نشانه قدرت خدا در آیه ۱۷ سوره کهف
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: خداوند،
سوره کهف،
اصحاب کهف،
قدرت خدا.
پرسش: خداوند در آیه ۱۷ سوره کهف چه چیزی را به عنوان نشانه‌ای از نشانه‌های قدرت خود اعلام کرده است؟
پاسخ اجمالی: دیدگاه مفسرین در مورد نشانه قدرت خدا که در این
آیه به آن اشاره شده متفاوت است، برخی عنایت ویژه و اعجازآمیز خدا در حق اصحاب کهف، برخی چرخاندن بدن آنها به سمت راست و چپ و گردش خون بدنشان در تمام بدن و برخی تمام ماجرای آنها از ابتدا تا خواب دراز مدت آنها را نشانه قدرت خدا دانسته‌اند.
در مورد این‌که مرجع اسم اشاره «ذلک» در آیه شریفه ۱۷ سوره کهف، «وَ تَرَی الشَّمْسَ اِذا طَلَعَتْ تَتَزاوَرُ عَنْ کَهْفِهِمْ ذاتَ الْیَمینِ وَ اِذا غَرَبَتْ تَقْرِضُهُمْ ذاتَ الشِّمالِ وَ هُمْ فی فَجْوَةٍ مِنْهُ ذلِکَ مِنْ آیاتِ اللهِ مَنْ یَهْدِ اللهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ وَ مَنْ یُضْلِلْ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ وَلِیًّا مُرْشِداً؛
و
[اگر در آن‌جا بودی
] خورشید را می‌دیدی که به هنگام طلوع، به سمت راست غارشان متمایل می‌گردد و به هنگام غروب، به سمت چپ و آنها در محل وسیعی از آن
[غار
] قرار داشتند، این از آیات خدا است! هرکس را خدا هدایت کند، هدایت یافته واقعی او است و هرکس را گمراه نماید، هرگز ولیّ و راهنمایی برای او نخواهی یافت.» به چیست و چه چیزی به عنوان نشانه قدرت خدا اعلام شده است، نظراتی ارائه شده است:
برخی از مفسران معتقدند که «ذلک» اشاره به عنایت ویژه و اعجازآمیز خدا در حق اصحاب کهف دارد؛ زیرا خدا به نحوی اعجازآمیز شعاع خورشید را در هم می‌شکست تا مستقیم بر آنها نتابد و هنگام طلوع و غروب، تابش آن‌را بر بدن‌های آنها قطع می‌کرد و این از نشانه‌های عظمت خداوند است.
به عبارت دیگر، غاری که در آن خفته بودند در موقعیتی قرار داشت که در حال عادی باید خورشید هنگام طلوع و غروب بر آنان می‌تابید، اما با اعجاز خداوندی، همواره این تابش قطع می‌شد تا آنان در آرامش بیشتری بخوابند.
همچنین با چرخاندن بدن آنها به سمت راست و چپ و گردش خون بدنشان در تمام بدن، و پخش کردن فشار و سنگینی بر روی عضلاتی که بر زمین قرار داشتند، جسمشان را از فرسودگی ایمن کرد؛ به گونه‌ای که اگر کسی به آنها نگاه می‌کرد، خیال می‌کرد آنها بیدارند، در حالی‌که در خواب فرو رفته بودند و منظره آنها چنان رعب‌انگیز قرار داد که اگر کسی به آنها نگاه می‌کرد، سر تا پای او از ترس و وحشت پر می‌شد و از ترس فرار می‌کرد.
با این وجود ممکن است که اشاره خدا در (ذلک) تنها به نحوه تابش خورشید نبوده، بلکه اشاره به تمام ماجرای آنها از ابتدا تا خواب دراز مدت باشد که البته از ویژگی خاصی برخوردار است. بر این اساس، تمام ماجرای اصحاب کهف به عنوان یک نشانه از نشانه‌هایی اعلام شده است که دلالت بر
علم و
قدرت خدای تعالی دارد.
اصل خبر دادن از اصحاب کهف که سال‌ها از آن قضیه گذشته بوده است، به عنوان نشانه‌ای از آیات الهی مطرح است.
پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «نشانه قدرت خدا در آیه ۱۷ سوره کهف» تاریخ بازیابی۱۳۹۹/۱۰/۲۳.
