مجازات دزد در اسلام
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: مجازات، دزد، اسلام.
پرسش: مجازات دزد در اسلام چیست؟ و چرا در برخی مواقع اجرا نمی‌شود؟
پاسخ:
مجازات دزد در
اسلام دو نوع است: الف. حد؛ ب. تعزیر.
سرقت در اسلام (با وجود شرایط) چنین است:
مرتبه اول: قطع چهار
انگشت دست راست.
مرتبه دوم: قطع نصف پای چپ.
مرتبه سوم: حبس ابد.
مرتبه چهارم:
اعدام.
البته حد دوم وقتی اجرا می‌شود که قبلاً حد سرقت (قطع دست) جاری شده باشد و به همین صورت حدود بعدی.
اگر شرایط اجرای حد حاصل نشود، مجازات دزد به نظر
قاضی واگذار شده است؛ مثل:
تازیانه، زندان و ...، به این مجازات
تعزیر گفته می‌شود.
شرایط وجوب حد سرقت، عبارت‌اند از:
شرایط عمومی
تکلیف (و مسئولیت) عبارت است از:
بلوغ،
عقل و
اختیار.
شرایط خاص سرقت موارد زیر را دربر می‌گیرد:
۱. سرقت با تجاوز به
حرز (مثل قفل، حصار و دیوار) باشد؛
۲. خارج ساختن مال از حرز (تنهایی یا با مشارکت)؛
۳. برداشتن مال، پنهانی باشد؛
۴. حداقل مالی که برداشته می‌شود، کمتر از ربع
دینار (ربع مثقال طلای رایج) نباشد؛
۵. آنچه دزدیده شده، خوردنی در سال قحطی نباشد؛
۶. دزد، پدر صاحب مال نباشد؛
۷. سرقت از روی شبهه نباشد؛ یعنی اگر دزد به
خیال این‌که مال خودش است برداشته، یا به خیال حلال بودن برداشته باشد.
سرقت به دو طریق ثابت می‌شود:
۱. دو بار
اقرار خود متهم.
۲.
شهادت دو شاهد
عادل (مرد).
۳. علم قاضی.
شرایط اجرای
حد سرقت، عبارت‌اند از:
۱. شکایت و مطالبه
مالک مال مسروقه.
۲. توبه نکردن سارق قبل از اقرار یا شهادت گواهان؛ یعنی اگر قبل از اثبات،
توبه کند، حد ساقط می‌شود و اگر مالک، قبل از شکایت، سارق را
عفو کرد، حد جاری نمی‌شود.
ممکن است چند علت داشته باشد:
ما از اجرای آن احکام خبر نداشته باشیم یا رسانه‌ها آن را منعکس نکنند.
چون مردم همه از شرایط وجوب حد سرقت آگاه نیستند، خیال می‌کنند هر دزدی، باید فوراً دستش قطع شود؛ درحالی‌که همان‌طور که ذکر شد، شرایط زیادی برای اجرای حد سرقت در
شرع مقدس تعیین شده است و خیلی کم اتفاق می‌افتد که همه این شرایط با هم حاصل شود تا حد جاری شود؛ زیرا حتی اگر یکی از آن شرایط موجود نباشد، اجرای حد منتفی است.
گاهی ممکن است به دلیل فشارها و تهدیدات بین‌المللی، اجرای برخی
احکام اسلامی آشکارا صورت نگیرد؛ یعنی به خاطر مصلحت بالاتری، ملاحظاتی صورت پذیرد؛ البته حکم اولی شرع همان است که گفته شد، نمی‌توان به هر دلیل و با تبلیغات استکباری اجرای حدود
اسلام را متوقف کرد.
این احتمال هم هست که در موارد بسیار نادری بی‌هیچ دلیلی در اجرای حدود الهی کوتاهی شود، که از طرفی هر کس باشد، محکوم و مورد نکوهش
خداوند متعال است. در
سوره مبارکه مائده در
آیات ۴۴، ۴۵ و ۴۷،
آنهایی را که طبق
کتاب خدا و آنچه نازل فرموده
حکم ننمایند،
کافر،
ظالم و
فاسق معرفی می‌فرماید.
۱. رساله نوین، امام خمینی (رحمة‌الله‌علیه)، بی‌آزار شیرازی، ج۴.
۲. ترجمه تحریرالوسیله، ج۴، ص۳۶۹ بعد.
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «نقش زمان و مکان در تعطیل یا تخفیف حدود»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۸/۰۲/۲۹.
