هدایت در قرآن
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: هدایت،
قرآن مجید.
پرسش: آیا در قرآن آیه‌ای وجود دارد که مضمون آن این باشد: «تا کسی خود
هدایت نشده باشد نمی‌تواند دیگران را هدایت کند»؟
پاسخ:
در
قرآن کریم آیاتی وجود دارند که بر همین مطلب دلالت دارند؛ مانند آیات زیر:
«آیا مردم را به نیکی (و
ایمان به پیامبری که صفات او آشکارا در
تورات آمده) دعوت می‌کنید، اما خودتان را فراموش می‌نمایید با این‌که شما
کتاب (آسمانی) را می‌خوانید! آیا نمی‌اندیشید؟!».
«ای کسانی که ایمان آورده‌اید! چرا سخنی می‌گویید که
عمل نمی‌کنید؟ نزد خدا بسیار موجب
خشم است که سخنی بگویید که عمل نمی‌کنید».
«بگو:آیا هیچ‌یک از معبودهای شما، به‌سوی
حق هدایت می‌کند؟! بگو:تنها خدا به حق هدایت می‌کند! آیا کسی که هدایت به‌سوی حق می‌کند، برای پی‌روی شایسته‌تر است، یا آن‌کس که خود هدایت نمی‌شود مگر هدایتش کنند؟ شما را چه می‌شود، چگونه داوری می‌کنید؟!».
اصولاً یک برنامه اساسی مخصوصاً برای علما و مبلغان و دعوت کنندگان راه حق این است که بیش از
سخن، مردم را با عمل خود
تبلیغ کنند؛ همان‌گونه که در
حدیث معروف از
امام صادق علیه‌السلام می‌خوانیم:
«مردم را با عمل خود به نیکی‌ها دعوت کنید نه با
زبان خود».
تأثیر عمیق «دعوت عملی» از این‌جا سرچشمه می‌گیرد که هرگاه شنونده بداند گوینده از
دل سخن می‌گوید و به گفته خویش صددرصد ایمان دارد، گوش جان خود را به روی سخنانش می‌گشاید و سخن که از دل برخیزد بر دل می‌نشیند، و در جان اثر می‌گذارد، و بهترین نشانه ایمان گوینده به سخنش این است که خود قبل از دیگران عمل کند.
پایگاه اسلام کوئست.
