• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مساحقه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: مساحقه، زن، شاهد، عادل، حد.

پرسش: اگر دو دختر با هم عمل مساحقه را انجام دهند، آیا برادر مساحقه‌دهنده بر مساحقه‌کننده تا ابد برای ازدواج حرام می‌شود؟

پاسخ:



حکم مساحقه به شرح زیر است:

۱.۱ - أ. حرام بودن مساحقه

مساحقه، عملی شیطانی بوده و به این معناست که دو زن آلت تناسلی خود را به یک دیگر بمالند، و این کار، حرام است‌.
[۱] مجلسی، محمدباقر، حدود و قصاص و دیات، ص ۲۲، مؤسسه نشر الآثار الإسلامیة، قم، چاپ اول.
[۲] بهجت، محمدتقی، جامع المسائل (للبهجة)، ج ‌۵، ص ۲۹۳، چاپ اول، قم.


۱.۲ - ب. مجازات مساحقه

هرگاه چهار شاهد عادل شهادت به مساحقه دادند، مساحقه ثابت می‌شود؛ و مجازات آن، صد ضربه شلاق به هر یک از دو زن است. چه محصنه (زن شوهردار) باشد یا غیر محصنه (زن غیر شوهردار) و چه کافر باشد، چه مسلمان.
[۴] بهجت، محمدتقی، جامع المسائل، ج ‌۵، ص ۲۲۵، دفتر معظم‌له، قم، چاپ دوم، ۱۴۲۶ق.
[۵] شعرانی، شیخ أبو الحسن، ‌ترجمه و شرح تبصرة المتعلمین فی أحکام الدین، ج ‌۲، ص ۷۳۷، منشورات إسلامیة، تهران، چاپ پنجم، ۱۴۱۹ق.


۱.۳ - ج. تکرار مساحقه

در صورت تکرار مساحقه، و جاری کردن حد، فتاوای فقها در این حکم متفاوت است که در این‌جا به چند نمونه اشاره می‌شود:

۱.۳.۱ - أ. فتوای اول

احتیاط واجب این است که در دو مرتبه اول تعزیر شده و در مرتبه سوم حکم به حد می‌شود.

۱.۳.۲ - ب. فتوای دوم

در صورت تکرار مساحقه و تکرار جاری شدن حد، بعد از هر بار مساحقه، مجازات مرتبه سوم، کشتن است.

۱.۳.۳ - ج. فتوای سوم

اما برخی مجازات مرتبه چهارم را کشتن می‌دانند.
[۹] بهجت، محمدتقی، جامع المسائل (للبهجة)، ج ‌۵، ص ۲۹۳، چاپ اول، قم؛ مانند حضرت آیة الله بهجت: در صورت تکرار مساحقه و تکرار اقامه حدّ، در مرتبه چهارم به قتل می‌رسانند صاحب مساحقه را، بنا بر احوط در عدم قتل در ثالثه.
[۱۰] شعرانی، شیخ أبو الحسن، ‌ترجمه و شرح تبصرة المتعلمین فی أحکام الدین، ج ‌۲، ص ۷۳۷، منشورات إسلامیة، تهران، چاپ پنجم، ۱۴۱۹ق.


۱.۳.۴ - د. فتوای چهارم

اگر قبل از این‌که بینه (شهادت چهار شاهد عادل) بر مساحقه اقامه شود، مساحقه‌دهنده و مساحقه‌کننده توبه نمایند، مشهور بین فقها این است که حد ساقط می‌شود.
[۱۲] بهجت، محمدتقی، جامع المسائل (للبهجة)، ج ‌۵، ص ۲۹۳، چاپ اول، قم.
[۱۳] شعرانی، شیخ أبو الحسن، ‌ترجمه و شرح تبصرة المتعلمین فی أحکام الدین، ج ‌۲، ص ۷۳۷، منشورات إسلامیة، تهران، چاپ پنجم، ۱۴۱۹ق.

اما بعد از قیام بینه، اگر توبه‌ای صورت گیرد، حد ساقط نمی‌شود.
[۱۴] بهجت، محمدتقی، جامع المسائل (للبهجة)، ج ‌۵، ص ۲۹۳، چاپ اول، قم.
[۱۶] شعرانی، شیخ أبو الحسن، ‌ترجمه و شرح تبصرة المتعلمین فی أحکام الدین، ج ‌۲، ص ۷۳۷، منشورات إسلامیة، تهران، چاپ پنجم، ۱۴۱۹ق.


۱.۳.۵ - فتوای پنجم

با اقرار و توبه، امام و حاکم مخیر است در عفو (بخشش) و اقامه حد.
[۱۷] بهجت، محمدتقی، جامع المسائل (للبهجة)، ج ‌۵، ص ۲۹۳، چاپ اول، قم.



اما آیا برادر مساحقه‌دهنده بر مساحقه‌کننده برای ازدواج تا ابد حرام می‌شود؟

باید گفت: مساحقه با لواط فرق می‌کند و برادر مساحقه‌دهنده بر مساحقه‌کننده برای ازدواج، حرام ابدی نمی‌شود.



۱. مجلسی، محمدباقر، حدود و قصاص و دیات، ص ۲۲، مؤسسه نشر الآثار الإسلامیة، قم، چاپ اول.
۲. بهجت، محمدتقی، جامع المسائل (للبهجة)، ج ‌۵، ص ۲۹۳، چاپ اول، قم.
۳. امام خمینی، تحریرالوسیله، ج ۲، ص ۴۷۰، م ۹، مؤسسة دار العلم‌، چاپ اول، قم.    
۴. بهجت، محمدتقی، جامع المسائل، ج ‌۵، ص ۲۲۵، دفتر معظم‌له، قم، چاپ دوم، ۱۴۲۶ق.
۵. شعرانی، شیخ أبو الحسن، ‌ترجمه و شرح تبصرة المتعلمین فی أحکام الدین، ج ‌۲، ص ۷۳۷، منشورات إسلامیة، تهران، چاپ پنجم، ۱۴۱۹ق.
۶. خویی، سید أبو القاسم،‌ تکملة المنهاج، ص ۴۰، م ۱۹۴، نشر مدینة العلم‌، قم، چاپ ۲۸، ۱۴۱۰ق.؛ اما برخی بین محصنه و غیر محصنه در تازیانه زدن فرقی قائل هستند؛ مانند حضرت آیت الله خوئی:«اگر غیر محصنه (زن غیر شوهردار) باشد، - چه مسلمان باشد و چه کافر - صد تازیانه به هر یک باید زد اما اگر محصنه (زن شوهردار) باشد، سنگسار می‌شوند».    
۷. امام خمینی، تحریرالوسیله، ج ۲، ص ۴۷۱، م ۱۲، مؤسسة دارالعلم‌، چاپ اول، قم.    
۸. خویی، سید أبو القاسم،‌ تکملة المنهاج، ص ۴۱، م ۱۹۵، نشر مدینة العلم‌، قم، چاپ ۲۸، ۱۴۱۰ق.    
۹. بهجت، محمدتقی، جامع المسائل (للبهجة)، ج ‌۵، ص ۲۹۳، چاپ اول، قم؛ مانند حضرت آیة الله بهجت: در صورت تکرار مساحقه و تکرار اقامه حدّ، در مرتبه چهارم به قتل می‌رسانند صاحب مساحقه را، بنا بر احوط در عدم قتل در ثالثه.
۱۰. شعرانی، شیخ أبو الحسن، ‌ترجمه و شرح تبصرة المتعلمین فی أحکام الدین، ج ‌۲، ص ۷۳۷، منشورات إسلامیة، تهران، چاپ پنجم، ۱۴۱۹ق.
۱۱. خویی، سید أبو القاسم،‌ تکملة المنهاج، ص ۴۱، م ۱۹۶، نشر مدینة العلم‌، قم، چاپ ۲۸، ۱۴۱۰ق.    
۱۲. بهجت، محمدتقی، جامع المسائل (للبهجة)، ج ‌۵، ص ۲۹۳، چاپ اول، قم.
۱۳. شعرانی، شیخ أبو الحسن، ‌ترجمه و شرح تبصرة المتعلمین فی أحکام الدین، ج ‌۲، ص ۷۳۷، منشورات إسلامیة، تهران، چاپ پنجم، ۱۴۱۹ق.
۱۴. بهجت، محمدتقی، جامع المسائل (للبهجة)، ج ‌۵، ص ۲۹۳، چاپ اول، قم.
۱۵. خویی، سید أبو القاسم،‌ تکملة المنهاج، ص ۴۱، م ۱۹۵، نشر مدینة العلم‌، قم، چاپ ۲۸، ۱۴۱۰ق.    
۱۶. شعرانی، شیخ أبو الحسن، ‌ترجمه و شرح تبصرة المتعلمین فی أحکام الدین، ج ‌۲، ص ۷۳۷، منشورات إسلامیة، تهران، چاپ پنجم، ۱۴۱۹ق.
۱۷. بهجت، محمدتقی، جامع المسائل (للبهجة)، ج ‌۵، ص ۲۹۳، چاپ اول، قم.



پایگاه اسلام کوئست.    



جعبه ابزار