عدم اجابت دعا
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه:
دعا ،
اجابت ،
مصلحتپرسش:چرا گاهی دعا آن قدر در اجابت به تأخیر می‌افتد که انسان دچار رنج و زحمت می‌شود؟
پاسخ:همان گونه که می‌دانید تمام انسان‌ها همواره از راه‌های گوناگون؛ مانند
بیماری ،
مرگ ، مشکلات و گرفتاری و... در معرض
آزمایش هستند و این
سنت قطعی خداوند است: «قطعاً همه شما را با چیزی از
ترس ، گرسنگی، و کاهش در مال‌ها و جان‌ها و میوه‌ها، آزمایش می‌کنیم و بشارت ده به استقامت کنندگان.»
اگرچه اجابت دعا از سوی خدای متعال قطعی است، اما اگر قرار بود خداوند به تمام دعاهای یک انسان، مطابق با درخواست‌های او پاسخ دهد، تصور کنید آیا خواسته‌های این انسان، حد و اندازه دارد؟! آیا اگر با دعا، بیماری فردی شفا یافت،
فقر و تنگ دستیش برطرف شد و... به همین مقدار بسنده خواهد کرد؟ آیا از خدا نخواهد خواست که به من عمر جاودانه ده، آیا در خواست‌های دیگری ندارد؟ آیا با این فرض، آزمایش‌های الهی معنایی خواهد داشت؟!
همان گونه که مستحضرید، خداوند
وعده داده که مرا بخوانید و من شما را اجابت می‌کنم: «پروردگار شما گفته است: مرا بخوانید تا (دعای) شما را بپذیرم»!
اما این معنایش این نیست که با دعا به تمام خواسته‌های [دنیا|دنیایی]] خویش خواهید رسید! ممکن است بسیاری از این دعاها پاسخ‌هایش اخروی و آن دنیایی باشد. اگر این گونه بود که طبق وعده الهی، با دعا تمام بیماری‌ها به بهبودی منجر می‌شد، پس تکلیف دانش پزشکی و پزشکان چه می‌شد، و همین طور دیگر اسباب و علل طبیعی.
بنابراین، عالم، عالم اسباب و مسببات است و هر چیزی مسیر طبیعی خود را طی می‌کند، مگر در جاهای خاصی که دعا، جلوی آن اثر طبیعی را خواهد گرفت، بنابر مصالحی.
پس اگر دیدید جایی دعا مستجاب نشد، اولاً: باید دید که این دعا شرایط استجابت را داشت؟ ثانیاً: بر فرض دارا بودن شرایط، مصلحت دیگری بوده که این دعا به اجابت نرسیده و شاید این دعا جلوی مفسده‌ای را گرفته باشد که ما نمی‌دانیم؛ لذا در این گونه موارد باید
تسلیم قضا و
رضای الهی بود و گفت:
من از درمان و درد و وصل و هجران پسندم آن‌چه را جانان پسندد
پایگاه اسلام کوئست
