• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قوه عاقله

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: قوه عاقله، امام علی علیه‌السلام، شناخت، حضرت آدم علیه‌السلام، حق و باطل، خلقت.
پرسش: «وَ مَعْرِفَةٍ یَفْرُقُ بِهَا بَیْنَ الْحَقِّ وَ الْبَاطِل‌» یعنی چه؟
پاسخ:



جمله: «وَ مَعْرِفَةٍ یَفْرُقُ بِهَا بَیْنَ الْحَقِّ وَ الْبَاطِل»،
[۱] شریف الرضی، محمدبن حسین، نهج‌البلاغة، ص ۴۲، صالح، صبحی، هجرت، قم، چاپ اول، ۱۴۱۴ق.
قسمتی از خطبه اول نهج‌البلاغه است که امام علی ـ علیه‌السلام ـ در چگونگی خلقت حضرت آدم ـ علیه‌السلام ـ آن‌ را بیان فرمود.


معنای سخن آن‌ حضرت این است که خداوند شناختی به حضرت آدم ـ علیه‌السلام ـ عنایت فرمود که به‌وسیله آن حق را از باطل شناسایی کند.


امام علی ـ علیه‌السلام ـ در این‌جا به وجه امتیاز انسان بر حیوانات اشاره می‌کند؛ یعنی «قوه عاقله» در وجود انسان. خداوند پس از آن‌که کار خلقت انسان را از نظر ظاهر به پایان رساند، در وجودش قوه عاقله را قرار داد و آن چیزی است که حیوانات فاقد آن هستند. این قوه عاقله همان چیزی است که انسان با آن کلیات را درک می‌کند و به‌وسیله آن حق و باطل را تشخیص می‌دهد.



۱. شریف الرضی، محمدبن حسین، نهج‌البلاغة، ص ۴۲، صالح، صبحی، هجرت، قم، چاپ اول، ۱۴۱۴ق.
۲. شریف الرضی، محمدبن حسین، نهج‌البلاغة ت الحسون، ص ۳۲.    



پایگاه اسلام کوئست.    


رده‌های این صفحه : تفسیر حدیث | حدیث شناسی




جعبه ابزار