سختی مرگ
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلید واژه: مرگ، روح، محتضر،
پرسش:علت سختي جان دادن در چيست؟
چه حكمتي است كه جان زود در تن آيد اما به سختي از تن بيرون رود؟
پاسخ:
در مورد ورود
روح به بدن ابهامات و امور ناشناخته بسیار است و به طور قطع نمی توان گفت این امر زود و آسان انجام می شود ، بلکه طبق برخی
تفاسیر فلسفی این امر نتیجه
تغییر و تحولات بسیار و گسترده در ساختار وجودی
انسان است که فعلا از محل بحث ما خارج است؛ اما در خصوص تفاوت هایی که در خروج جان از بدن در مورد افراد مختلف دیده می شود باید گفت:
اصولا در خصوص کیفیت و وضعیت
مرگ افراد مختلف شرایط متفاوتی وجود دارد؛ حتی برای
مومنان هم در منابع
دینی تفاوت هایی در مورد جان دادن بیان شده؛ به عبارت روشن تر در آیات و روایات چهار نوع
جان دادن نقل شده که براى هر یک بیان لطیفى آمده است:
خوبانى که راحت جان مى‌دهند.
حضرت علی (ع) مى‌فرماید: هنگام مرگ خوبان، بشارتى به آنان داده مى‌شود که چشمشان روشن می شود و به
مرگ علاقه پیدا کرده و راحت جان مى‌دهند.
خوبانى که سخت جان مى‌دهند. پیامبر فرمود: «الموتُ کفّارة لذُنوبِ المؤمنین؛
مرگ و سختى‌هاى آن سبب جبران گناهان اندکى است که مؤمنان دارند تا پس از
مرگ کیفر دیگرى نداشته و
پاک و پاکیزه نزد
خدا روند».
بدانى که راحت جان مى‌دهند.
امام کاظم(ع) مى‌فرماید: «و تُصَفّى الکافرین من حسناتهم؛
راحت مردن کافر به خاطر تسویه حسابى است که خداوند نسبت به کارهاى
نیک آنان انجام مى‌دهد، چون بعضى
کافران نقاط خوبى در زندگى دنیوى خود دارند که آسان مردن جزاى خوبی آن ها در دنیا است».
بدانى که به سختى جان مى‌دهند، که این اوّلین
عذاب الهى برای آن هاست.
البتّه در حدیثى تمام این چهار مرحله یک جا آمده است.
بر این اساس لحظه مرگ ممکن است برای برخی مؤمنان شیرین و برای برخی تلخ باشد.
در کل
سکرات مرگ همان است که در کلام امیرمؤمنان آمده:«وَإِنَّ لِلْمَوْتِ لَغَمَرَات هِيَ أَفْظَعُ مِنْ أَنْ تُسْتَغْرَقَ بِصِفَة، أَوْ تَعْتَدِلَ عَلَى عُقُولِ أَهْلِ الدُّنْيَا؛
مرگ را ورطه‌ها و دشواری‌هایی است سخت‌تر از آن که بتوان وصفش کرد، یا عقل‌های مردم بتواند آن را بفهمد».
بر اساس کلام
حضرت و روایات دیگر معلوم می‌شود که لحظه و
سکرات مرگ بسیار تلخ خواهد بود، مگر این که خدای ارحم‌الراحمین کمک فرماید، ولی این ناگواری کلیت نخواهد داشت. حال افراد متفاوت خواهد بود. در خصوص
مومنان واقعی این لحظه شیرین ترین و بهترین لحظات آن ها خواهد بود.
از
امام صادق (ع) سؤال شد: آیا مؤمن به هنگام مرگ ناراحت است؟ فرمود: به خدا
سوگند ناراحت نیست؛ زیرا وقتی
عزرائیل بر بالین او می‌آید، به او گفته می‌شود که دوست
خدا ! جزع شما برای چیست؟ سوگند به خدایی که
پیامبر را به
نبوت برگزید که بر تو مهربان‌تر از پدر هستم، چشم‌های خود را باز نما و نگاه کن. وقتی
محتضر نگاه می‌کند، می‌بیند که
رسول خدا و
اهل بیت (ع) بر بالین او حضور یافته‌اند. به او گفته می‌شود: ای نفس مطمئنّه! در حالی که به
ولایت راضی هستی و به
پاداش می‌رسی، در جمع بندگان من (پیامبر و اهل بیت) در
بهشت من وارد شو. آن‌گاه روح
مؤمن با
کمال شادمانی پرواز می‌کند.
سایت مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
