طارق
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: طارق، کوبیدن،
ستاره درخشان،
نجم ، ثاقب.
پرسش: معنای «طارق» در
سوره مبارکه طارق چیست؟
پاسخ:
طارق از ماده "طرق" (بر وزن برق) به معنای کوبیدن است.
راه را از این جهت "طریق" گویند که با پای رهروان کوبیده می‌شود.
"مطرقه" به معنای پتک و چکش است که برای کوبیدن فلزات و مانند آن به کار می‌رود.
از آنجا که درهای خانه‌ها را هنگام
شب می‌بندند و کسی که شب وارد می‌شود ناچار است در را بکوبد، به اشخاصی که در شب وارد می‌شوند، "طارق" می‌گویند.
قرآن خود در اینجا "طارق" را
تفسیر کرده، می‌گوید:"این مسافر شبانه، همان ستاره درخشانی است که بر
آسمان ظاهر می‌شود و به‌قدری بلند است که گویی می‌خواهد سقف آسمان را سوراخ کند و نورش به قدری خیره‌کننده است که تاریکی‌ها را می‌شکافد و به درون چشم آدمی نفوذ می‌کند. (توجه داشته باشید که "ثاقب" از ماده "ثقب" به معنای سوراخ کردن است).
در اینکه آیا منظور ستاره معینی است مانند "ستاره ثریا" (از نظر بلندی و دوری در آسمان)، یا ستاره زحل، یا زهره یا شُهب (از نظر روشنایی خیره‌کننده) و یا اشاره به همه
ستارگان آسمان است، تفسیرهای متعددی در اینجا گفته شده؛ ولی با توجه به اینکه در آیات بعد آن را به "نجم ثاقب" (ستاره نفوذکننده) تفسیر کرده است، معلوم می‌شود منظور هر ستاره‌ای نیست؛ بلکه ستارگان درخشانی است که
نور آنها پرده‌های
ظلمت را می‌شکافد و در چشم آدمی نفوذ می‌کند. در بعضی از روایات "النَّجْمُ الثَّاقِبُ" به ستاره "زحل" تفسیر شده است که از
سیارات منظومه شمسی و بسیار پرفروغ و نورانی است.
پایگاه اسلام کوئست.
