معنای خداشناسی فطری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: خداشناسی،
خداوند،
انسان.
پرسش: فطری بودن خداشناسی یعنی چه؟
خداشناسی فطری، دو معنا دارد: یکی خداشناسیِ عقلی و دیگری خداشناسیِ قلبی.
مقصود از خداشناسی عقلی، این است که خداوند متعال،
عقل و اندیشه انسان را به گونه‌ای آفریده است که توجّه به هستی و نظام حاکم بر آن، خود به خود و بدون این که نیازی به استدلال باشد، اعتقاد به وجود خدا را در انسان ایجاد می‌کند.
خداشناسی قلبی نیز به معنای این است که انسان، به حسب ساختمان روحی و سرشت ذاتی، نیازمند و خواهانِ خدا آفریده شده و
خداجویی و
خداخواهی، به صورت یک احساس ریشه‌دار و اصیل، در ذات انسان قرار گرفته است. بنابراین، خداشناسیِ فطریِ عقلی، از مقوله
علم است و خداشناسیِ فطریِ قلبی، از مقوله احساس.
حدیث‌نت، برگرفته از مقاله «معنای خداشناسی فطری» تاریخ بازیابی ۱۳۹۷/۲/۱۵.
