• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

زمان نزول آیات مربوط شکست رومیان

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: سوره‌ روم، سوره‌ مکی.

پرسش: آیات ابتدایی سوره‌ روم که خبر از شکست رومیان می‌دهد، در چه سالی نازل شد؟

پاسخ اجمالی: در مورد سال نزول این آیات احتمالاتی داده شده است از جمله: سال هفتم، هشتم و نهم هجری.



اکثر قریب به اتفاق مفسران و علمای علوم قرآنی شیعه و اهل‌سنت، معتقدند سوره‌ روم سوره‌ای مکی است که قبل از هجرت و در شهر مکه نازل شده است، ‌ مگر آیات ۱۷ و ۱۸ این سوره که در شهر مدینه نازل شده است.
[۴] طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، ج‌۸، ص۲۲۷.
[۵] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج‌۸، ص۴۵۹.
[۶] بیضاوی، عبدالله بن عمر، انوار التنزیل و اسرار التاویل، ج‌۴، ص۲۰۱، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ اول، ۱۴۱۸ق.

خدای متعال در آیات ابتدایی این سوره به پیروزی ایرانیان بر رومیان اشاره کرده، و سپس پیروزی رومیان را در آینده پیش‌بینی کرد:
«غُلِبَتِ الرُّومُ، فِی اَدْنَی الْاَرْضِ وَ هُمْ مِنْ بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَیغْلِبُونَ فِی بِضْعِ سِنِینَ‌؛ رومیان شکست خوردند، در نزدیک این سرزمین! و چند سال دیگر بعد از این شکست، پیروز خواهند شد.»


جنگ‌های میان ایران و روم از سال ۶۰۲ میلادی شروع و تا سال ۶۲۸ حدود ۲۵ سال به درازا کشید. به عبارت دیگر، این نبردها هفت سال قبل از بعثت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) آغاز شد و تا چندین سال بعد از هجرت ادامه یافت که با پیروزی و شکست‌هایی از طرفین همراه بود، اما در مورد سال نزول این آیات احتمالاتی داده شده است:
سال هفتم بعثت،
سال هشتم بعثت،
سال نهم بعثت.
[۱۲] کاشفی سبزواری، حسین بن علی، مواهب علیه، ص۸۹۵، تحقیق، جلالی نائینی‌، سید محمد رضا، تهران، اقبال، ۱۳۶۹ش.
[۱۳] حسینی شاه‌عبدالعظیمی، حسین بن احمد، تفسیر اثنا عشری، ج۱۰، ص۲۶۸، تهران، میقات، چاپ اول، ۱۳۶۳ش.



۱. طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، ج‌۸، ص۲۲۷، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بی‌تا.    
۲. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج‌۸، ص۴۵۹، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش.    
۳. فخر‌رازی، محمد بن عمر، مفاتیح الغیب، ج‌۲۵، ص۷۹، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ سوم، ۱۴۲۰ق.    
۴. طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، ج‌۸، ص۲۲۷.
۵. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج‌۸، ص۴۵۹.
۶. بیضاوی، عبدالله بن عمر، انوار التنزیل و اسرار التاویل، ج‌۴، ص۲۰۱، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ اول، ۱۴۱۸ق.
۷. روم/سوره۳۰، آیه۲ – ۳.    
۸. مسعودی، علی بن حسین، التنبیه و الاشراف، ص۲۲۲، تصحیح، الصاوی، عبدالله اسماعیل، قاهرة، دار الصاوی، بی‌تا.    
۹. ابن‌جوزی، عبد‌الرحمن بن علی‌، المنتظم، ج۲، ص۳۸۶ - ۳۸۷، ‌ محقق، عطا، محمد عبد القادر، عطا، مصطفی عبد القادر، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.    
۱۰. مجلسی، محمد‌باقر، بحار الانوار، ج۱۸، ص۲۴۳، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.    
۱۱. کاشانی، ملا فتح‌الله، تفسیر منهج الصادقین فی الزام المخالفین، ج۷، ص۱۵۷، تهران، کتابفروشی محمد حسن علمی، ۱۳۳۶ش.    
۱۲. کاشفی سبزواری، حسین بن علی، مواهب علیه، ص۸۹۵، تحقیق، جلالی نائینی‌، سید محمد رضا، تهران، اقبال، ۱۳۶۹ش.
۱۳. حسینی شاه‌عبدالعظیمی، حسین بن احمد، تفسیر اثنا عشری، ج۱۰، ص۲۶۸، تهران، میقات، چاپ اول، ۱۳۶۳ش.



پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «منظور از ادنی الارض» تاریخ بازیابی۱۳۹۹/۹/۲۵.    


رده‌های این صفحه : مباحث تاریخی | مباحث قرآنی




جعبه ابزار