحانَ الواحِدِ الاَحَد لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الموءمِنِ المُهیمِن لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الحَسیبِ الشَّهید لا الهَ الا اللهُ سُبحانَ الحَکیمِ الکَریم لا اله الاّ اللهُ سُبحانَ الاوَّلِ القَدیم لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الاوَّلِ الاخِرِ لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الظّاهِرِ الباطِن لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الکَبیر المُتَعال لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ القاضیِ الحاجات لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الرَّحمنِ الرَّحیم لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ رَبِّ العَرشِ العَظیم لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ رَبّیَ الاَعلی لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ البُرهانِ السُلطان لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ السّمیِعِ البَصیر لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الواحِدِ القَهّار لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ العَلیمِ الحَکیم لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ السّتّار الغَفّارِ لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الرَّحمن الدَّیّان لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الکَبیر الاَکبَر لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ العَلیمِ العَّلاّم لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الشّافی الکافی لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ العَظیم الباقی لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الصَّمَدِ الاَحَد لا الهَ الاّ اللهُ سُبحان رَبِّ الاَرضِ وَ السَّموات لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ خالِقِ المَخلوقات لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ مَن خَلَقَ اللَّیلَ وَ النَّهار لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الخالِقِ الرّازق لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الفَتّاحِ العَلیم لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ العَزیزِ الغَنیِّ لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الغَفوُر الشَّکورِ لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ العَظیمِ العَلیم لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ ذِی المُلکِ وَ مَلَکوُت لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ ذِی العِزَّةِ وَ العَظَمَةِ لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ ذِی الهَیبَةِ وَ القُدرَةِ لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ ذِی الکِبریاءِ وَالجَبَروُتِ لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ السَّتّارِ العَظیم لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ العالِمِ الغَیبِ لا اله َ الاّ اللهُ سُبحانَ الحَمیدِ المَجید لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الحَکیمِ القَدیم لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ القادِرِ السَّتَّار لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الَسَّمیعِ العَلیم لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الغَنیِّ العَظیم لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ العَلاّمِ السَّلام لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ المَلِکِ النَّصیرِ لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الغَنیِّ الرَّحمن لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ القَریبِ الحَسَنات لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الوَلِیِّ الحَسَنات لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الصَّبوُرِ السَّتّار لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الخالِقِ النّوُر لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الغَنیِّ المُعجِز لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الفاضِل الشَّکوُر لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الغَنیِّ القَدیم لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الجَلالِ المُبین لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الخالِصِ المُخلِص لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الصّادِقِ اَلوَعد لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الحَقِّ المُبین لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ ذِی القوَّةِ المَتین لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ القَویِّ العَزیز لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الحَیِّ الَّذی لا یَموُت لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الَعلاّمِ الغُیوُبِ لا اله الاّ اللهُ سُبحانَ السَّتّار العُیُوبِ لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الغُفرانِ المُستَعان لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ رَبِّ العالَمین لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الرَّحمن السَّتّار لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الرَّحیمِ الغَفّار لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ العَزیزِ الوَهّاب لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ القادِرِ المُقتَدِر لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ ذِی الغُفرانِ الحَلیم لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ المَلِکِ المُلکِ لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ البارِیءِ المَصَوِّر لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ العَزیزِ الجَبّار لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الجَبّارِ المُتَکَبِّر لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ عَمّا یَصِفوُن لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ القُدّوُس السُّبُّوحِ لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ رَبِّ المَلئَکَةِ وَ الرُّوح لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ ذِی الالاءِ وَ النَّعَماءِ لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ المَلِکِ المَقصُود لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الحَنّانِ المَنّانِ لا الهَ الاّ اللهُ ادَمُ صَفی الله لا الهَ الاّ اللهُ نوُحُ نَجیُّ اللهِ لا اله الاّ اللهُ اِبراهیمُ خَلیلُ الله لا الهَ الاّ اللهُ اِسمَعیل ذَبیحُ الله لا الهَ الاّ اللهُ موسی کَلیم الله لا الهَ الاّ اللهُ داوُدُ خَلیفَةُ الله لا الهَ الاّ اللهَ عیسی روُح الله لا الهَ الاّ اللهُ مُحَمَّد رَسوُل الله وَ صَلَّی اللهُ عَلی خَیرِ خَلقِهِ وَ نوُرِ عَرشِهِ اَفضَلِ الانبیاءِ وَ المُرسَلینَ حَبیبِنا وَ سَیِّدِنا وَ سَنَدِنا وَ شَفیعِنا مَولانا مُحَمَّد وَ عَلی آلِهِ وَ اَصحابِهِ اَجمَعین بِرَحمَتِکَ یا اَرحَمَ الراحِمین».


۱. محدث نوری، مستدرک الوسائل، ج۴، ص۳۳۶، قم، مؤسسة آل البیت (علیه‌السّلام)، چاپ اول، ۱۴۰۸ق.    
۲. ابن طاووس، علی بن موسی، مهج الدعوات و منهج العبادات، ص۱۲۲-۱۲۶، قم، دار الذخائر، چاپ اول، ۱۴۱۱ق.    
۳. ابن فهد حلی، احمد بن محمد، عدة الداعی و نجاح الساعی، ص۳۳۷-۳۳۹، محقق، مصحح، موحدی قمی، احمد، قم، دار الکتب الاسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۷ق.    
۴. ر.ک:کفعمی، ابراهیم بن علی، البلد الامین و الدرع الحصین، ص۳۵۶-۳۶۱، بیروت، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، چاپ اول، ۱۴۱۸ق.    



پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «دعای کنز العرش»، تاریخ بازیابی۱۴۰۱/۷/۲۰.    


رده‌های این صفحه : دعای کنز العرش | مباحث حدیثی




جعبه ابزار